Belangrijkste verschil - Diverticulitis versus colitis ulcerosa
In het medische jargon wordt het achtervoegsel "itis" bijna altijd gebruikt om iets te beschrijven dat met een ontsteking te maken heeft. Volgens die inleiding kun je begrijpen dat diverticulitis de ontsteking is van de divertikels die uit de dikke darm ontstaan. Colitis ulcerosa, aan de andere kant, is de ontsteking van de dikke darm met de vorming van bijbehorende zweren. Bij colitis ulcerosa is het bovenliggende slijmvlies van de dikke darm ontstoken, maar bij diverticulitis is het divertikel dat uit de dikke darm komt, ontstoken. Dit is het belangrijkste verschil tussen diverticulitis en colitis ulcerosa.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is diverticulitis
3. Wat is colitis ulcerosa
4. Overeenkomsten tussen diverticulitis en colitis ulcerosa
5. Vergelijking zij aan zij - Diverticulitis versus colitis ulcerosa in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is diverticulitis?
Diverticulitis is de ontsteking van de divertikels in de dikke darm. Deze divertikels kunnen van aangeboren of verworven oorsprong zijn.
Een ontstoken divertikel kan de volgende complicaties veroorzaken.
- Het divertikel kan perforeren in het peritoneum, wat resulteert in peritonitis. Pericolische abcessen kunnen worden gevormd als het de pericolische weefsels binnendringt. De perforatie ervan in een andere aangrenzende structuur leidt hoogstwaarschijnlijk tot het optreden van fistels.
- De chronische ontsteking die gepaard gaat met diverticulitis leidt tot fibrose van de ontstoken weefsels, wat leidt tot obstructieve symptomen zoals obstipatie.
- De erosie in de bloedvaten resulteert in interne bloedingen.
Klinische kenmerken
Acute diverticulitis
Deze aandoening staat bekend als de linkerzijdige appendicitis vanwege de kenmerkende pijn van acuut begin die ontstaat in het lage centrale gebied van de buik en geleidelijk verschuift naar de linker iliacale fossa. Er kunnen andere niet-specifieke symptomen zijn, zoals misselijkheid, braken, plaatselijke gevoeligheid en waakzaamheid.
Chronische divertikelziekte
Dit bootst de klinische kenmerken van een coloncarcinoom na.
- Verandering in stoelgang
- Braken, opgeblazen gevoel in de buik, buikpijn met koliek en verstopping door obstructie van de dikke darm.
- Bloed en slijm per rectum
Figuur 01: Diverticula van de Sigmoid-colon
Onderzoeken
- CT is het meest geschikte onderzoek om diverticulitis in de acute fase te identificeren door andere mogelijke diagnoses uit te sluiten.
- Sigmoidoscopie
- Colonoscopie
- Barium klysma
Behandeling
Acute diverticulitis
Conservatieve behandeling wordt aanbevolen voor de behandeling van een patiënt met de diagnose acute diverticulitis. De patiënt wordt op een vloeibaar dieet en antibiotica gehouden, zoals metronidazol en ciprofloxacine.
- Pericolische abcessen worden gediagnosticeerd door CT. Percutane drainage van deze abcessen is essentieel om toekomstige complicaties te voorkomen.
- In het geval van een gescheurd abces dat aanleiding geeft tot peritonitis, moet de pus uit de peritoneale holte worden verwijderd door laparoscopische spoeling en drainage.
- Wanneer er een met diverticulitis geassocieerde obstructie in de dikke darm is, is laparotomie vereist om de diagnose vast te stellen.
Chronische divertikelziekte
Deze aandoening wordt conservatief beheerd als de symptomen mild zijn en de diagnose is bevestigd door middel van onderzoek. Gewoonlijk worden een laxeermiddel en een dieet met veel vezels voorgeschreven. Wanneer de symptomen ernstig zijn en de mogelijkheid van een coloncarcinoom niet kan worden uitgesloten, worden laparotomie en resectie van de sigmoïde colon uitgevoerd.
Wat is colitis ulcerosa?
Colitis ulcerosa is een ontstekingsziekte van het rectum, die zich proximaal uitstrekt tot een variabele afstand. Vrouwen hebben meer kans op deze aandoening dan mannen.
Morfologie
De laesies treden op een continue, ononderbroken manier op
Macroscopie varieert afhankelijk van het stadium van ziekteprogressie. Bij de acute vorm van de ziekte is de dikke darm op een diffuse continue manier betrokken en heeft het slijmvlies een glad, fluweelachtig uiterlijk. De mucosale laag wordt gemakkelijk afgeschraapt. In het chronische stadium kunnen er zweren van verschillende groottes zijn. Vanwege de ulceratie van de gehele dikte van het slijmvlies, lijken de aangrenzende gebieden verhoogd te zijn, wat aanleiding geeft tot een karakteristiek morfologisch kenmerk dat pseudopolyps wordt genoemd. In het meest vergevorderde stadium wordt de gehele darm verkort, fibrosed en versmald.
Het toegenomen aantal ontstekingscellen kan worden waargenomen door microscopisch onderzoek van een biopsiemonster uit het ontstoken darmslijmvlies. Er kunnen ook kwaadaardige en dysplastische veranderingen optreden.
Klinische kenmerken
- Bloed en slijm diarree
- Krampachtige buikpijn
- Per rectale bloeding
- In sommige gevallen kan er toxemie, koorts en ernstige bloedingen optreden.
Onderzoeken
- Sigmoidoscopie
- Colonoscopie
- Barium klysma
- Onderzoek van de ontlasting onthult de aanwezigheid van bloed en etter
Figuur 02: Endoscopisch beeld van colitis ulcerosa
Complicaties
Lokale complicaties
- Giftige dilatatie
- Bloeding
- Strictuur
- Kwaadaardige veranderingen
- Perianale ziekten zoals anale fissuren en anale fistels.
Algemene complicaties
- Toxemie
- Bloedarmoede
- Gewichtsverlies
- Artritis en uveïtis
- Dermatologische manifestaties zoals pyoderma gangrenosum
- Primaire scleroserende cholangitis
Beheer
Medisch management
Een eiwitrijk dieet met vitaminesupplementen en ijzer wordt voorgeschreven. Bloedtransfusie kan nodig zijn als de patiënt klinische tekenen van ernstige anemie vertoont. Loperamide wordt meestal gegeven om diarree onder controle te houden. Toediening van corticosteroïden via rectale infusies veroorzaakt remissie bij een acute aanval. Immunosuppressoren zoals infliximab zijn nodig om ernstigere aanvallen van colitis ulcerosa onder controle te houden.
Chirurgisch beheer
Chirurgische ingreep is alleen geïndiceerd in de volgende situaties:
- Fulminerende ziekte die niet reageert op medische behandelingen
- Chronische ziekte die niet reageert op medische behandelingen
- Profylaxe tegen kwaadaardige veranderingen
- In de gevallen waarin de patiënt de bovengenoemde complicaties vertoont.
Wat is de overeenkomst tussen diverticulitis en colitis ulcerosa?
Beide aandoeningen houden verband met de ontsteking van de aangetaste plek
Wat is het verschil tussen diverticulitis en colitis ulcerosa?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Diverticulitis versus colitis ulcerosa |
|
| Diverticulitis is de ontsteking van de divertikels in de dikke darm. | Colitis ulcerosa is een ontstekingsziekte van het rectum die zich proximaal uitstrekt tot variabele afstand. |
| Plaats | |
| Dit gebeurt in de divertikels. | Dit gebeurt in de dikke darm. |
| Pathogenese | |
| Er is onvoldoende bewijs om een genetische aanleg te suggereren. Elke zwakte van de dikke darm, vooral in de distale gebieden, kan bijdragen aan de vorming van divertikels. | Er wordt aangenomen dat genetische aanleg en verschillende omgevingsfactoren zoals medicijnen en blootstelling aan verschillende verontreinigende stoffen de oorzaken zijn van colitis ulcerosa. |
| Klinische kenmerken | |
| Verandering in stoelgang, braken, opgeblazen gevoel in de buik, buikpijn met koliek (meestal in de onderste delen van de buik) en obstipatie als gevolg van obstructie van de dikke darm zijn de belangrijkste klinische kenmerken. In zeldzame gevallen kan er per rectaal bloedverlies optreden als een ontstoken divertikel is gescheurd. | Klinische kenmerken zijn onder meer bloed- en slijmdiarree, rectale bloeding en krampachtige buikpijn. Daarnaast kunnen er niet-specifieke symptomen zijn, zoals koorts, gewichtsverlies en afteuze zweren in de mond. Het voortdurende bloedverlies en de verminderde opname van ijzer kunnen bloedarmoede veroorzaken. |
| Complicaties | |
| Bloedingen en bloedarmoede zijn de belangrijkste complicaties. De kans op kwaadaardige veranderingen is extreem laag. | Giftige megacolon en kwaadaardige veranderingen zijn de ernstigste complicaties. Bovendien kunnen er bloedingen, bloedarmoede en bijbehorende artritis optreden. |
| Onderzoeken | |
| CT is het meest geschikte onderzoek om diverticulitis in de acute fase te identificeren door andere mogelijke diagnoses uit te sluiten. Sigmoidoscopie, colonoscopie en bariumklysma kunnen ook nuttig zijn. | Sigmoidoscopie, colonoscopie, bariumklysma en onderzoek van de ontlasting om de aanwezigheid van bloed en pus aan te tonen, zijn de belangrijkste onderzoeken die worden uitgevoerd om colitis ulcerosa te diagnosticeren. |
| Beheer | |
|
Een vloeibaar dieet en antibiotica zoals metronidazol en ciprofloxacine worden voorgeschreven bij de behandeling van acute diverticulitis. Als de patiënt peritonitis heeft gekregen als gevolg van het scheuren van deze abcessen, is laparoscopische spoeling en drainage van de pus vereist. |
Een eiwitrijk dieet met een overvloed aan vezels wordt aanbevolen bij de behandeling van colitis ulcerosa. Bloedtransfusie wordt alleen gedaan als de patiënt ernstig bloedarmoede heeft. Loperamide wordt meestal gegeven om diarree onder controle te houden. Corticosteroïden toegediend via rectale infusies gaan de ontstekingsreacties tegen die aanleiding geven tot de klinische kenmerken. Immunosuppressoren zoals infliximab zijn nodig om ernstigere aanvallen van colitis ulcerosa onder controle te houden. |
Samenvatting - Diverticulitis versus colitis ulcerosa
Diverticulitis is de ontsteking van de divertikels die voortkomt uit de dikke darm, terwijl colitis ulcerosa de ontsteking van de dikke darm is met de vorming van bijbehorende zweren. Bij colitis ulcerosa raakt het slijmvlies van de dikke darm ontstoken, maar bij diverticulitis zijn de divertikels die afkomstig zijn uit de dikke darm de structuren die ontstoken raken. Dit is het verschil tussen diverticulitis en colitis ulcerosa.
Download de pdf-versie van diverticulitis versus colitis ulcerosa
U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citatienota. Download hier de pdf-versie. Verschil tussen diverticulitis en colitis ulcerosa
