MPEG4 versus H264 versus H263
MPEG-4 is een compressiestandaard voor digitale media die is ontwikkeld door de Moving Pictures Experts Group (MPEG) in samenwerking met de International Standards Organization (ISO). H.263 is een codec die door de Video Coding Experts Group (VCEG) is gespecificeerd als een lid van de H.26x-familie. H.264 is een onderdeel van de MPEG-4-standaard en is gebaseerd op de H.263 Codec.
MPEG-4
MPEG-4 is de nieuwste standaard gedefinieerd door MPEG. Het bevat de kenmerken van MPEG-1 en MPEG-2 met de nieuwere industrietechnologieën en functies zoals Virtual Reality Modeling Language (VRML), 3D-rendering, objectgeoriënteerde samengestelde bestanden en vergemakkelijkt de structuur voor extern gespecificeerd Digital Rights Management. Het werd geïnitieerd als een standaard voor videocommunicatie met een lage bitsnelheid, maar veranderde later in een uitgebreide coderingsstandaard voor multimedia. MPEG is nog steeds een standaard in ontwikkeling.
MPEG-4 Part 2 beschrijft de visuele aspecten en vormt de basis van het Advanced Simple Profile dat wordt gebruikt door codecs die zijn geïntegreerd in software zoals DivX, Xvid, Nero Digital en 3ivx en door QuickTime 6. MPEG-4 Part 10 beschrijft de video-aspecten van de standaard. MPEG-4 AVC / H.264 of Advanced Video Coding die wordt gebruikt in de x264-encoder, Nero Digital AVC en HD-videomedia zoals Blu-ray Disc zijn hierop gebaseerd. Hieronder volgt een samenvatting van de onderdelen die in de specificatie van de normen zijn opgenomen.
• Deel 1: Systemen
• Deel 2: Visueel
• Deel 3: Audio
• Deel 4: Conformiteitstesten
• Deel 5:
