Pinguïn versus papegaaiduiker
Pinguïn en papegaaiduiker zijn twee verschillende soorten vogels die veel verschillen tussen hen vertonen. Maar dat onderscheid zou voor iedereen fascinerend zijn om op te merken. Hun natuurlijke verspreiding, ecologie en fysieke kenmerken zouden enige belangstelling kunnen wekken bij de lezer. Dit artikel behandelt de kenmerken van pinguïns en papegaaiduikers, en presenteert vervolgens een vergelijking tussen hen om de twee dieren beter te begrijpen.
pinguïn
Pinguïns zijn een groep watervogels die niet vliegen en die op het zuidelijk halfrond leven. Het zijn de kenmerkende inwoners van het Antarctische continent. Veel van de pinguïns leven echter in de gematigde zeeën van het zuidelijk halfrond, sommige op Antarctica, en één soort (Galápagos-pinguïn) leeft dicht bij de evenaar. Meestal hebben pinguïns een unieke kleur met zwarte en witte lichamen, soms ook met geel, en hun snavel is meestal rood van kleur. Deze gespecialiseerde vogels hebben hun vleugels ontwikkeld tot zwemvliezen, zodat ze ze kunnen gebruiken bij het zwemmen. Pinguïns zijn carnivoren en voeden zich voornamelijk met zoöplankton, waaronder krill, vis en inktvissen. Hoewel ze overwegend in de oceaan leven, komen er vaak ook pinguïns aan land. Dat betekent dat ze een gedeeld leven doorbrengen in de oceaan en op het land. Hun kleuren helpen hen te camoufleren in de omgeving met een zwart gekleurde achterkant en een wit gekleurde voorkant. Daarom kunnen de roofdieren ze niet gemakkelijk zien en kunnen hun prooidieren ze niet ontwijken. Pinguïns hebben gespecialiseerde ogen, die zijn aangepast om het onderwaterzicht te omvatten. Hun dikke isolerende veren houden ze warm in het koude water, om de fysiologische processen in de lichamen te waarborgen. Pinguïns kunnen het zeewater drinken, omdat ze zijn aangepast om te voorkomen dat de zouten in de bloedbaan terechtkomen. De meeste pinguïns broeden in grote kolonies, en ze verschijnen als monogame paren tijdens het broedseizoen. Gewoonlijk broeden zowel mannetjes als vrouwtjes de eieren uit, maar in het geval van keizerspinguïns is het de plicht van een mannetje.de roofdieren kunnen ze niet gemakkelijk zien en hun prooi kan ze niet ontwijken. Pinguïns hebben gespecialiseerde ogen, die zijn aangepast om het onderwaterzicht te omvatten. Hun dikke isolerende veren houden ze warm in het koude water, om de fysiologische processen in de lichamen te waarborgen. Pinguïns kunnen het zeewater drinken, omdat ze zijn aangepast om te voorkomen dat de zouten in de bloedbaan terechtkomen. De meeste pinguïns broeden in grote kolonies, en ze verschijnen als monogame paren tijdens het broedseizoen. Gewoonlijk broeden zowel mannetjes als vrouwtjes de eieren uit, maar in het geval van keizerspinguïns is het de plicht van een mannetje.de roofdieren kunnen ze niet gemakkelijk zien en hun prooi kan ze niet ontwijken. Pinguïns hebben gespecialiseerde ogen, die zijn aangepast om het onderwaterzicht te omvatten. Hun dikke isolerende veren houden ze warm in het koude water, om de fysiologische processen in de lichamen te waarborgen. Pinguïns kunnen het zeewater drinken, omdat ze zijn aangepast om te voorkomen dat de zouten in de bloedbaan terechtkomen. De meeste pinguïns broeden in grote kolonies, en ze verschijnen als monogame paren tijdens het broedseizoen. Gewoonlijk broeden zowel mannetjes als vrouwtjes de eieren uit, maar in het geval van keizerspinguïns is het de plicht van een mannetje.om de fysiologische processen in de lichamen te verzekeren. Pinguïns kunnen het zeewater drinken, omdat ze zijn aangepast om te voorkomen dat de zouten in de bloedbaan terechtkomen. De meeste pinguïns broeden in grote kolonies en ze verschijnen als monogame paren tijdens het broedseizoen. Gewoonlijk broeden zowel mannetjes als vrouwtjes de eieren uit, maar in het geval van keizerspinguïns is het de plicht van een mannetje.om de fysiologische processen in de lichamen te verzekeren. Pinguïns kunnen het zeewater drinken, omdat ze zijn aangepast om te voorkomen dat de zouten in de bloedbaan terechtkomen. De meeste pinguïns broeden in grote kolonies en ze verschijnen als monogame paren tijdens het broedseizoen. Gewoonlijk broeden zowel mannetjes als vrouwtjes de eieren uit, maar in het geval van keizerspinguïns is het de plicht van een mannetje.
Papegaaiduiker
Papegaaiduikers zijn kleine vogels die in de Noordelijke Stille en Noord-Atlantische Oceaan leven. Er zijn drie soorten papegaaiduikers die tot één geslacht behoren, Fratercula. Ze vormen grote kolonies vogels op kliffen aan de kust of op eilanden voor de kust. Hun lichaamsgrootte varieert van 32 tot 38 centimeter, en ze zijn meestal zwart of zwart en wit van kleur met een grote roodgekleurde snavel. Het hoofd heeft een zwarte dop; gezicht is wit, en voeten zijn oranjerood. De grote snavel is handig om hun prooien te pakken terwijl ze duiken. De kleine vleugels van papegaaiduikers kunnen de bewegende kracht leveren tijdens het duiken en tijdens het vliegen. Ze vliegen echter niet over lange afstanden en grote hoogten, maar het is een lage vlucht over het zeeoppervlak voor kleine afstanden. Papegaaiduikers hebben een witgekleurde onderkant en zwart gekleurde bovendelen en vleugels, die handig zijn bij het camoufleren. Ze werpen het kleurrijke buitenste deel van de snavel af na de broedperiode. Het mannetje bouwt zijn nest alleen of met de hulp van het vrouwtje. Het zijn een paar gebonden vogels op lange termijn.
Wat is het verschil tussen Penguin en Puffin?
• Pinguïns leven op het zuidelijk halfrond, terwijl papegaaiduikers zich op het noordelijk halfrond bevinden.
• Pinguïns zijn veel groter dan papegaaiduikers.
• Pinguïns hebben een relatief kleine snavel ten opzichte van hun lichaam, terwijl papegaaiduikers een grote snavel hebben in verhouding tot hun lichaamsgrootte.
• Papegaaiduikers werpen de kleurrijke buitenkant van de snavel af na de broedperiode, maar pinguïns niet.
• Pinguïns zijn loopvogels, maar papegaaiduikers kunnen vliegen.
