Mannen versus vrouwen
Mannen en vrouwen behoren als gendersubculturen beide tot de algemene classificatie van Homo Sapiens-soort. Hoewel hun anatomie en fysiologie in de meest strikte zin sterk verschillen, zullen ze ongetwijfeld verschillende algemene functies delen als behorend tot het ras van een hoger intellectueel gevoel.
Mannen zijn altijd in verband gebracht met een mannelijke aantrekkingskracht, waarvan wordt verwacht dat ze fysiek krachtig, relatief gespierd en figuurlijk sterk zijn. Ze zijn gemaakt om rollen aan te nemen die niet geïsoleerd zijn van de vaderlijke oriëntatie, maar welke posities dan ook die een groot deel van kracht en uithoudingsvermogen vereisen. Hoewel mannen niet definitief vastbesloten zijn de dominante positie in te nemen, zijn ze gewoonlijk gehecht aan gezaghebbende functies in de meeste structuren waarbij gezin en samenleving betrokken zijn.
Vrouwen worden, vanwege hun kwetsbare aard, aanhoudend beschouwd als het allegorisch kwetsbare geslacht. Hoewel recente veranderingen in rollen en functie de eerdere bewering hebben weerlegd, is deze gendergroep geïdentificeerd met activiteiten die minder veeleisend van aard zijn. Zelfbeheersing, bescheidenheid en elegantie blijven typische kenmerken die vrouwen zogenaamd kenmerken van mannen, hoewel er in de huidige tijd niet zoveel zekerheid bestaat om deze bewering te rechtvaardigen.
Door de jaren heen werden de verschillen tussen mannen en vrouwen collectief gedefinieerd, maar vertekend door de contrasterende chauvinistische invloed waarin mannen superioriteit ten opzichte van vrouwen veronderstelden. In de duidelijkste zin van het onderscheid zijn mannen over het algemeen het beste met activiteiten in de linkerhersenhelft, reden waarom men denkt dat ze betere probleemoplossende benaderingen en taakgerichte perspectieven hebben. Omgekeerd zijn vrouwen met invloed op de rechterhersenhelft beter in geheugen, communicatie en spraak. Volgens psychologische analogie gaan mannen met stress om met een "vlucht-of-vechtreactie", terwijl vrouwen voor een "neigen-en-vriendschap" -strategie zijn. Dit betekent dat mannen onder druk de neiging hebben zich terug te trekken, terwijl vrouwen geneigd zijn te koesteren en wederzijdse verdediging te zoeken.
Genderdifferentiatie, hoewel sociaal geschetst, is geen definitieve maatstaf voor onderscheid gebleven. Het is een feit dat er verschillen bestaan, dus heeft het echt zin om te bepalen welk geslacht beter is dan het andere?
In het kort:
• Mannen zijn over het algemeen het beste met activiteiten in de linkerhersenhelft, reden waarom men denkt dat ze betere probleemoplossende benaderingen en taakgerichte perspectieven hebben; vrouwen met invloed op de rechterhersenhelft zijn beter in geheugen, communicatie en spraak
• Mannen gaan met stress om met een "vlucht-of-vechtreactie", terwijl vrouwen voor een "neigen-en-vriendschap" -strategie zijn
