Humanisme versus gedrag
Humanisme en behaviorisme zijn belangrijke scholen op het gebied van psychologie, en daarom is het kennen van het verschil tussen humanisme en behaviorisme essentieel voor iedereen die geïnteresseerd is in psychologie. Psychologie, de wetenschappelijke studie van de menselijke mentale processen en gedrag, kent een aantal benaderingen die ook als psychologische scholen worden beschouwd. Deze zijn essentieel geweest voor de ontwikkeling van het vakgebied psychologie. Twee van dergelijke scholen zijn humanisme en behaviorisme. Elke benadering biedt een unieke manier om de menselijke geest en het gedrag te begrijpen. Eenvoudig gedefinieerd, behaviorisme besteedt aandacht aan het externe gedrag van mensen en negeert de mentale processen die niet waarneembaar zijn. Humanisme daarentegen kijkt naar het individu als geheel. Het belangrijkste verschil tussen humanisme en behaviorisme, de twee stromingen,is dus de verandering van richting van extern gedrag naar het hele wezen. In dit artikel wordt geprobeerd deze twee benaderingen te beschrijven en de verschillen te benadrukken.
Wat is behaviorisme?
Behaviorisme is een denkrichting die in de jaren twintig opkwam. Ivan Pavlov, John B. Watson en BF Skinner zijn enkele prominente figuren die verantwoordelijk waren voor de groei van behaviorisme. Het maakte zich zorgen over het uiterlijke gedrag van individuen en negeerde de betekenis van de geest aangezien deze niet kon worden waargenomen. Ze geloofden dat gedrag objectief en waarneembaar was en als een reactie van een organisme op stimuli die de weg baanden voor het begrijpen van de menselijke psychologie. Behaviourists gaven laboratoriumonderzoek een prominente plaats en waren gericht op empirisme. Behaviorisme is gebaseerd op de belangrijkste aannames van determinisme, experimentalisme, optimisme, antimentalisme en het idee van opvoeding tegen de natuur.
Wanneer we het hebben over behaviorisme, zijn de theorieën van klassieke conditionering door Pavlov en Operante conditionering van Skinner significant. Klassieke conditionering verklaart dat enig leren te wijten kan zijn aan onvrijwillige emotionele en psychologische reacties. Operante conditionering daarentegen omvat de conditionering van vrijwillig, controleerbaar gedrag. De behavioristen benadrukken dat menselijk gedrag wordt aangeleerd en kan worden veranderd door bekrachtiging en bestraffing.
Wat is humanisme?
In tegenstelling tot het behaviorisme gebruikt het humanisme een andere benadering van de psychologie, waarbij ze naar het individu als geheel kijken. Ze geloofden dat alle mensen uniek zijn en vrije agenten zijn die het vermogen hebben om hun aangeboren potentieel ten volle te benutten. Wanneer ze naar het individu kijken, geven ze er de voorkeur aan om het standpunt van de persoon in de situatie over te nemen in plaats van het standpunt van de waarnemer. In counseling wordt dit ook wel empathie genoemd, dat is waar de waarnemer in het perspectief van de persoon komt die de situatie onder ogen ziet.
Carl Rogers en Abraham Maslow zijn enkele van de prominente figuren in deze stroming en hebben een enorme bijdrage geleverd aan de ontwikkeling ervan. Specifiek geeft Maslow's hiërarchie van behoeften een beeld van het individu met het vermogen om een niveau van zelfactualisatie te bereiken dat de hoogste vorm is die een individu kan bereiken. Om dit te bereiken, moeten mensen echter bepaalde behoeften verwerven, namelijk biologische behoeften, veiligheidsbehoeften, behoeften aan liefde en verbondenheid, behoeften aan zelfrespect en uiteindelijk zelfactualisatie. Een andere belangrijke theorie is de persoonsgerichte theorie van Carl Rogers, die bij counseling wordt gebruikt. Het geeft een beeld van het individu als een aangeboren positief persoon. De theorie legt een concept van zelf uit dat bestaat uit het echte zelf en ideale zelf van het individu. Rogers gelooft dat wanneer deze twee ikken dicht bij elkaar staan en met elkaar in overeenstemming zijn, dit een positieve voorwaarde voor zelfontplooiing creëert. Zoals je kunt zien, is de focus van humanisme anders dan die van behaviorisme
Wat is het verschil tussen humanisme en behaviorisme?
• Behaviorisme is de denkrichting die zich richt op het externe gedrag van individuen, terwijl humanisme zich richt op het individu als geheel.
• Behaviorisme heeft een zeer wetenschappelijke basis en gebruikt experimenten om gedrag te begrijpen
• Humanisme, aan de andere kant, is nogal subjectief en heeft geen erg wetenschappelijke basis als behaviorisme.
• Humanisme gaat verder dan gedrag en richt zich ook op de emoties van mensen.
• Humanisme verwerpt de aanname van determinisme door de behavioristen en gelooft dat mensen de vrije wil zijn.
Afbeeldingen beleefdheid:
