Eerste versus tweede versus derde graads brandwonden
Een brandwond is een verwonding aan het vlees veroorzaakt door warmte-energie door elektriciteit, open vuur, chemicaliën, straling of wrijving. Meestal zijn alleen de twee huidlagen erbij betrokken, maar soms zijn ook spieren, zenuwen en weke delen betrokken. Brandwonden kunnen met eerste hulp worden behandeld, maar moeten worden opgevolgd, afhankelijk van de omvang en de diepte van het brandwondgebied. Brandwonden kunnen slechts een kleine verwonding zijn of een uitgebreide zwakte, die veel fysiologische en psychologische problemen veroorzaakt. De verschillen tussen de 1e, 2e en 3e graads brandwonden zullen worden besproken in de context van de bron van de brandwond, kenmerken van de brandwond en beheerstrategie.
Eerste graads brandwond
Bij een eerstegraads brandwond is de epidermis van de huid betrokken en er is erytheem op de blootgestelde weefsels met pijn, gevoeligheid, milde zwelling en droogheid over de weefsels. Genezing duurt slechts ongeveer een week of zo. Dit soort brandwonden is zonder complicaties.
Second Degree Burn
Een tweedegraads brandwond omvat de dermis van de huid, die het bindweefsel, de bloedvaten en de zenuwen bevat. Dit type verbranding kan worden onderverdeeld in twee categorieën; oppervlakkige deeldikte en diepe deeldikte. De oppervlakkige gedeeltelijke dikte, die zich uitstrekt tot de papillaire dermis met duidelijke blaarvorming aan de bovenkant, en blekende weefsels onder druk. De textuur van deze brandwonden is meestal vochtig en veroorzaakt pijn. Deze genezen met een duur van 3 weken en het wordt gecompliceerd door lokale infectie en cellulitis. De volgende categorie is het diepe brandwondtype met gedeeltelijke dikte, dat de hele dermis omhult tot aan de reticulaire laag, waar zich met bloed gevulde blaren bevinden; ze veroorzaken ook minder pijn. Het oppervlak van deze weefsels is vochtig en veroorzaakt een zekere mate van pijn. Voor het genezingsproces duurt het meer dan 3 weken. Het kan gecompliceerd zijn met littekenvorming en contractuurvorming, waarvoor mogelijk excisie en transplantatie nodig is.
Derde graads brandwond
Een derdegraads brandwond omvat de hele dermis, waardoor de blootgestelde delen een droog leerachtig uiterlijk krijgen. Er is geen pijn als gevolg van het dichtschroeien van de vrije zenuwuiteindende receptoren. Dit vereist beslist excisie en reconstructieve chirurgie met huidtransplantatie, en is gecompliceerd bij contracturen en amputaties.
Wat is het verschil tussen eerste en tweede en derde graads brandwonden?
Deze varianten van brandwonden nemen geleidelijk toe in complicaties, ook de diepte van de brandwond. Alle brandwonden zijn pijnlijk, behalve de derdegraads brandwonden. De eerstegraads brandwonden vereisen geen operatie, omdat het geneest zonder littekens met een duur van 1 week. De tweedegraads brandwonden vormen littekens, tenzij ze op de juiste manier worden verwijderd, en de derde graad vereist een huidtransplantatie. Het beheer van eerste hulp is gebruikelijk voor alle brandwonden, en het beheer met pijnstillers als er pijn is. Vanwege de blootgestelde delen van het lichaam en de vasodilatatie en vochtverlies is reanimatie met het juiste type vloeistof erg belangrijk. De blootstelling van de weefsels maakt inoculatie van het organisme mogelijk, zoals clostridia, wat kan worden tegengegaan door tetanustoxoïde. Mede afhankelijk van de omvang moet zo snel mogelijk worden begonnen met voeren om de stikstofbalans te corrigeren.
De initiële behandeling is dus gebruikelijk, en wat alleen verschilt, is de diepte en de bijbehorende variaties vanwege de betrokken anatomie. De diepte is niet de enige bepalende factor voor de ernst, maar ook de omvang van de verbranding (oppervlakte).
