Functionalisme versus gedrag
Functionalisme en behaviorisme zijn twee stromingen in de psychologie, waartussen bepaalde verschillen kunnen worden geïdentificeerd. Functionalisme kan worden beschouwd als een van de vroegere stromingen. Functionalisten benadrukten dat de focus van de psychologie zich zou moeten concentreren op het functioneren van de menselijke geest. Gedragsdeskundigen beweerden echter dat dit nogal een vergeefse poging was en benadrukten de noodzaak om het menselijk gedrag te bestuderen om de menselijke geest te begrijpen. Dit is het belangrijkste verschil tussen de twee stromingen. Laten we met dit artikel de verschillen tussen de twee scholen onderzoeken en tegelijkertijd een uitgebreid begrip van elke denkrichting krijgen.
Wat is functionalisme?
Functionalisme is ontwikkeld door William James, John Dewey, Harvey Carr en John Angell. Functionalisme, als een denkrichting, richtte zich vooral op het functioneren van mentale processen van de mens. Daarom omvatte het onderwerp van functionalisme gebieden zoals bewustzijn, perceptie, menselijk geheugen, gevoelens, enz. Functionalisten stelden dat mentale activiteit kan worden beoordeeld. Ze geloofden dat dit hen in staat zou stellen om te evalueren hoe de geest (mentale processen) functioneert om een individu in staat te stellen zich aan een bepaalde omgeving aan te passen. Functionalisten beschouwden introspectie als een mogelijke methode om de complexe mentale processen te begrijpen.
William James
Wat is behaviorisme?
Behaviorisme is ook een denkrichting in de psychologie die in de jaren twintig door John B. Watson, Ivan Pavlov en BF Skinner is ontwikkeld. In tegenstelling tot functionalisme is het behaviorisme ontstaan met als doel het belang van het externe gedrag van mensen te benadrukken. Ze geloofden dat de studie van de menselijke geest zinloos was omdat deze niet kon worden waargenomen. Ze wezen er verder op dat gedrag een reactie was op de externe stimuli. Behaviorisme, als een school van denken, heeft een aantal belangrijke aannames. Het zijn determinisme, experimentalisme, optimisme, antimentalisme en het idee van opvoeding tegen de natuur.
Omdat het behaviorisme een duidelijke afstand vertoont van de niet-waarneembare factoren, vertrouwden behavioristen sterk op empirisme en experimenten. Dit was om te benadrukken dat psychologie meer een studie was van menselijk gedrag als een methode om de mens te begrijpen. Hiervoor gebruikten gedragsdeskundigen laboratoriumopstellingen en verschillende dieren om te experimenteren. De meest gebruikte laboratoriumwezens waren honden, duiven, ratten, enz. De bijdrage van behavioristen aan de discipel van de psychologie is enorm. Behaviorists zoals Ivan Pavlov, B. F Skinner, Albert Bandura zijn enkele van de prominente figuren in het behaviorisme. Hun theorieën over klassieke conditionering, operante conditionering en sociale leertheorie hebben niet alleen inzicht verschaft in de psychologie als academische discipline, maar ook in de counseling van psychologie,de theoretische kennis voor praktische doeleinden kunnen gebruiken bij het assisteren van cliënten.
John B. Watson
Wat is het verschil tussen functionalisme en behaviorisme?
• Definities van functionalisme en gedrag:
• Functionalisme, als denkrichting, voornamelijk gericht op het functioneren van mentale processen van de mens.
• Behaviorisme, als een denkrichting, benadrukt het belang van het externe gedrag van mensen.
• Geschiedenis:
• Functionalisme kan worden gezien als de vroegere school van denken, in tegenstelling tot Behaviorisme.
• Geest versus gedrag:
• Functionalisten benadrukten mentale processen.
• Gedragsdeskundigen benadrukten menselijk gedrag.
• Verschillende meningen:
• Functionalisten waren van mening dat de geest en mentale processen buitengewoon belangrijk waren bij het creëren van een impact op menselijk gedrag.
• Behavioristen verwierpen dit idee van functionalisten. Ze beschouwden gedrag simpelweg als een aangeleerde reactie op externe stimuli.
• Zelfreflectie:
• Behavioristen wezen de introspectie van de functionalisten af en verklaarden dat ze leden aan een gebrek aan objectiviteit en empirisme.
Afbeeldingen beleefdheid: William James en John B. Watson via Wikicommons (Public Domain)
