Prosociaal gedrag versus altruïsme
Omdat altruïsme en prosociaal gedrag nauw verwante concepten zijn in de psychologie, probeert dit artikel het verschil tussen altruïsme en prosociaal gedrag te onderzoeken. Prosociaal gedrag kan worden opgevat als vormen van hulpgedrag jegens iemand in nood die vrijwillig naar een persoon komt. Er zijn verschillende soorten prosociaal gedrag. Altruïsme is zo'n gedrag. Het is wanneer een persoon zich bezighoudt met hulpgedrag zonder iets terug te verwachten. In de psychologie wordt aangenomen dat altruïsme een motiverende factor is voor prosociaal gedrag. Daarom is het doel van dit artikel om de twee termen, prosociaal gedrag en altruïsme, uit te leggen en de verschillen tussen altruïsme en prosociaal gedrag te benadrukken.
Wat is prosociaal gedrag?
Simpelweg prosociaal gedrag betekent bijna elke vorm van gedrag of acties die plaatsvinden met de bedoeling iemand te helpen. Vrijwilligerswerk doen, delen, iemand in nood steunen zijn enkele voorbeelden van prosociaal gedrag. Het motief voor dergelijk gedrag kan echter voortkomen uit de werkelijke verbetering van een individu, praktische redenen of zelfzuchtige motieven. Dit is waar prosociaal gedrag sterk verschilt van altruïstisch gedrag, omdat er bij altruïstisch gedrag geen ruimte is voor egoïsme.
Psychologen zijn vaak nieuwsgierig geweest naar antwoorden op waarom mensen prosociaal gedrag vertonen. Een theorie is van verwantschapsselectie. Volgens dit is er een grotere neiging om degenen die aan ons verwant zijn te helpen dan anderen. Evolutionaire psychologen geloven dat dit komt door de noodzaak om de genetische samenstelling voor de toekomst voort te zetten. Een andere theorie die wederkerigheidsnorm wordt genoemd, spreekt van de noodzaak om iemand te helpen, zodat hij ook in ruil daarvoor kan helpen. Empathie en altruïstische persoonlijkheidskenmerken zijn nog twee redenen waarom mensen prosociaal gedrag vertonen. Er wordt aangenomen dat als een persoon zich inleeft in iemand die hulp nodig heeft, de kans groter is dat die persoon opkomt en helpt. Ten slotte verwijzen altruïstische persoonlijkheidskenmerken naar sommige mensen die meer prosociaal zijn en anderen willen helpen, terwijl andere dat niet zijn. Dit is een resultaat van zowel de natuur als de opvoeding.
Wat is altruïsme?
Altruïsme is wanneer een persoon een ander helpt zonder enige interesse in het verkrijgen van voordelen. Bij prosociaal gedrag is er een neiging om psychologische of sociale beloningen te verwachten voor hulpgedrag. Bij altruïsme is dit echter niet het geval. Zo iemand zou voor zijn hulp helemaal niets verwachten. Daarom beschouwen sommigen altruïsme als de puurste vorm van prosociaal gedrag. In eenvoudige taal is het onzelfzuchtigheid. Ook al is er discussie of mensen in staat zijn tot echt altruïsme op het gebied van psychologie, de geschiedenis getuigt van voorbeelden van altruïsme. In tijden van oorlog, plotselinge ongelukken, riskeren sommige mensen zelfs hun leven om anderen te redden. Dit is de essentie van extreem altruïstisch gedrag. Het hoeven echter niet zulke uitersten te zijn,zelfs in het dagelijkse leven vertonen mensen altruïstisch gedrag dat een positieve, menselijkere samenleving creëert.
Wat is het verschil tussen altruïsme en prosociaal gedrag?
Met dit besef als we kijken naar de twee concepten altruïsme en prosociaal gedrag, kunnen we begrijpen dat hoewel ze nogal op elkaar lijken, dit niet het geval is. Er is een verschil tussen altruïsme en prosociaal gedrag.
• Bij prosociaal gedrag, ook al helpt het een ander, is er een kans op intrinsieke of extrinsieke beloning. Ook is de mogelijkheid voor de helper om een dergelijke beloning te verwachten mogelijk. Gewoon in prosociaal gedrag is er winst voor beide partijen.
• Integendeel, in altruïsme verwacht de helper niets terug, dus het is alleen gunstig voor de persoon in nood en de samenleving als geheel.
Afbeeldingen beleefdheid:
