Alpha vs Beta Glucose
Glucose is de eenheid van koolhydraten en vertoont de unieke eigenschap van het koolhydraat. Glucose is een monosaccharide en reducerende suiker, het belangrijkste product van fotosynthese in planten. Chlorofylen produceren glucose en zuurstof met behulp van anorganische koolstof en water. Dus zonlicht wordt door glucose in chemische energie gefixeerd. Vervolgens wordt glucose verder omgezet in zetmeel en opgeslagen in planten. Bij de ademhaling wordt glucose afgebroken tot ATP en levert het energie aan de levende organismen, resulterend in kooldioxide en water als het eindproduct van de ademhaling. Glucose kan worden aangetroffen bij dieren en mensen in hun bloedbaan.
Glucose is een molecuul met zes koolstofatomen of wordt hexose genoemd. De formule van de glucose is C 6 H 12 O 6, en deze formule is ook gebruikelijk voor andere hexosen. Glucose kan zowel in cyclische stoelvorm als in kettingvorm zijn.
Omdat glucose aldehyde-, keton- en alcoholfuncties heeft, kan het gemakkelijk worden omgezet in een rechte keten in een cyclische keten. De tetraëdrische geometrie van de koolstofatomen vormt een zesledige stabiele ring. Hydroxylgroep op de koolstof vijf in de rechte keten is verbonden met koolstof één waardoor een hemiacetaalbinding ontstaat (Mcmurry, 2007). Dus de koolstof wordt anomere koolstof genoemd. Wanneer glucose in fischer-projectie wordt verwerkt, wordt dit de hydroxylgroep van de asymmetrische koolstof naar rechts getrokken en D-glucose genoemd. Als de hydroxylgroep van de asymmetrische koolstof zich aan de linkerkant in de fischerprojectie bevindt, is het L-glucose. D-glucose heeft twee sterio-isomeren, alfa en bèta genaamd, die verschillen van specifieke rotatie. In een mengsel kunnen deze twee vormen in elkaar worden omgezet en een evenwicht vormen. Dit proces wordt mutarotatie genoemd.
Alpha Glucose
De rangschikking van de atomen in de ruimte van het glucosemolecuul is belangrijk bij het bepalen van de chemische aard. Alfa- en bèta-glucose zijn stereo-isomeren. De (1-4) glycosidebinding tussen twee α-D-glucosemoleculen produceert een disaccharide genaamd maltase. Binding van een groot aantal α-D-glucosemoleculen α- (1-4) glycosidebinding zetmeel wordt gevormd, die amylopectine en amylose bevatten. Ze kunnen gemakkelijk worden afgebroken door enzymen.
Beta Glucose
Twee β-D-glucosemoleculen zijn gebonden met (1-4) glycosidebinding, waardoor cellobiose ontstaat, en verder cellulose wordt gevormd die moeilijk door enzymen kan worden afgebroken. De bètavorm is stabieler dan de alfavorm; dus in een mengsel is de hoeveelheid β-D-glucose tweederde bij 20 °. Hoewel deze twee isomere vormen in elementaire vorm vergelijkbaar zijn, zijn ze niet vergelijkbaar in fysische en chemische eigenschappen.
Wat is het verschil tussen Alpha Glucose en Beta Glucose?
• Ze verschillen in specifieke rotatie, α-D-glucose heeft [a] D 20 van 112,2 ° en β-D-glucose heeft
[a] D 20 van 18,7 °.
• De bètavorm is stabieler dan de alfavorm, dus in een mengsel is de hoeveelheid β-D-glucose hoger dan α-D-glucose.
• De (1-4) glycosidebinding tussen twee α-D-glucosemoleculen produceert een disaccharide genaamd maltase, terwijl twee β-D-glucosemoleculen gebonden zijn met (1-4) glycosidebinding waardoor cellobiose ontstaat.
• Zetmeel, dat wordt geproduceerd met α-D-glucose, wordt gemakkelijk afgebroken door enzymen, terwijl cellulose niet gemakkelijk kan worden afgebroken door enzymen.
• Cellulose, een polymeer van β-D-glucose, is structureel materiaal en zetmeel is het bewaarvoedsel in planten.
