Onderzoeker versus detective
Het verschil tussen onderzoeker en detective zit in de context waarin we elk woord gebruiken. Onderzoeker en detective zijn twee woorden die erg verwarrend zijn voor mensen, omdat sommige instanties het woord detectives gebruiken, terwijl anderen de voorkeur geven aan het woord onderzoekers. Op het eerste gezicht kan men zien dat een detective een soort rang is in een organisatie, terwijl een onderzoeker in een bepaald geval al dan niet de permanente detective van de organisatie kan zijn. Wat het verschil ook mag zijn, de scène is zeker niet wat er in tv-series of romans wordt vertoond, waarbij een detective of onderzoeker doorgaans tientallen zaken tegelijk behandelt en niet 24 uur per dag een enkele zaak behandelt. Terugkomend op het onderwerp: detective is misschien slechts een opdracht of een rang in de organisatie, terwijl onderzoeker altijd een algemene term is. Er zijn nog veel meer verschillen waarover in dit artikel zal worden gesproken.
Wie is een onderzoeker?
Een onderzoeker is de persoon die zich bezighoudt met een soort raadselachtige of criminele kwestie. Dit is meer een algemene term, aangezien zelfs een detective een onderzoeker is. Het woord PI (Private Investigator) is gereserveerd voor onderzoekers van particuliere organisaties. Onderzoekers zijn personen wier hulp meestal wordt gezocht in gevallen van vermiste personen. Ze worden ook ingehuurd om gevallen van overspel te bewijzen. In feite blijkt overspel tegenwoordig een zeer winstgevende activiteit te zijn voor privé-detectives om goed geld te verdienen. Meestal zie je geen werkcases van privédetectives, zoals moorden, brandstichting, enz.
Wie is een detective?
Een rechercheur is een rechercheur die mogelijk tot een politiedienst behoort of een werknemer is van een privédetectivebureau. Hij kan zelfs een gewone privépersoon zijn die in staat is zaken op te lossen. Als het gaat om de soorten zaken die een rechercheur behandelt, kunnen we zeggen dat rechercheurs meestal door overheidsinstanties worden ingehuurd om strafzaken te onderzoeken. Verzekeringsmaatschappijen huren ook de diensten van rechercheurs in wanneer ze worden geconfronteerd met enorme claims die hen verdacht lijken.
Als we bedenken dat de rechercheur voor de politie werkt, dan staat de rechercheur in sommige landen hoger op de hiërarchische politie-ladder. Het zijn onderzoekers met een hogere rang. Als u bijvoorbeeld het Verenigd Koninkrijk overweegt, moet een politieagent een onderzoek ondergaan om rechercheur te worden. Allereerst moeten ze minimaal twee jaar in uniform als politieagent hebben gewerkt. Ze moeten vervolgens kwalificaties behalen om deel te nemen aan het Initial Crime Investigators 'Development Program. Om aan dat programma te kunnen deelnemen, moeten ze slagen voor het National Investigators 'Examination.
Als we dan naar de Verenigde Staten kijken, kunnen we ook daar zien dat een normale politieagent een detective wil worden, hij een aantal tests moet ondergaan. Ten eerste moeten ze een diploma behalen aan de wetshandhavingsacademie om de theoretische kennis te krijgen. Wanneer dat is voltooid, wordt hij of zij onder toezicht van een senior officier het veld in gezet, zodat hij of zij kan zien hoe de dingen in de echte wereld worden gedaan. Deze veldtraining kan variëren van één tot twee jaar. Vervolgens moet hij of zij een vergelijkend examen afleggen dat zal testen wat hij of zij weet over gebieden zoals strafrechtelijk onderzoek, strafrecht, het verzamelen en bewaren van bewijsmateriaal, enz. De hogere officieren houden deze test. Aan het einde wordt een lijst gemaakt met de geschikte kandidaten. Soms zijn ze allemaal detective gemaakt en soms zijn er maar een paar detective.
Wat is het verschil tussen onderzoeker en rechercheur?
Zowel rechercheurs als rechercheurs zijn in de moderne tijd erg populair geworden vanwege de diensten die ze verlenen bij het helpen oplossen van mysteries. Er zijn agentschappen die ze detectives noemen, en er zijn agentschappen die ze rechercheurs noemen, wat het nog verwarrender maakt. Er zijn echter bepaalde verschillen in hun rollen, functies en kwalificaties.
• Rollen:
Onderzoeker is een meer algemene term, terwijl detective in sommige landen enige rang bij de politie vertoont. Om een normale politieagent detective te worden, moet hij of zij veel tests doorstaan.
• Functies:
Detectives worden ingezet om strafzaken op te lossen, terwijl rechercheurs worden ingezet om zaken van vermissing en overspel op te lossen, daar zijn geen regels voor.
• Kwalificaties:
Hoewel iedereen die bij wetshandhaving komt, bekend kan staan als een onderzoeker, moet je examens behalen, praktijkervaring opdoen en theoretische kennis hebben om detective te worden.
Afbeeldingen beleefdheid:
- Private Investigator door Tzahy Lerner (CC BY-SA 3.0)
- Politie-detective via Wikicommons (Public Domain)
