Belangrijkste verschil - Colitis versus diverticulitis
Colitis en diverticulitis zijn twee ontstekingsziekten van de dikke darm die moeilijk te diagnosticeren zijn, uitsluitend op basis van de klinische kenmerken. De ontsteking van de dikke darm staat bekend als colitis. Diverticulitis is de ontsteking van de divertikels in de dikke darm. Zoals te zien is in de definities, is colitis een aandoening die optreedt in de dikke darm, terwijl diverticulitis een aandoening is die plaatsvindt in de divertikels. Dit is het belangrijkste verschil tussen colitis en diverticulitis.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is colitis
3. Wat is diverticulitis
4. Overeenkomsten tussen colitis en diverticulitis
5. Vergelijking zij aan zij - Colitis versus diverticulitis in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is colitis?
De ontsteking van de dikke darm staat bekend als colitis. De klinische kenmerken van deze aandoening variëren afhankelijk van de onderliggende pathologie.
Hoofdoorzaken
- Colitis ulcerosa
- ziekte van Crohn
- Antibiotica-geassocieerde colitis
- Infectieuze colitis
- Ischemische colitis
Ziekte van Crohn
De ziekte van Crohn is een inflammatoire darmziekte die wordt gekenmerkt door de transmurale ontsteking van het colonmucosa. Gewoonlijk zijn slechts enkele delen van de dikke darm ontstoken, waardoor laesies worden overgeslagen in plaats van een voortdurende betrokkenheid.
Klinisch beeld
Diarree
Diarree bij de ziekte van Crohn is te wijten aan de overmatige afscheiding van de vloeistoffen en de verminderde opname van vloeistoffen door het ontstoken darmslijmvlies. Bovendien draagt de slechte opname van galzouten door het ontstoken terminale ileum ook bij aan de verergering van diarree.
Fibrostenotische ziekte
De obstructie van het maagdarmkanaal als gevolg van vernauwingen van de dunne darm of vernauwingen van de dikke darm kan symptomen veroorzaken zoals buikpijn, obstipatie, misselijkheid en braken.
Ziekte van fistelvorming
De transmurale ontsteking van het GIT kan de oorzaak zijn van sinuskanalen, serosale penetratie en fistels zoals entero-enterische fistels. De penetratie van de darm door de inflammatoire laesies leidt tot het lekken van stoffen uit het colon in de peritoneale holte, wat resulteert in peritonitis en andere daarmee samenhangende complicaties.
Lokale complicaties van de ziekte van Crohn
- Waterige diarree vanwege de stimulerende effecten op de opname van water en elektrolyten in de dikke darm
- De verminderde concentratie van galzuren onderbreekt de opname van vet, wat resulteert in steatorroe
- Langdurige steatorroe kan leiden tot osteoporose, ondervoeding en stollingsafwijkingen
- Vorming van galstenen
- Nephrolithiasis (vorming van nierstenen)
- Vitamine B12-malabsorptie
De ziekte van Crohn verhoogt het risico op darmkanker, lymfomen en plaveiselcelcarcinomen van de anus.
Morfologie
Macroscopie
Meestal wordt de rechterkant van de dikke darm aangetast door de ziekte van Crohn. Er is een segmentale verdeling van de laesies. Meestal wordt het rectum gespaard.
Microscopie
Er is een transmurale betrokkenheid bij het optreden van fissuren en niet-casus granulomen.
Diagnose
De klinische geschiedenis en het onderzoek spelen een cruciale rol bij de diagnose van CD.
Endoscopie onthult de aanwezigheid van afteuze ulcera die aanleiding geven tot een geplaveid uiterlijk. Abdominale en bekkenscanning kan worden gebruikt om abcessen te identificeren.
Beheer
Er is geen definitieve remedie voor de ziekte van Crohn. Het doel van de behandeling is het onderdrukken van ontstekingsprocessen die aanleiding geven tot klinisch gemanifesteerde tekenen en symptomen.
- Ontstekingsremmende geneesmiddelen - Corticosteroïden zoals prednisolon en aminosalicylaten
- Immuunsysteemonderdrukkers zoals azathioprine en biologische agentia zoals infliximab
- Antibiotica
- Pijnstillers
- Antidiarrheals
- IJzer- en vitamine B12-supplementen
In sommige gevallen is chirurgische verwijdering van de beschadigde delen van de dikke darm vereist.
Colitis ulcerosa
Colitis ulcerosa is een ontstekingsziekte van het rectum die zich proximaal uitstrekt tot variabele afstand. Vrouwen hebben meer kans op deze aandoening dan mannen.
Klinische kenmerken
- Bloed en slijm diarree
- Krampachtige buikpijn
- Per rectale bloeding
- In sommige gevallen kan er toxemie, koorts en ernstige bloedingen optreden.
Onderzoeken
- Sigmoidoscopie
- Colonoscopie
- Barium klysma
-
Onderzoek van de ontlasting onthult de aanwezigheid van bloed en etter
Verschil tussen colitis en diverticulitis Figuur 01: Histopathologisch beeld van het actieve stadium van colitis ulcerosa
Complicaties
Lokale complicaties
- Giftige dilatatie
- Bloeding
- Strictuur
- Kwaadaardige veranderingen
- Perianale ziekten zoals anale fissuren en anale fistels.
Algemene complicaties
- Toxemie
- Bloedarmoede
- Gewichtsverlies
- Artritis en uveïtis
- Dermatologische manifestaties zoals pyoderma gangrenosum
- Primaire scleroserende cholangitis
Beheer
Medisch management
Een eiwitrijk dieet met vitaminesupplementen en ijzer wordt voorgeschreven. Bloedtransfusie kan nodig zijn als de patiënt klinische tekenen van ernstige anemie vertoont. Loperamide wordt meestal gegeven om diarree onder controle te houden. Toediening van corticosteroïden via rectale infusies veroorzaakt remissie bij een acute aanval. Immunosuppressoren zoals infliximab zijn nodig om ernstigere aanvallen van colitis ulcerosa onder controle te houden.
Chirurgisch beheer
Chirurgische ingreep is alleen geïndiceerd in de volgende situaties.
- Fulminerende ziekte die niet reageert op medische behandelingen
- Chronische ziekte die niet reageert op medische behandelingen
- Profylaxe tegen kwaadaardige veranderingen
- In de gevallen waarin de patiënt de bovengenoemde complicaties vertoont.
Wat is diverticulitis?
Diverticulitis is de ontsteking van de divertikels in de dikke darm. Deze divertikels kunnen van aangeboren of verworven oorsprong zijn.
Een ontstoken divertikel kan de volgende complicaties veroorzaken.
- Het divertikel kan perforeren in het peritoneum, wat resulteert in peritonitis. Pericolische abcessen kunnen worden gevormd als het de pericolische weefsels binnendringt. De perforatie ervan in een andere aangrenzende structuur leidt hoogstwaarschijnlijk tot het optreden van fistels.
- De chronische ontsteking die gepaard gaat met diverticulitis leidt tot fibrose van de ontstoken weefsels, wat leidt tot obstructieve symptomen zoals obstipatie.
- De erosie in de bloedvaten resulteert in interne bloedingen.
Klinische kenmerken
Acute diverticulitis
Deze aandoening staat bekend als de linkerzijdige appendicitis vanwege de kenmerkende pijn van acuut begin die ontstaat in het lage centrale gebied van de buik en geleidelijk verschuift naar de linker iliacale fossa. Er kunnen andere niet-specifieke symptomen zijn, zoals misselijkheid, braken en plaatselijke gevoeligheid.
Chronische divertikelziekte
Dit bootst de klinische kenmerken van een coloncarcinoom na.
- Verandering in stoelgang
- Braken, opgeblazen gevoel in de buik, buikpijn met koliek en verstopping door obstructie van de dikke darm.
- Bloed en slijm per rectum
Onderzoeken
- CT is het meest geschikte onderzoek om diverticulitis in de acute fase te identificeren door andere mogelijke diagnoses uit te sluiten.
- Sigmoidoscopie
- Colonoscopie
- Barium klysma
Figuur 02: Intraoperatieve weergave van sigma-divertikel
Behandeling
Acute diverticulitis:
Conservatieve behandeling wordt aanbevolen voor de behandeling van een patiënt met de diagnose acute diverticulitis. De patiënt wordt op een vloeibaar dieet en antibiotica gehouden, zoals metronidazol en ciprofloxacine.
- Pericolische abcessen worden gediagnosticeerd door CT. Percutane drainage van deze abcessen is essentieel om toekomstige complicaties te voorkomen.
- In het geval van een gescheurd abces dat aanleiding geeft tot peritonitis, moet de pus uit de peritoneale holte worden verwijderd door laparoscopische spoeling en drainage.
- Wanneer er een met diverticulitis geassocieerde obstructie in de dikke darm is, is laparotomie vereist om de diagnose vast te stellen.
Chronische divertikelziekte
Deze aandoening wordt conservatief beheerd als de symptomen mild zijn en de diagnose is bevestigd door middel van onderzoek. Gewoonlijk worden een laxeermiddel en een dieet met veel vezels voorgeschreven. Wanneer de symptomen ernstig zijn en de mogelijkheid van een coloncarcinoom niet kan worden uitgesloten, worden laparotomie en resectie van de sigmoïde colon uitgevoerd.
Wat zijn de overeenkomsten tussen colitis en diverticulitis?
- Beide zijn ontstekingsprocessen.
- Buikpijn wordt in beide omstandigheden als een klinisch symptoom waargenomen.
Wat is het verschil tussen colitis en diverticulitis?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Colitis versus diverticulitis |
|
| De ontsteking van de dikke darm staat bekend als colitis. | De ontsteking van de divertikels in de dikke darm staat bekend als diverticulitis. |
| Plaats | |
| Dit gebeurt in de dikke darm. | Dit gebeurt in de divertikels. |
Samenvatting - Colitis versus diverticulitis
Diverticulitis is de ontsteking van de divertikels in de dikke darm. De ontsteking van de dikke darm staat bekend als colitis. Het belangrijkste verschil tussen colitis en diverticulitis is dat ze op twee verschillende locaties voorkomen.
Download de pdf-versie van colitis versus diverticulitis
U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citatienota. Download hier de pdf-versie. Verschil tussen colitis en diverticulitis
