Natriumfosfaat monobasisch versus dibasisch | Natriumfosfaat Dibasisch vs monobasisch | Mononatriumfosfaat versus dinatriumfosfaat | Mononatrium versus dinatriumfosfaat
Een fosforatoom is gebonden met vier zuurstofatomen, om een -3 polyatomisch anion te vormen. Vanwege de enkele bindingen en dubbele binding, tussen P en O, heeft fosfor hier een +5 oxidatietoestand. Het heeft een tetraëdrische geometrie. Hieronder volgt de structuur van fosfaatanion.
PO 4 3-
Fosfaatanion kan met verschillende kationen worden gecombineerd om talrijke ionische verbindingen te vormen. Natriumfosfaat is een zout zoals dat waarbij drie natriumionen elektrostatistisch zijn gebonden met één fosfaatanion. Trinatriumfosfaat is een wit gekleurd kristal, dat sterk oplost in water. Oplosbaar in water vormt het een alkalische oplossing. Monobasisch natriumfosfaat en dibasisch natriumfosfaat zijn twee andere verbindingen van natrium en fosfaat. Voor een zuur definiëren we de term monobasisch als 'een zuur dat slechts één proton bezit dat tijdens een zuur-base-reactie aan een base kan worden gedoneerd'. Evenzo betekent tweebasisch voor een zuur het hebben van twee protonen, die aan een base kunnen worden gedoneerd. Maar als we deze twee termen met betrekking tot een zout beschouwen, is de betekenis compleet anders. Een monobasisch zout verwijst naar een zout dat slechts één atoom van een eenwaardig metaal heeft. En dibasisch zout betekent dat je twee eenwaardige metaalionen hebt. In dit geval is het eenwaardige metaalion het natriumkation. Omdat dit zouten zijn, lossen ze gemakkelijk op in water en vormen ze alkalische oplossingen. Deze verbindingen zijn in de handel verkrijgbaar in waterhoudende en watervrije vormen. Monobasisch en dibasisch natriumfosfaat samen zijn erg belangrijk in biologische systemen als buffer. Verder worden deze twee medisch gezien als een laxeermiddel in zoutoplossing gebruikt om constipatie te behandelen.medisch worden deze twee gebruikt als een zout laxeermiddel, om constipatie te behandelen.medisch worden deze twee gebruikt als een zout laxeermiddel, om constipatie te behandelen.
Monobasisch natriumfosfaat
Monobasisch natriumfosfaat of mononatriumfosfaat heeft de molecuulformule van NaH 2 PO 4. Het molecuulgewicht van de verbinding is 120 g mol -1. Het anion in dit molecuul is niet het driewaardige fosfaatanion, maar het H 2 PO 4 - anion. Dit anion is afgeleid van het fosfaation waar twee waterstofatomen zijn gebonden met twee negatieve zuurstofatomen. Als alternatief is het aan de andere kant afgeleid van de verwijdering van één proton uit het fosforzuur (H 3 PO 4). Het fosfaatanion en H 2 PO 4 -anionen zijn in evenwicht, in waterige media. Monobasisch natriumfosfaat is verkrijgbaar als kleurloze kristallen of wit poeder. Het lost gemakkelijk op in water, maar lost niet op in organische oplosmiddelen zoals alcohol. De pKa hiervan ligt tussen 6,8-7,20. Deze verbinding kan worden gemaakt wanneer fosforzuur reageert met een natriumzout zoals natriumhalogenide.
Dibasisch natriumfosfaat
Deze verbinding staat ook bekend als dinatriumfosfaat en heeft de molecuulformule van Na 2 HPO 4. Het molecuulgewicht van de verbinding is 142 g mol -1. Wanneer twee natriumkationen de waterstofatomen in het fosforzuur vervangen, wordt dibasisch natriumfosfaat verkregen. Dus in het laboratorium kunnen we deze verbinding maken door twee equivalenten natriumhydroxide te laten reageren met één equivalent fosforzuur. De verbinding is een witte kristallijne vaste stof en lost gemakkelijk op in water. De pH van deze waterige oplossing is een basiswaarde, die tussen 8 en 11 ligt. Dit zout wordt gebruikt voor kookdoeleinden en als laxeermiddel.
Wat is het verschil tussen natriumfosfaat monobasisch en natriumfosfaat dibasisch?
• Monobasisch natriumfosfaat heeft de chemische formule van NaH 2 PO 4 en het dibasische natriumfosfaat heeft de chemische formule van Na 2 HPO 4.
• Het molecuulgewicht van dibasisch natriumfosfaat is hoger dan dat van monobasisch natriumfosfaat.
• Wanneer dibasisch natriumfosfaat in water oplost, is de basiciteit in het medium hoger dan wanneer monobasisch natriumfosfaat in water oplost.
