Opladen versus herladen
Opladen en herladen zijn twee zinnen die tegenwoordig veel worden gehoord. Dit zijn manieren om een prepaid mobiel account aan te vullen. Over de hele wereld is een overgrote meerderheid van de aansluitingen in mobiele telefonie prepaid en dit kan te wijten zijn aan het feit dat mensen graag op de hoogte zijn van hun uitgaven in een bepaalde periode. Degenen met prepaidaccounts moeten hun prepaid mobiele account bijvullen of opladen zodra ze al het geld op hun account hebben opgebruikt en moeten bellen. Er zijn mensen die denken dat opladen en herladen dezelfde dingen zijn, en ze zelfs door elkaar gebruiken. Hoewel dit vandaag de dag waar kan zijn, was de situatie niet zo lang geleden anders, toen herladen en opladen twee verschillende concepten waren. Laten we het eens nader bekijken.
Tot ongeveer twee jaar geleden hadden prepaid mobiele verbindingen een beperkte geldigheid en een overgedragen geldigheid waarbij de rekening werd opgeladen met speciale vouchers die enorme bedragen kosten en korte gesprekstijden boden. Men moest de simkaart van een serviceprovider kopen en vervolgens een voucher kopen om een geldigheid van 6 maanden of 1 jaar te krijgen. Het was normaal dat de voucher die een langere geldigheidsduur bood duurder was dan de voucher die een geldigheidsduur van 6 maanden bood. Anders kreeg men met kleinere oplaadbonnen een geldigheid van slechts één maand. Zelfs de kleinste waardebonnen met een geldigheidsduur van een maand waren een kostbare aangelegenheid voor een arm persoon. Dit alles betekende dat om te kunnen bellen en gebeld te worden, men de geldigheid moest blijven verlengen met allerlei vouchers. Er was nog een vangst met deze geldigheidsbonnen. Stel dat men een geldigheidsduur van 1 maand kocht met de kleinste voucher die een korte gesprekstijd gaf die niet langer duurde dan 15 dagen. Nu had de persoon nog een geldigheid van 15 dagen, maar had hij geen saldo op zijn prepaid-account. De enige beschikbare optie voor de persoon was om een herlading te krijgen, wat de geldigheid niet veranderde; dat stond waar het was. Deze kleine waarde-opwaarderingen betekende dat een persoon kon dragen tot aan zijn geldigheid en het account zo vaak als hij maar wilde ophaalde. Deze kleine waarde-opwaarderingen betekende dat een persoon kon dragen tot aan zijn geldigheid en het account zo vaak als hij maar wilde ophaalde. Deze kleine waarde-opwaarderingen betekende dat een persoon kon dragen tot aan zijn geldigheid en het account zo vaak als hij maar wilde ophaalde.
Maar het concept van herladen, dat in die tijd zo geliefd was bij mensen, kreeg een plof toen serviceproviders op het idee kwamen van een levenslange simkaart van prepaid-accounts. Nu hebben simkaarthouders een geldigheidsduur van een leven lang (wat niet bepaald een levensduur was, maar toch een geldigheid van meer dan 10 jaar). Het betekende dat er geen angst was om het nummer te verliezen als er geen saldo op de rekening van een persoon was, en hij kon elk bedrag aan zijn krediet toevoegen wanneer hij dat wilde in plaats van de hele tijd eerder aan geldigheid te denken.
Wat is het verschil tussen opladen en herladen?
• Zowel opwaarderen als opladen stelde een persoon in staat om zijn prepaid mobiele account aan te vullen waardoor hij kon bellen
• Opwaardeerbonnen waren van hogere coupures dan herlaadkaarten
• Waardebonnen op te laden mits een geldigheidsduur van één of meer maanden.
• Er waren speciale oplaadvouchers die een verlengde geldigheid van een jaar boden, maar deze vouchers hadden zeer kleine praatwaarden.
• Het was gemakkelijk voor iemand om geen saldo op de rekening te vinden met oplaadkaarten die geldigheid boden.
• Dit is waar de opwaardeerkaart handig was, omdat het gesprekstijd bood zonder de rest van de geldigheid te beïnvloeden.
