Structuralisme versus functionalisme
Structuralisme en functionalisme zijn beide theoretische perspectieven waartussen veel verschillen kunnen worden geïdentificeerd. Structuralisme benadrukt dat verschillende elementen met elkaar verbonden zijn en deel uitmaken van een grotere structuur. Deze structuur kan worden waargenomen in de samenleving, in culturen en zelfs in het concept van taal. Echter, functionalisten benadrukken dat elk element van een samenleving zijn functie heeft. Het is deze onderlinge afhankelijkheid van verschillende functies die leiden tot het succesvol in stand houden van een samenleving. Zowel structuralisme als functionalisme worden beschouwd als theoretische perspectieven in een aantal sociale wetenschappen, zoals sociologie, psychologie, antropologie, enzovoort, enzovoort. In dit artikel wordt geprobeerd de verschillen tussen de twee benaderingen te benadrukken door een beschrijving van de twee te geven.
Wat is structuralisme?
Als we het structuralisme onderzoeken, kan het worden opgevat als een theoretisch perspectief dat de noodzaak benadrukt van een structuur waarvan alle elementen van een samenleving deel uitmaken. Structuralisten begrijpen de samenleving door aandacht te schenken aan de verschillende schakels en relaties die bijdragen aan de totstandkoming van de structuur. Claude Levi Strauss en Ferdinand de Saussure kunnen worden beschouwd als pioniers van deze benadering. De toepassing van het structuralisme is te zien in een aantal sociale wetenschappen, zoals psychologie, sociologie, antropologie en ook taalkunde. In de taalkunde benadrukken structuralisten zoals Saussure hoe taal een structuur bezit. In andere disciplines, zoals antropologie, kan dit ook worden begrepen door de studie van de menselijke cultuur, levensstijlen en gedrag. Structuralisme is subjectief en is filosofischer.
Antropologie heeft zijn eigen structuur.
Wat is functionalisme?
Functionalisme, aan de andere kant, is gebaseerd op het idee dat elk element van de samenleving een eigen functie heeft en het is de onderlinge afhankelijkheid van elk element dat bijdraagt aan de sociale orde en sociale stabiliteit. Neem bijvoorbeeld de verschillende sociale instellingen die in een samenleving bestaan. Het gezin, de economie, de religie, het onderwijs en de politieke instelling hebben elk een eigen rol. Deze rollen zijn uniek en kunnen door geen enkele andere instelling worden vervuld. Als de onderwijsinstelling bijvoorbeeld niet bestaat, vindt de secundaire socialisatie van het kind niet plaats. Dit resulteert in de creatie van individuen die de cultuur, normen en waarden van een samenleving niet hebben geïnternaliseerd en ook individuen die ongeschoold zijn omdat het kind alleen onderwijs krijgt van het gezin. Dit heeft dan gevolgen voor de economie van het land, aangezien de beroepsbevolking ongeschoold is. Dit benadrukt dat volgens functionalisten elke instelling of elk ander element van de samenleving een unieke rol heeft die niet door een ander kan worden vervuld. Wanneer zich een verstoring voordoet, heeft dit niet alleen gevolgen voor één instelling, maar ook voor het evenwicht van de hele samenleving. Dit kan worden opgevat als een voorbeeld van instabiliteit van een samenleving.
School heeft een eigen functie.
Wat is het verschil tussen structuralisme en functionalisme?
• Structuralisme benadrukt dat verschillende elementen met elkaar verbonden zijn en deel uitmaken van een grotere structuur. Functionalisme benadrukt dat elk element van een samenleving zijn functie heeft.
• Zowel structuralisten als functionalisten benadrukken dat elementen met elkaar verbonden zijn, maar de manier waarop ze met elkaar verbonden zijn, wordt anders geanalyseerd.
Afbeeldingen beleefdheid:
- Antropologie door Gary2863 (CC BY 2.5)
- School door woodleywonderworks (CC BY 2.0)
