Belangrijkste verschil - Binaire splitsing versus vervoeging
Micro-organismen gebruiken seksuele en aseksuele voortplantingsmethoden voor vermenigvuldiging. Binaire splitsing is een veel voorkomende aseksuele reproductiemethode die wordt getoond door eencellige organismen, waaronder bacteriën en amoeben. Gerijpte oudercellen splitsen zich in twee identieke dochtercellen in binaire splitsing. Vervoeging is een seksuele reproductiemethode die door de bacteriën wordt gebruikt om genetisch materiaal naar cellen over te brengen. Vervoeging vindt plaats via een conjugatiebuis gevormd tussen twee cellen of via direct contact van twee cellen. Het belangrijkste verschil tussen binaire splitsing en vervoeging is dus dat binaire splitsing een methode van ongeslachtelijke voortplanting is die twee genetisch identieke cellen produceert uit een enkele volwassen cel, terwijl de vervoeging een seksuele reproductiemethode is die door bacteriën wordt gebruikt voor de overdracht van genetisch materiaal tussen tijdelijk verbonden twee. cellen.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is binaire splitsing
3. Wat is vervoeging
4. Vergelijking zij aan zij - Binaire splitsing versus vervoeging
5. Samenvatting
Wat is binaire splitsing?
Binaire splitsing is de meest voorkomende aseksuele reproductiemethode die wordt vertoond door prokaryote organismen en eencellige eukaryote organismen. Binaire splitsing resulteert in twee genetisch identieke dochtercellen van een enkele rijpe cel. De meeste bacteriën zijn voor de voortplanting afhankelijk van binaire splitsing, omdat het een eenvoudig en snel proces is. Binaire splitsing begint bij de oorsprong van replicatie en dupliceert het genoom van het organisme. Gedupliceerde genomen worden gescheiden in twee tegenoverliggende uiteinden van de cel. Plasmamembraan groeit naar binnen en initieert de vorming van het septum. Zodra de vorming van het septum is voltooid, wordt de cel gescheiden in twee dochtercellen. De grootte en de genetische samenstelling van de dochtercellen zijn identiek. De basisstappen van de binaire splitsing worden getoond in figuur 01.
Figuur 01: Binaire splitsing van een bacteriële cel
Wat is vervoeging?
Bacteriënconjugatie is een mechanisme dat de directe overdracht van genetisch materiaal tussen twee bacteriën omvat. Het vindt plaats via cel-tot-celcontact of door de vorming van de conjugatiebrug tussen twee tijdelijk verbonden cellen. De twee cellen worden donorcel en ontvangende cel genoemd. De ene cel dient als donor van het genetisch materiaal en de andere cel is de ontvanger van het genetisch materiaal. Donorcel is samengesteld uit vruchtbaarheidsfactor (F-factor) die de geslachtspilus moet ontwikkelen voor contact en DNA-overdracht naar de ontvangende cel. De ontvangende cel mist het genetisch materiaal dat eigendom is van de donorcel. Daarom biedt deze overdracht van genetisch materiaal vaak een genetisch voordeel. De ontvangende cel verwerft nieuwe kenmerken die worden gecodeerd door het ontvangen DNA. De meeste antibioticumresistentiegenen bevinden zich in het plasmide-DNA van bacteriën. Daarom krijgen sommige bacteriën antibioticaresistentie door middel van conjugatie
Bacteriële conjugatie wordt geïnitieerd met de productie van geslachtspilus door de donorcel. Sex pilus overbrugt de twee cellen en helpt hen met elkaar in contact te komen. Het plasmide van de donorcel komt in de buurt van de geslachtspilus en knipt van een punt om enkelstrengs te worden. Een streng plasmide-DNA wordt via de gevormde conjugatiebuis in de ontvangende cel overgedragen. Beide cellen zetten enkelstrengs plasmide-DNA om in dubbelstrengs vorm door de complementaire streng te synthetiseren.
Figuur 20: Bacteriënconjugatie
Wat is het verschil tussen binaire splitsing en vervoeging?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Binaire splitsing versus conjugstion |
|
| Binaire splitsing is een aseksuele reproductiemethode waarbij slechts één oudercel betrokken is. | Vervoeging is een seksuele voortplantingsmethode waarbij twee oudercellen betrokken zijn. |
| Resultaat | |
| Dit resulteert in twee genetisch identieke twee dochtercellen. | Dit resulteert in genetisch verschillende nakomelingen. |
| Snelheid van het proces | |
| Binaire splitsing is een snel proces. | Vervoeging is een langzaam proces. |
| F-factor | |
| F-plasmiden zijn niet betrokken | F-factor is betrokken bij vervoeging. |
| Paring | |
| Paring is niet nodig voor binaire splitsing. | Twee oudercellen moeten paren. |
| Milieu-invloed | |
| Omgevingscondities beïnvloeden binaire splitsing. | Omgevingsomstandigheden hebben geen invloed op de vervoeging. |
Samenvatting - Binaire splitsing versus vervoeging
Binaire splitsing en conjugatie zijn twee reproductiemethoden die door bacteriën worden getoond. Het belangrijkste verschil tussen binaire splitsing en vervoeging is dat binaire splitsing een aseksuele reproductiemethode is, terwijl vervoeging een seksuele reproductiemethode is. Binaire splitsing wordt door eencellige organismen gebruikt om twee identieke dochtercellen te produceren. Een rijpe cel wordt in binaire splitsing omgezet in genetisch identieke twee exemplaren. Vervoeging wordt door bacteriën gebruikt om genetisch materiaal tussen twee ouders over te dragen en nakomelingen te produceren die niet genetisch identiek zijn. Conjugatie is belangrijk bij het overbrengen van plasmiden of transposons tussen twee bacteriën.
