Belangrijkste verschil - Papier versus dunne laag versus kolomchromatografie
Papierchromatografie, dunnelaagchromatografie en kolomchromatografie zijn drie soorten chromatografische technieken. Het belangrijkste verschil tussen papierchromatografie, dunnelaagchromatografie en kolomchromatografie is gebaseerd op het type stationaire fase dat wordt gebruikt in de chromatografietechniek. Papierchromatografie gebruikt een cellulosepapier als stationaire fase, dunne laag-chromatografie gebruikt aluminiumoxide of silicagel als stationaire fase, terwijl kolomchromatografie een kolom gebruikt die is gepakt met een geschikt matrixmateriaal als stationaire fase.
Bij het proces van scheiding en identificatie van biomoleculen zoals eiwitten en koolhydraten, is chromatografie een belangrijke biofysische techniek die wordt gebruikt. Chromatografie scheidt verbindingen op basis van hun oplosbaarheid, grootte en lading. Op basis van het scheidingsmechanisme gebruikt chromatografie mechanismen zoals ionenuitwisseling, absorptie, verdeling en uitsluiting op grootte en er zijn drie chromatografische technieken; namelijk papier-, dunne laag- en kolomchromatografie. Papierchromatografie is gebaseerd op de vaste stof-vloeistofadsorptie en oplosbaarheid van de verbinding, en het gebruikt cellulosepapier als stationaire fase. Dunnelaagchromatografie is gebaseerd op vast-vloeistofadsorptie van moleculen. Het heeft een stationaire fase die typisch is gemaakt van aluminiumoxide of silicagel en de mobiele fase die het oplosmiddel is. Kolomchromatografie maakt gebruik van een kolom die is gepakt met een matrix die wordt gebruikt om moleculen te scheiden, voornamelijk op basis van hun grootte, affiniteit of hun lading.
INHOUD
1. Overzicht van chromatografie en belangrijkste verschillen
2. Wat is papierchromatografie
3. Wat is dunnelaagchromatografie
4. Wat is kolomchromatografie
5. Overeenkomsten tussen papier-, dunne-laag- en kolomchromatografie
6. Vergelijking zij aan zij - papier versus dunne laag vs. Kolomchromatografie in tabelvorm
7. Samenvatting
Wat is papierchromatografie?
Papierchromatografie is de eenvoudigste vorm van chromatografie die wordt gebruikt en wordt niet gebruikt voor uitgebreid onderzoek. Het wordt voornamelijk gebruikt in studentenlaboratoria om biomoleculen zoals aminozuren en koolhydraten in mengsels te identificeren. Bij papierchromatografie wordt een stationaire fase gebruikt die wordt gemaakt met cellulosepapier of Whatman-filtreerpapier en een mobiele fase die meestal wordt gemaakt met organische oplosmiddelen zoals n-butanol, enz. De stationaire fase wordt verzadigd met water, waardoor de stationaire fase vloeibaar wordt. Dus als de verbindingen worden gespot en men laat ze lopen in aanwezigheid van de mobiele fase, afhankelijk van de oplosbaarheid van de verbindingen, worden ze gescheiden. Dus, bij de ontwikkeling van het chromatogram, kan kleuring worden uitgevoerd om de lengte van elke verbinding te bepalen. Hierdoor kan de retentiefactor worden berekend.
Figuur 01: papierchromatografie
Papierchromatografie kan verder worden geclassificeerd als oplopende papierchromatografie en aflopende papierchromatografie, afhankelijk van de richting van het stromende oplosmiddel.
Wat is dunnelaagchromatografie?
Dunnelaagchromatografie of TLC is een veelgebruikte techniek om verschillende aminozuren die in een mengsel aanwezig zijn te identificeren of voor de identificatie van eiwitten. De scheidingstechniek is gebaseerd op de vast-vloeistofadsorptie. Bij dunnelaagchromatografie wordt een plaat van aluminiumoxide of silicagel als stationaire fase gebruikt. Het oplosmiddelmengsel varieert afhankelijk van de behoefte en kan verschillende combinaties van organische verbindingen zoals n-butanol, azijnzuur en water gebruiken om het oplosmiddel te bereiden. De te scheiden verbindingen worden op de plaat gespot en ondergedompeld in het oplosmiddelmengsel. Zodra het oplosmiddel zich verplaatst op basis van de capillaire werking van de plaat, bewegen de verbindingen die op de plaat zijn gespot ook, afhankelijk van hun oplosbaarheid in het oplosmiddel.
Figuur 02: dunne laagchromatografie
De detectie van de vlekken na het chromatogram wordt uitgevoerd door verschillende kleuringsprocedures. Sommigen gebruiken ninhydrinekleuring, wat een vrij giftige kleurmethode is. Moderne dunnelaagchromatogrammen gebruiken fluorescentietechnieken om het chromatogram na de run te bekijken. Afhankelijk van de afstanden die het heeft afgelegd, kan de retentietijd van elke verbinding worden berekend. Dit kan worden gebruikt om het type gescheiden verbinding te identificeren op basis van het gebruikte mengsel. TLC wordt voornamelijk gebruikt om aminozuren in een eiwitmengsel te identificeren en ook om verschillende soorten monosacchariden die in een mengsel aanwezig zijn, te scheiden.
Wat is kolomchromatografie?
Kolomchromatografie is een brede term die wordt gebruikt om vele soorten chromatografietechnieken te beschrijven die de kolomgebaseerde scheidingsmethode gebruiken. Bij kolomchromatografie wordt een fysieke kolom gebruikt met een pakkingsmateriaal om de verbindingen te scheiden. De scheiding kan gebaseerd zijn op verschillende fysische eigenschappen die door de verbindingen worden vertoond. Deze eigenschappen kunnen de lading, grootte, 3D-conformatie en bindingscapaciteit zijn, enz. De kolom die is gepakt met het matrixmateriaal, fungeert dus als de stationaire fase en de wasbuffer die op de kolom wordt aangebracht, fungeert als de mobiele fase.
Als de moleculen worden gescheiden op basis van de grootte, wordt het verpakkingsmateriaal zo verpakt dat het poriën verlaat waar de verbindingen doorheen kunnen reizen. Zo worden de grotere moleculen die niet door de poriën kunnen stromen eerst geëlueerd, terwijl de kleinere moleculen veel meer tijd nodig hebben om te elueren.
Figuur 03: kolomchromatografie
Als de moleculen worden gescheiden op basis van hun lading, bevat de stationaire fase een anion- of kationenwisselaar waarnaar de verbindingen worden aangetrokken op basis van hun lading. Dus tijdens de wasstap zullen de niet-gebonden verbindingen worden geëlueerd. Na toevoeging van de elutiebuffer zullen de gebonden geladen verbindingen worden geëlueerd. De detectie van deze eluenten is grotendeels gebaseerd op spectrofotometrische technieken.
Wat zijn de overeenkomsten tussen Paper Thin Layer en kolomchromatografie?
- Alle drie Paper Thin Layer en Column Chromatography technieken worden gebruikt voor het scheiden van biomoleculen zoals aminozuren, eiwitten en koolhydraten.
- Paper Thin Layer- en Column Chromatography-technieken hebben een mobiele fase en een stationaire fase.
- Paper Thin Layer- en Column Chromatography-technieken gebruiken biofysische mechanismen voor scheiding.
Wat is het verschil tussen Paper Thin Layer en Column Chromatography?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Papier versus dunne laag versus kolomchromatografie |
|
| Papierchromatografie | Papierchromatografie is een chromatografische techniek die wordt gebruikt om verbindingen te scheiden op basis van de vloeistof-vloeistofadsorptie en oplosbaarheid van de verbinding. Het gebruikt een cellulosepapier als stationaire fase. |
| Dunne laagchromatografie | Dunnelaagchromatografie is een andere chromatografische techniek op basis van vaste stof-vloeistofadsorptie van moleculen. Het heeft een stationaire fase gemaakt van aluminiumoxide of silicagel en een oplosmiddel als mobiele fase, dat is het oplosmiddel. |
| Kolomchromatografie | Kolomchromatografie maakt gebruik van een kolom die is gepakt met een matrix die wordt gebruikt om moleculen te scheiden, voornamelijk op basis van hun grootte, affiniteit of hun lading. |
| Stationaire fase | |
| Papierchromatografie | Papier gemaakt van nitrocellulose van Whatman wordt gebruikt als de stationaire fase bij papierchromatografie. |
| Dunne laagchromatografie | Alumina of Silicagel wordt gebruikt als de stationaire fase van de dunnelaagchromatografie. |
| Kolomchromatografie | Een kolom gevuld met geschikt pakkingsmateriaal wordt gebruikt als stationaire fase bij de kolomchromatografie. |
| Mobiele fase | |
| Papierchromatografie | Lopend oplosmiddel is de mobiele fase van de papierchromatografie. |
| Dunne laagchromatografie | Lopend oplosmiddel is de mobiele fase van de dunnelaagchromatografie. |
| Kolomchromatografie | Wasbuffer is de mobiele fase van de kolomchromatografie. |
| Mechanismen die worden gebruikt voor scheiding | |
| Papierchromatografie | Papierchromatografie is gebaseerd op absorptie van vaste stoffen en vloeistoffen. |
| Dunne laagchromatografie | Dunnelaagchromatografie is gebaseerd op vaste stof-vloeistofabsorptie. |
| Kolomchromatografie | Kolomchromatografie is gebaseerd op uitsluiting van grootte, lading en vorm. |
| Elutiebuffer | |
| Papierchromatografie | Niet vereist bij papierchromatografie. |
| Dunne laagchromatografie | Niet vereist voor dunnelaagchromatografie. |
| Kolomchromatografie | Vereist bij kolomchromatografie. |
| Detectie | |
| Papierchromatografie | Kleuring en door het bepalen van de retentiefactor. |
| Dunne laagchromatografie | Kleuring en door het bepalen van de retentiefactor. |
| Kolomchromatografie | Spectrofotometrische bepaling. |
Samenvatting - Paper Thin Layer versus Column Chromatography
Papierchromatografie, TLC en kolomchromatografie zijn scheidingstechnieken die worden gebruikt om biomoleculen zoals eiwitten, aminozuren en koolhydraten (voornamelijk monosacchariden) te scheiden. Bij papierchromatografie wordt cellulosepapier als stationaire fase gebruikt en het scheidingsmechanisme is gebaseerd op adsorptie van vaste stof en vloeistof. TLC maakt ook gebruik van vast-vloeistofadsorptiemechanismen. De moleculen worden gescheiden op de stationaire fase, afhankelijk van hun oplosbaarheid in de mobiele fase. Kolomchromatografie maakt gebruik van fysische eigenschappen zoals grootte, vorm, lading en het molecuulgewicht van de te scheiden verbinding. De kolom gevuld met het matrixmateriaal fungeert als de stationaire fase, terwijl de wasbuffer fungeert als de oplosmiddelfase. Dit is het verschil tussen een flinterdunne laag en kolomchromatografie.
