Drempelfrequentie versus werkfunctie
Werkfunctie en drempelfrequentie zijn twee termen die verband houden met het foto-elektrische effect. Het foto-elektrische effect is een veelgebruikt experiment om de deeltjesaard van golven aan te tonen. In dit artikel gaan we bespreken wat foto-elektrisch effect is, wat werkfunctie en drempelfrequentie zijn, hun toepassingen, de overeenkomsten en verschillen tussen werkfunctie en drempelfrequentie.
Wat is drempelfrequentie?
Om het concept van drempelfrequentie goed te begrijpen, moet men eerst het foto-elektrische effect begrijpen. Foto-elektrisch effect is het proces waarbij een elektron uit een metaal wordt geworpen in het geval van invallende elektromagnetische straling. Het foto-elektrische effect werd voor het eerst goed beschreven door Albert Einstein. De golftheorie van licht kon de meeste waarnemingen van het foto-elektrisch effect niet beschrijven. Er is een drempelfrequentie voor de invallende golven. Dit geeft aan dat ongeacht hoe intens de elektromagnetische golven zijn, elektronen niet zouden worden uitgestoten tenzij ze de vereiste frequentie hebben. De tijdsvertraging tussen de lichtinval en het uitwerpen van elektronen is ongeveer een duizendste van de waarde berekend met de golftheorie. Wanneer er licht wordt geproduceerd dat de drempelfrequentie overschrijdt,het aantal uitgezonden elektronen hangt af van de intensiteit van het licht. De maximale kinetische energie van de uitgestoten elektronen was afhankelijk van de frequentie van het invallende licht. Dit leidde tot de conclusie van de fotontheorie van licht. Dit betekent dat het licht zich als deeltjes gedraagt bij interactie met materie. Het licht komt als kleine pakketjes energie die fotonen worden genoemd. De energie van het foton hangt alleen af van de frequentie van het foton. Dit kan worden verkregen met de formule E = hf, waarbij E de energie van het foton is, h de Plankconstante en f de frequentie van de golf. Elk systeem kan slechts bepaalde hoeveelheden energie opnemen of uitstoten. De waarnemingen lieten zien dat het elektron het foton alleen zal absorberen als de energie van het foton voldoende is om het elektron naar een stabiele toestand te brengen. De drempelfrequentie wordt aangeduid met de term fDe drempelfrequentie wordt aangeduid met de term fDe drempelfrequentie wordt aangeduid met de term fDe maximale kinetische energie van de uitgestoten elektronen was afhankelijk van de frequentie van het invallende licht. Dit leidde tot de conclusie van de fotontheorie van licht. Dit betekent dat het licht zich als deeltjes gedraagt bij interactie met materie. Het licht komt als kleine pakketjes energie die fotonen worden genoemd. De energie van het foton hangt alleen af van de frequentie van het foton. Dit kan worden verkregen met de formule E = hf, waarbij E de energie van het foton is, h de Plankconstante en f de frequentie van de golf. Elk systeem kan slechts bepaalde hoeveelheden energie opnemen of uitstoten. De waarnemingen lieten zien dat het elektron het foton alleen zal absorberen als de energie van het foton voldoende is om het elektron naar een stabiele toestand te brengen. De drempelfrequentie wordt aangeduid met de term fDe maximale kinetische energie van de uitgestoten elektronen was afhankelijk van de frequentie van het invallende licht. Dit leidde tot de conclusie van de fotontheorie van licht. Dit betekent dat het licht zich als deeltjes gedraagt bij interactie met materie. Het licht komt als kleine pakketjes energie die fotonen worden genoemd. De energie van het foton hangt alleen af van de frequentie van het foton. Dit kan worden verkregen met de formule E = hf, waarbij E de energie van het foton is, h de Plankconstante en f de frequentie van de golf. Elk systeem kan slechts bepaalde hoeveelheden energie opnemen of uitstoten. De waarnemingen lieten zien dat het elektron het foton alleen zal absorberen als de energie van het foton voldoende is om het elektron naar een stabiele toestand te brengen. De drempelfrequentie wordt aangeduid met de term fDit leidde tot de conclusie van de fotontheorie van licht. Dit betekent dat het licht zich als deeltjes gedraagt bij interactie met materie. Het licht komt als kleine pakketjes energie die fotonen worden genoemd. De energie van het foton hangt alleen af van de frequentie van het foton. Dit kan worden verkregen met de formule E = hf, waarbij E de energie van het foton is, h de Plankconstante en f de frequentie van de golf. Elk systeem kan slechts bepaalde hoeveelheden energie opnemen of uitstoten. De waarnemingen lieten zien dat het elektron het foton alleen zal absorberen als de energie van het foton voldoende is om het elektron naar een stabiele toestand te brengen. De drempelfrequentie wordt aangeduid met de term fDit leidde tot de conclusie van de fotontheorie van licht. Dit betekent dat het licht zich als deeltjes gedraagt bij interactie met materie. Het licht komt als kleine pakketjes energie die fotonen worden genoemd. De energie van het foton hangt alleen af van de frequentie van het foton. Dit kan worden verkregen met de formule E = hf, waarbij E de energie van het foton is, h de Plankconstante en f de frequentie van de golf. Elk systeem kan slechts bepaalde hoeveelheden energie opnemen of uitstoten. De waarnemingen lieten zien dat het elektron het foton alleen zal absorberen als de energie van het foton voldoende is om het elektron naar een stabiele toestand te brengen. De drempelfrequentie wordt aangeduid met de term fHet licht komt als kleine pakketjes energie die fotonen worden genoemd. De energie van het foton hangt alleen af van de frequentie van het foton. Dit kan worden verkregen met de formule E = hf, waarbij E de energie van het foton is, h de Plankconstante en f de frequentie van de golf. Elk systeem kan slechts bepaalde hoeveelheden energie opnemen of uitstoten. De waarnemingen lieten zien dat het elektron het foton alleen zal absorberen als de energie van het foton voldoende is om het elektron naar een stabiele toestand te brengen. De drempelfrequentie wordt aangeduid met de term fHet licht komt als kleine pakketjes energie die fotonen worden genoemd. De energie van het foton hangt alleen af van de frequentie van het foton. Dit kan worden verkregen met de formule E = hf, waarbij E de energie van het foton is, h de Plankconstante en f de frequentie van de golf. Elk systeem kan slechts bepaalde hoeveelheden energie opnemen of uitstoten. De waarnemingen lieten zien dat het elektron het foton alleen zal absorberen als de energie van het foton voldoende is om het elektron naar een stabiele toestand te brengen. De drempelfrequentie wordt aangeduid met de term fDe waarnemingen lieten zien dat het elektron het foton alleen zal absorberen als de energie van het foton voldoende is om het elektron naar een stabiele toestand te brengen. De drempelfrequentie wordt aangeduid met de term fDe waarnemingen lieten zien dat het elektron het foton alleen zal absorberen als de energie van het foton voldoende is om het elektron naar een stabiele toestand te brengen. De drempelfrequentie wordt aangeduid met de term ft.
Wat is de werkfunctie?
De werkfunctie van een metaal is de energie die overeenkomt met de drempelfrequentie van het metaal. De werkfunctie wordt meestal aangeduid met de Griekse letter φ. Albert Einstein gebruikte de werkfunctie van een metaal om het foto-elektrische effect te beschrijven. De maximale kinetische energie van de uitgestoten elektronen was afhankelijk van de frequentie van het invallende foton en de werkfunctie. KE max = hf - φ. De werkfunctie van een metaal kan worden geïnterpreteerd als de minimale bindingsenergie of de bindingsenergie van de oppervlakte-elektronen. Als de energie van de invallende fotonen gelijk is aan de werkfunctie, is de kinetische energie van de vrijgekomen elektronen nul.
Wat is het verschil tussen werkfunctie en drempelfrequentie?
• De werkfunctie wordt gemeten in joules of elektronvolt, maar de drempelfrequentie wordt gemeten in hertz.
• De werkfunctie kan direct worden toegepast op de Einstein-vergelijking van het foto-elektrisch effect. Om de drempelfrequentie toe te passen, moet de frequentie worden vermenigvuldigd met de plankconstante om de overeenkomstige energie te verkrijgen.
