Psychoanalyse versus gedrag
Het verschil tussen psychoanalyse en behaviorisme is een onderwerp dat het bestuderen waard is voor elke psychologiestudent. Psychologie is een discipline die het gedrag en de mentale processen van mensen bestudeert en gebruikt een aantal benaderingen om de verschillende gedragspatronen en gedachten van individuen te begrijpen. Voor dit doel helpen verschillende stromingen psychologen om deze discipline vanuit verschillende perspectieven te benaderen. Behaviorisme en psychoanalyse zijn twee van dergelijke stromingen. Behaviorists geven voorrang aan het externe gedrag van individuen en geloven dat gedrag een reactie is op externe prikkels. Aan de andere kant benadrukt de psychoanalyse de centrale plaats van de menselijke geest. Ze geloven dat het onbewuste het potentieel heeft om gedrag te motiveren. Dit is het belangrijkste onderscheid tussen de twee benaderingen. In dit artikel wordt getracht een breder begrip van deze twee scholen te geven en tegelijkertijd de verschillen te benadrukken.
Wat is behaviorisme?
Behaviorisme is ontstaan met de bedoeling om de betekenis van het bestuderen van het externe gedrag van individuen te benadrukken in plaats van zich te concentreren op de niet-waarneembare menselijke geest. Ze verwierpen de mentalistische concepten van de psychoanalyse, zoals het onbewustzijn. Dit werd in de jaren twintig ontwikkeld als een denkrichting en werd ontwikkeld door John B. Watson, Ivan Pavolv en BF Skinner. Behaviorists benadrukken dat het gedrag een reactie is op de externe prikkels. Behaviorisme is gebaseerd op de belangrijkste aannames van determinisme, experimentalisme, optimisme, antimentalisme en het idee van opvoeding tegen de natuur.
Aangezien deze school een hogere mate van empirisme vereist, was het gebruik van experimenten in laboratoriumomgevingen met dieren zoals honden, ratten en duiven zichtbaar. Behaviorisme omvat een aantal theorieën waarvan de theorie van klassieke conditionering door Pavlov en Operante conditionering door Skinner van belang zijn. Beide theorieën leggen de nadruk op verschillende vormen van associatief leren. De theorie van klassieke conditionering door Ivan Pavlov vormt associaties tussen stimuli. Het betreft gedrag dat optreedt als een automatische reactie op prikkels. Operante conditionering daarentegen omvat de associaties van organismen met hun eigen acties met gevolgen. Acties gevolgd door versterking nemen toe, terwijl acties gevolgd door straffen afnemen. Dit geeft een algemeen beeld van behaviorisme waarbij ze geloven dat het gedrag is aangeleerd en een reactie is op de externe factoren.
Wat is psychoanalyse?
Psychoanalyse is een benadering die is ontwikkeld door Sigmund Freud, die ook wordt beschouwd als de vader van de moderne psychologie. In tegenstelling tot het Behaviorisme benadrukt deze denkrichting de betekenis van het onbewuste. Freud geloofde dat het onbewuste gedrag motiveert. Volgens de ijsbergtheorie bestaat de menselijke geest uit het bewuste, het voorbewuste en het onbewuste. Terwijl het bewuste en voorbewuste toegankelijk zijn, is het onbewuste dat niet. Dit herbergt de angsten, zelfzuchtige behoeften, gewelddadige motieven, immorele neigingen, enzovoort. Dit is de donkere kant van de menselijke geest. Freud geloofde dat onbewuste uitdrukkingen naar buiten komen als dromen, vertragingen en maniertjes.
Wanneer we het hebben over de persoonlijkheid, bestond de freudiaanse opvatting uit de drie componenten, namelijk id, ego en superego. Hij geloofde dat het gedrag wordt bepaald door het samenspel van deze drie. Id is het meest primitieve en minst toegankelijke deel van de persoonlijkheid. Id zoekt onmiddellijke bevrediging en werkt volgens het plezierprincipe. Ego dient als bemiddelaar tussen de id en de omstandigheden van de externe wereld om hun interactie te vergemakkelijken. Het bevat de plezierzoekende eisen van het id totdat een geschikt object kan worden gevonden om aan de behoefte te voldoen en de spanning te verminderen. Ego werkt volgens het realiteitsprincipe. Super-ego probeert id-tevredenheid volledig te remmen, terwijl ego alleen uitstelt. Super-ego werkt volgens het moraliteitsprincipe.
De psychoanalyse sprak ook over de ontwikkeling van de menselijke ontwikkeling. Dit wordt gepresenteerd via psychoseksuele stadia. Ze zijn als volgt.
1. Mondelinge fase
2. Anale fase
3. Fallische fase
4. Latentiefase
5. Genitale fase
De psychoanalyse besteedde ook aandacht aan afweermechanismen, dit zijn verstoringen die door het ego worden gecreëerd om het individu op een gezonde manier te beschermen. Sommige afweermechanismen zijn ontkenning, identificatie, projectie, sublimatie, onderdrukking, enz. Deze verlichten de overtollige energie. Deze onderstrepen dat psychoanalyse een totaal andere benadering van behaviorisme is.
Wat is het verschil tussen psychoanalyse en behaviorisme?
• Behaviorisme is een denkrichting die de nadruk legt op de betekenis van gedrag boven de geest.
• Behaviorists geloven dat het gedrag is aangeleerd en een reactie is op externe prikkels.
• Gedragsdeskundigen hielden zich uitgebreid bezig met laboratoriumexperimenten om theorieën te vormen zoals klassieke en operante conditionering.
• Psychoanalyse, aan de andere kant, benadrukt het belang van de menselijke geest, vooral de rol van het onbewuste.
• Psychoanalytici geloven dat het onbewuste gedrag motiveert.
• De betekenis die wordt toegekend aan experimenten in een laboratoriumomgeving is minimaal.
• In die zin liggen deze twee stromingen ver uit elkaar, aangezien behavioristen het mentalistische beeld van de psychoanalyse verwerpen, en de psychoanalyse de studie van de menselijke geest bevordert als de manier om het individu te begrijpen.
Afbeeldingen beleefdheid:
