Het belangrijkste verschil tussen complete en onvolledige eiwitten is dat complete eiwitten voldoende hoeveelheden van alle negen essentiële aminozuren bevatten, terwijl onvolledige eiwitten een of meer van de negen essentiële aminozuren missen.
Eiwitten zijn macromoleculen die veel belangrijke functies in ons lichaam vervullen. Omdat ze zeer divers zijn, vervullen deze eiwitten veel verschillende functies in ons lichaam, waaronder enzymkatalyse, defensieve, transport-, ondersteunende, bewegings- en regulerende functies. Twintig verschillende aminozuren fungeren als de bouwstenen om enorme eiwitmoleculen te maken. In het algemeen bepalen aminozuursequenties en de chemische aard van hun zijketen (R-groep) de primaire structuur, grootte, vorm en lengte van elk eiwitmolecuul; daarom is elk eiwit uniek in ons lichaam.
De aminozuren die in de eiwitten voorkomen, kunnen worden onderverdeeld in twee: essentiële en niet-essentiële aminozuren. Niet-essentiële aminozuren kunnen in het lichaam zelf worden geproduceerd, terwijl essentiële aminozuren via voedsel moeten worden verkregen, omdat ze niet door het lichaam zelf kunnen worden geproduceerd. Het innemen van eiwitrijk voedsel is essentieel om alle essentiële aminozuren te verkrijgen die nodig zijn om de belangrijkste functies van het lichaam te behouden. De termen 'compleet' en 'onvolledig' categoriseren eiwitbronnen voornamelijk op basis van het type aminozuren dat erin aanwezig is.
