Belangrijkste verschil - Plasmide versus transposon
Bacteriën bevatten chromosomaal en niet-chromosomaal DNA. Chromosomaal DNA speelt een belangrijke rol bij de groei van bacteriën. Niet-chromosomaal DNA codeert niet voor essentiële genen voor bacteriële overleving. Een plasmide is een soort prokaryotisch niet-chromosomaal DNA. Ze zijn klein, circulair dubbelstrengs DNA dat bijkomende genetische voordelen biedt aan bacteriën. Transposon is een DNA-sequentie die naar nieuwe posities binnen het genoom kan bewegen. Ze staan ook bekend als mobiel genetisch materiaal van bacteriën. De belangrijk verschil tussen plasmide en transposon is dat plasmide een niet-chromosomaal DNA is dat onafhankelijk repliceert binnen de bacterie, terwijl transposon een segment van chromosomaal DNA is dat transloceert binnen het genoom van bacteriën en de genetische sequentie van het chromosoom verandert.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is plasmide
3. Wat is Transposon
4. Vergelijking zij aan zij - plasmide versus transposon
5. Samenvatting
Wat is een plasmide?
Plasmide is een extrachromosomaal DNA van prokaryoten. Het kan onafhankelijk van het bacteriële chromosoom repliceren. Een bacterie kan meerdere plasmiden bevatten. Plasmiden zijn gesloten cirkelvormige stukjes DNA en ze zijn klein van formaat. Plasmide-DNA draagt een aantal genen die niet essentieel zijn voor het overleven van bacteriën. Die genen in de plasmiden bieden bacteriën echter extra genetische voordelen, zoals resistentie tegen antibiotica, resistentie tegen herbiciden, tolerantie voor zware metalen, enz. Speciale plasmiden, F-factorplasmiden genaamd, zijn betrokken bij bacteriële conjugatie, wat een seksuele reproductiemethode is.
Plasmiden worden gebruikt als vectoren in recombinant-DNA-technologie en het klonen van genen. Plasmiden hebben speciale eigenschappen die ze geschikt maken om te worden gebruikt als recombinante vectoren bij genetische manipulatie. Ze bevatten replicatieoorsprong, selecteerbare markergenen, dubbelstrengs karakter, kleine omvang en meerdere kloneringsplaatsen. Onderzoekers kunnen plasmide-DNA gemakkelijk openen en de gewenste DNA-fragmenten of genen in plasmiden invoegen om recombinant DNA te maken. Bovendien is de transformatie van recombinant plasmide in gastheerbacterie gemakkelijker dan de andere vectoren.
Figuur 01: Plasmiden
Wat is een transposon?
Een transposon is een fragment of sequentie van DNA dat kan worden getransloceerd binnen het bacteriële genoom. Het zijn mobiele DNA-sequenties. Ze verhuizen naar nieuwe locaties van het genoom. Deze bewegingen zorgen voor veranderingen in de volgorde van het bacteriële genoom, waardoor er significante veranderingen in genetische informatie ontstaan. Het zijn de transponeerbare genetische elementen die verantwoordelijk zijn voor het vaststellen van nieuwe genetische sequenties in bacteriën. Transposons werden voor het eerst ontdekt door Barbara McClintock in de jaren veertig door middel van experimenten met maïs en ze ontving de Nobelprijs voor haar werk.
Transposons worden soms springgenen genoemd, omdat deze springsequenties de transcriptie van genen kunnen blokkeren en het genetische materiaal van bacteriën kunnen herschikken. Ze zijn ook verantwoordelijk voor de beweging van geneesmiddelresistentie, antibioticumresistentiegenen tussen plasmiden en chromosomen.
Er zijn twee soorten transposons op basis van het mechanisme dat ze gebruiken om te verplaatsen en in te voegen. Ze zijn klasse I transposon (retrotransposons) en klasse II transposon (DNA-transposons). Klasse I-transposons gebruiken het 'kopieer- en plak'-mechanisme, terwijl klasse II-transposons het' knip- en plakmechanisme 'gebruiken.
Transposon kan van een plasmide naar chromosoom of tussen twee plasmiden gaan. Door deze bewegingen worden genen gemengd tussen bacteriesoorten. Daarom worden transposons gebruikt als vectoren in genetische manipulatie om genetische sequenties in organismen te verwijderen en te integreren.
Figuur 02: Een bacterieel DNA-transposon
Wat is het verschil tussen plasmide en transposon?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Plasmide versus Transposon |
|
| Plasmide is een klein circulair dubbelstrengs niet-chromosomaal DNA van bacteriën. | Transposon is een DNA-segment dat zich naar nieuwe locaties binnen het genoom kan verplaatsen. |
| Zelfreplicatie | |
| Plasmiden kunnen onafhankelijk van chromosomaal DNA repliceren. | Transposons kunnen niet onafhankelijk repliceren. |
| Speciale kenmerken gecodeerd | |
| Plasmiden bieden verschillende kenmerken, zoals resistentie tegen antibiotica en virulentie. | Transposons coderen niet voor speciale eigenschappen. |
| Gebruik als vector | |
| Plasmiden worden gebruikt als vectoren in genetische manipulatie voor het maken van recombinant DNA. | Transposons worden ook gebruikt als vectoren in genetische manipulatie voor insertiemutagenese. |
| Mutaties en veranderingen in volgorde | |
| Plasmiden kunnen geen significante mutaties veroorzaken en de genoomsequentie en -grootte veranderen. | Transpositie kan significante mutaties veroorzaken en de sequentie en grootte van het genoom veranderen. |
Samenvatting - Plasmide versus Transposon
Plasmide is een extrachromosomaal DNA dat veel voorkomt in bacteriën. Het heeft het vermogen om onafhankelijk van bacterieel chromosomaal DNA te repliceren. Plasmiden bevatten genen die genetische voordelen aan bacteriën toevoegen. Plasmide-DNA is echter niet essentieel voor het overleven van bacteriën. Transposons zijn mobiele genetische elementen die van de ene locatie naar een nieuwe locatie binnen het genoom springen. Ze kunnen mutaties veroorzaken en de grootte en de volgorde van het genoom veranderen. Dit is het verschil tussen plasmide en transposon.
