Conjuncties versus connectieven
Conjuncties en connectieven zijn twee woorden die in de Engelse grammatica worden gebruikt en die verschillen vertonen als het gaat om hun toepassing. In feite worden voegwoorden gebruikt om twee zinnen samen te voegen. Aan de andere kant worden connectieven gebruikt in een korte of een lange zin. Dit is het belangrijkste verschil tussen voegwoorden en connectieven.
Een voegwoord verbindt normaal gesproken twee zinnen. Enkele voorbeelden van voegwoorden zijn 'maar', 'omdat' en 'echter', zoals in de voorbeelden:
1. Hij behaalde lage cijfers bij de examens omdat hij zich niet goed had voorbereid.
2. Hij is een erg sterke man van lichaam, maar hij is erg zwak van hart.
3. U bent te laat gekomen voor het onderzoek; u kunt het examen wel afleggen.
In alle drie bovenstaande zinnen kun je zien dat de voegwoorden worden gebruikt om twee zinnen met elkaar te verbinden. Het is erg belangrijk om te weten dat een zin niet met een voegwoord kan beginnen, aangezien het grammaticaal onjuist wordt geacht om een zin met een voegwoord te beginnen. Kijk naar deze eigenaardige zin
'Een zin kan niet beginnen omdat omdat want een voegwoord is'! Daarom mag een zin nooit beginnen met 'maar' of 'omdat'.
Aan de andere kant worden connectieven gebruikt als verbindende woorden binnen een zin. Enkele van de prachtige voorbeelden van connectieven zijn 'naast', evenzo ',' evenzo ',' naast ',' verder ',' verder 'en' daardoor '. Het is interessant om op te merken dat de connectieven over het algemeen worden gebruikt om verschillende doeleinden aan te duiden, zoals optellen, volgorde, gevolg en contrast. Soms worden ze ook gebruikt om reden en tijd aan te geven door de toepassing van woorden als 'sinds' en 'vanwege'.
Woorden als 'duidelijk', 'zeker' verwijzen naar zekerheid, terwijl woorden als 'tot slot' of 'tot besluit' verwijzen naar samenvatting. Dit zijn de interessante verschillen tussen voegwoorden en connectieven.
