Verschil Tussen Verzadigd En Onverzadigd

2024 Auteur: Mildred Bawerman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 08:40

Verzadigd versus onverzadigd

De woorden "verzadigd" en "onverzadigd" worden in de scheikunde bij verschillende gelegenheden met verschillende betekenissen gebruikt.

Verzadigd

Verzadiging betekent niet in staat zijn om meer vast te houden of volledig gevuld te zijn.

In de organische chemie kunnen verzadigde koolwaterstoffen ook wel alkanen worden genoemd. Ze hebben het hoogste aantal waterstofatomen dat een molecuul kan herbergen. Alle bindingen tussen koolstofatomen en waterstofatomen zijn enkele bindingen. Daarom is de bindingsrotatie tussen alle atomen toegestaan. Ze zijn het eenvoudigste type koolwaterstoffen. Verzadigde koolwaterstoffen hebben de algemene formule C _n H _{2n + 2.} Deze omstandigheden verschillen enigszins voor de cycloalkanen omdat ze cyclische structuren hebben.

Verzadigd wordt ook gebruikt om een toestand van een oplossing aan te duiden waarin er geen opgeloste stof meer in kan worden opgelost. Met andere woorden, de maximale hoeveelheid opgeloste stof wordt opgelost in het oplosmiddel. Daarom, wanneer er extra opgeloste stof aan wordt toegevoegd, hebben opgeloste moleculen de neiging om neer te slaan (of verschijnen als een afzonderlijke fase) zonder op te lossen. Het verzadigingspunt is afhankelijk van de temperatuur, druk, hoeveelheid oplosmiddel en de aard van chemicaliën.

In de milieuwetenschappen betekent verzadiging van de bodem of het waterlichaam met een element (bijvoorbeeld de bodem is verzadigd met stikstof) dat het niet meer elementen kan opslaan. Soms zeggen we bij oppervlakteprocessen dat het membraan of het oppervlak verzadigd is. Basisverzadiging betekent bijvoorbeeld dat het oppervlak volledig is gevuld met basiskationen, die verwisselbaar zijn. In de organometaalchemie betekent een verzadigd complex wanneer er 18 valentie-elektronen zijn. Dat betekent dat de verbinding coördinatief verzadigd is (bevat de hoogst mogelijke hoeveelheid liganden). Ze kunnen dus geen substitutie- en oxidatieve additiereacties ondergaan. Wanneer wordt gezegd dat een eiwit verzadigd is, betekent dit dat alle bindingsplaatsen op dat moment bezet zijn.

Onverzadigd

Het woord "onverzadigd" geeft de betekenis aan van "niet volledig gevuld". Het heeft dus de tegenovergestelde betekenis van verzadigen.

In onverzadigde koolwaterstoffen zijn er dubbele of drievoudige bindingen tussen de koolstofatomen. Omdat er meerdere bindingen zijn, is het optimale aantal waterstofatomen niet aanwezig in het molecuul. Alkenen en alkynen zijn voorbeelden van onverzadigde koolwaterstoffen. Niet-cyclische moleculen met dubbele bindingen hebben de algemene formule C _n H _2n., en alkynen hebben de algemene formule van C _n H _2n-2. Vanwege de onverzadigde bindingen kunnen moleculen speciale soorten additiereacties ondergaan, die verzadigde koolwaterstoffen niet kunnen ondergaan. Wanneer een alkeen bijvoorbeeld reageert met broomvloeistof, worden twee broomatomen toegevoegd aan de koolstofatomen waar de dubbele binding was.

Onverzadigde oplosmiddelen zijn niet volledig gevuld met opgeloste stoffen, dus ze hebben de mogelijkheid om er meer opgeloste stoffen in op te lossen. In de organometaalchemie hebben onverzadigde verbindingen minder dan 18 elektronen, zodat ze substitutie- en oxidatieve additiereacties kunnen ondergaan.

Wat is het verschil tussen verzadigd en onverzadigd?

• Verzadigd betekent volledig gevuld, onverzadigd betekent niet volledig gevuld.

• In verzadigde koolwaterstoffen zijn alle bindingen enkelvoudige bindingen. In onverzadigde koolwaterstoffen zijn ook dubbele bindingen en drievoudige bindingen aanwezig.

• Als een oplossing verzadigd is, kunnen er niet meer opgeloste stoffen in worden opgelost. Als een oplossing onverzadigd is, kunnen er meer opgeloste stoffen in zijn opgelost.

• In de organometaalchemie betekent een verzadigd complex wanneer er 18 valentie-elektronen zijn. Ze kunnen dus geen substitutie- en oxidatieve additiereacties ondergaan. Onverzadigde verbindingen hebben minder dan 18 elektronen, dus ze kunnen substitutie- en oxidatieve additiereacties ondergaan.