RAM versus cachegeheugen
Het geheugen van een computer is georganiseerd in een hiërarchie en ze zijn georganiseerd rekening houdend met de tijd die nodig is om er toegang toe te krijgen, de kosten en de capaciteit. RAM en cachegeheugen zijn twee leden in deze geheugenhiërarchie. RAM (Random Access Memory) is het primaire geheugen dat in een computer wordt gebruikt. De individuele geheugencellen zijn in elke volgorde toegankelijk en daarom wordt het het RAM-geheugen genoemd. RAM's zijn onderverdeeld in twee categorieën: statische RAM (SRAM) en dynamische RAM (DRAM). Cachegeheugen is een speciaal geheugen dat door de CPU (Central Processing Unit) van een computer wordt gebruikt om de gemiddelde tijd die nodig is om toegang tot het geheugen te krijgen, te verminderen.
Wat is RAM?
RAM wordt ook wel het hoofdgeheugen van een computer genoemd. Het is een vluchtig geheugen waarin de gegevens die in het geheugen zijn opgeslagen, verloren gaan wanneer de stroom wordt uitgeschakeld. RAM's zijn onderverdeeld in twee categorieën: statische RAM (SRAM) en dynamische RAM (DRAM). SRAM gebruikt transistors om een enkel bit aan gegevens op te slaan en het hoeft niet periodiek te worden vernieuwd. DRAM gebruikt een afzonderlijke condensator om elk bit aan gegevens op te slaan en het moet periodiek worden ververst om de lading in de condensatoren te behouden. In moderne computers is RAM georganiseerd in modules die kunnen worden geüpgraded. Dit zou het mogelijk maken om de RAM-capaciteit te vergroten of beschadigingen heel gemakkelijk te herstellen.
Wat is cachegeheugen?
Cachegeheugen is een speciaal geheugen dat door de CPU wordt gebruikt om de gemiddelde tijd die nodig is voor geheugentoegang te verkorten. Het cachegeheugen is relatief een kleiner en ook een sneller geheugen, dat de meest gebruikte gegevens van het hoofdgeheugen opslaat. Wanneer er een verzoek is om het geheugen te lezen, wordt het cachegeheugen gecontroleerd om te zien of die gegevens in het cachegeheugen aanwezig zijn. Als die gegevens zich in het cachegeheugen bevinden, is het niet nodig om toegang te krijgen tot het hoofdgeheugen (wat meer tijd kost om toegang te krijgen), waardoor de gemiddelde geheugentoegangstijd kleiner wordt. Meestal zijn er aparte caches voor gegevens en instructies. De gegevenscache wordt doorgaans opgezet in een hiërarchie van cacheniveaus (ook wel caches met meerdere niveaus genoemd). L1 (niveau 1) en L2 (niveau 2) zijn de hoogste caches in deze hiërarchie van caches. L1 is de cache die het dichtst bij het hoofdgeheugen ligt en is de cache die als eerste wordt gecontroleerd. L2-cache is de volgende in de rij en is de tweede die het dichtst bij het hoofdgeheugen ligt. L1 en L2 variëren in toegangssnelheden, locatie, grootte en kosten.
Wat is het verschil tussen RAM en cachegeheugen?
In de geheugenhiërarchie is het cachegeheugen het geheugen dat zich dichter bij de CPU bevindt in vergelijking met het RAM. Cachegeheugen is veel sneller en ook duur in vergelijking met RAM. Maar de capaciteit van het RAM-geheugen is groter dan de capaciteit van het cachegeheugen. Verder is het cachegeheugen ook hiërarchisch georganiseerd als L1-, L2- en L3-caches die verschillen in snelheid, kosten en capaciteit.
