Belangrijkste verschil - Slaapapneu versus snurken
Het belangrijkste verschil tussen slaapapneu en snurken is dat slaapapneu een slaapstoornis is die wordt gekenmerkt door adempauzes of gevallen van onregelmatige ademhaling tijdens de slaap veroorzaakt door een obstructie in de voorbijgaande bovenste luchtweg, terwijl snurken slechts de trilling is van ademhalingsstructuren en het resulterende geluid als gevolg van gedeeltelijke obstructie van de luchtpassage tijdens het ademen tijdens de slaap. Snurken kan echter een symptoom zijn van slaapapneu.
Wat is slaapapneu?
Apneu wordt gedefinieerd als elke adempauze die enkele seconden tot enkele minuten kan duren en die minstens 5 keer per uur kan terugkeren. Hypopneu wordt gedefinieerd als abnormaal oppervlakkige ademhaling. Wanneer de ademhaling wordt onderbroken, hoopt kooldioxide zich op in de bloedbaan. Chemoreceptoren in de bloedstroom detecteren de hoge kooldioxidegehaltes die de persoon uit de slaap proberen te wekken en lucht inademen. Door te ademen wordt het zuurstofniveau hersteld en valt de persoon weer in slaap. Dit gaat door als cycli die leiden tot een onregelmatig ademhalingspatroon. Slaapapneu wordt gediagnosticeerd met een slaaptest, een polysomnogram (slaaponderzoek) genaamd.
Obstructieve slaapapneu wordt erkend als een probleem door anderen die getuige zijn van het individu tijdens episodes of als de resultaten van de complicaties optraden als gevolg van slaapapneu, aangezien de persoon zich er niet van bewust is. Vanwege deze factor kunnen symptomen jarenlang aanwezig zijn zonder identificatie.
Symptomen zijn onder meer overmatige slaperigheid overdag, verminderde alertheid, overmatig snurken, vermoeidheid overdag, een tragere reactietijd, zichtproblemen. Obstructieve slaapapneu kan het risico op rijongevallen en werkgerelateerde ongevallen vergroten. In zeldzame gevallen kan zelfs de dood optreden in onbehandelde gevallen als gevolg van zuurstofgebrek in de hersenen.
Risicofactoren zijn onder meer mannelijk geslacht, overgewicht, ouder dan 40; een grote nekomvang (groter dan 16–17 inch), vergrote amandelen, vergrote tong, klein kaakbot, gastro-oesofageale reflux, allergieën, sinusproblemen, familiegeschiedenis van slaapapneu of afwijkend neustussenschot dat obstructies veroorzaakt. Ook kunnen alcohol, kalmerende middelen en kalmerende middelen slaapapneu bevorderen door de keelspieren te ontspannen. Deze factoren moeten worden aangepakt bij de behandeling van een patiënt met obstructieve slaapapneu.
Gedragstherapie, die in bepaalde gevallen een continue positieve luchtwegdruk biedt door een extern apparaat of chirurgische ingrepen (slaapchirurgie), wordt gebruikt om slaapapneu te behandelen.
Wat is slaapsnurken?
Snurken is het trillingsgeluid van de farynxwand tijdens het slapen. Het kan luid en onaangenaam zijn. Snurken tijdens de slaap kan het eerste teken zijn van obstructieve slaapapneu. Snurken veroorzaakt slaapgebrek bij snurkers en de mensen om hen heen, slaperigheid overdag, prikkelbaarheid, gebrek aan aandacht, enz. De behandeling omvat algemene maatregelen zoals stoppen met roken, afvallen en specifieke procedures om de bovenste luchtwegpassage vrij te maken.
Wat is het verschil tussen slaapapneu en snurken?
Definitie van slaapapneu en snurken
Slaapapneu: Slaapapneu wordt gedefinieerd als onderbroken ademhaling tijdens de slaap.
Snurken: Snurken wordt gedefinieerd als het trillingsgeluid dat optreedt tijdens de slaap.
Kenmerken van slaapapneu en snurken
Symptomen
Slaapapneu: bij slaapapneu is het dominante symptoom slaperigheid overdag.
Snurken: bij snurken is het dominante symptoom luidruchtig ademen tijdens de slaap.
Risico op complicaties
Slaapapneu: Slaapapneu kan leiden tot ernstige complicaties zoals pulmonale hypertensie (verhoogde druk in de longcirculatie)
Snurken: Snurken heeft minder kans op complicaties.
Diagnose
Slaapapneu: slaapapneu heeft slaaponderzoeken nodig bij de diagnose
Snurken: Snurken vereist meestal geen speciaal onderzoek.
Behandeling
Slaapapneu: slaapapneu heeft meestal een vorm van therapie nodig.
Snurken: Snurken is meestal onder controle te houden met gedrags- en risicofactoren. Het is echter belangrijk om onderliggende slaapapneu uit te sluiten bij een patiënt met snurken.
