Hoe Werken Investeringsmaatschappijen?

2024 Auteur: Mildred Bawerman | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 08:40

Wat is een investeringsmaatschappij?

Een investeringsmaatschappij is een financiële organisatie waarvan de hoofdactiviteit bestaat in het aanhouden en beheren van financiële zekerheden. Deze investeringen worden gedaan in opdracht van de investeerders die geld hebben geïnvesteerd in de investeringsmaatschappij. Beleggingsmaatschappijen kunnen openbaar of particulier eigendom zijn. Goldman Sachs, Morgan Stanley, Deutsche Bank en Morgan Stanley zijn enkele voorbeelden van wereldwijde investeringsmaatschappijen. Deze investeringsmaatschappijen verschillen van commerciële banken. Terwijl later deposito's en leningsvereisten van individuen en instellingen worden beheerd, gaan investeringsbanken verder dan de traditionele investeringsopties om investeerders te helpen bij het kopen en verkopen van aandelen, obligaties en andere financiële effecten.

Soorten investeringsmaatschappijen

De investeringsvereisten van verschillende investeerders kunnen van investeerder tot investeerder verschillen, afhankelijk van het soort rendement dat ze nodig hebben en de risico's die ze bereid zijn te nemen. Sommige beleggers geven de voorkeur aan stabielere beleggingsinkomsten (bijvoorbeeld pensioen- of andere vastrentende beleggers), terwijl anderen bereid zijn aanzienlijke risico's te nemen in afwachting van een hoger rendement. Kennis over verschillende investeringsmogelijkheden is vereist om te kiezen tussen investeringsopties.

Exchange Traded Funds (ETF)

Het gedrag van op de beurs verhandelde effecten is vaak vergelijkbaar met de handel in aandelen op een effectenbeurs. Een ETF kan een grondstof, een obligatie of een mandje met effecten zijn, zoals een indexfonds. Dividenden worden betaald uit winsten die zijn gemaakt aan houders van ETF-effecten.

Unit Investment Trusts (UIT)

UIT is een fondsstructuur waarmee fondsen activa kunnen aanhouden en winsten kunnen genereren die rechtstreeks naar individuele eigenaren van aandelen gaan in plaats van ze opnieuw in het fonds te herbeleggen. Hypotheken, kasequivalenten en eigendommen zijn veel voorkomende soorten investeringen van een UIT.

Open fondsen

Open-ended fondsen worden ook wel 'onderlinge fondsen' genoemd. Ze verhandelen continu effecten en beleggers kunnen op elk moment effecten kopen en verkopen. Hierdoor is de liquiditeit van open-end effecten hoog en wordt de intrinsieke waarde van een open-end effect bepaald door een toezichthouder. De beleggingsperiode voor fondsen met een open einde kan kortlopend (geldmarktfondsen) of langlopend zijn.

Geld Markt fondsen

Schatkistpapier: een kortlopend overheidspapier dat geen rente oplevert, maar wordt uitgegeven met een korting op de aflossingsprijs

Kortlopende gemeentelijke obligaties: schuldbewijzen uitgegeven door overheden om kapitaalprojecten te financieren

Commercial paper: kortlopende ongedekte promessen uitgegeven door bedrijven

Fondsen op lange termijn

Staatsobligaties - een rentedragende obligatie uitgegeven door de overheid

Gemeentelijke obligaties op lange termijn

Gesloten fondsen

In tegenstelling tot open-end fondsen, hebben deze niet de mogelijkheid om continu te worden gekocht en verkocht; dus de handelsperiode is beperkt tot een korte tijdsperiode. Aan het einde van de periode wordt het aanbod om aandelen te kopen of te verkopen gesloten voor nieuwe investeerders. De intrinsieke waarde van een closed-end effect is afhankelijk van de vraag naar en het aanbod van het betreffende effect.

Hoe werken investeringsmaatschappijen?

Om effecten te verhandelen, moet een beleggingsmaatschappij aan een beurs genoteerd zijn. Grootschalige wereldwijde investeringsmaatschappijen zijn vaak genoteerd aan meer dan één effectenbeurs. De beleggingsbeslissingen worden genomen door een fondsbeheerder met betrekking tot welke effecten moeten worden gekocht en verkocht. Er is ook een onafhankelijke raad van bestuur die als belangrijkste taak heeft de belangen van de investeerders te beschermen. De raad van bestuur komt elk jaar een paar keer samen om de prestaties van de investeringsmaatschappij te evalueren en advies te geven. De fondsbeheerder wordt doorgaans benoemd door de raad van bestuur. Het is ook niet ongebruikelijk dat investeringsmaatschappijen investeren in andere vergelijkbare financiële instellingen.

Investeringsgearing is een ander veel voorkomend aspect van investeringsmaatschappijen. Gearing zijn de geleende middelen die over het algemeen worden gebruikt in langetermijninvesteringsplannen die over een lange periode kunnen renderen. Een voordeel dat beleggingsmaatschappijen vaak genieten, is dat ze tegen een lager tarief kunnen lenen dan andere.

Sommige investeringsmaatschappijen doen geselecteerde investeringen, zoals hedgefondsen, private equity-investeringsmaatschappijen, vastgoedinvesteringsmaatschappijen en risicokapitaalmaatschappijen. Dit soort selectieve beleggingen vereist vaak specifieke criteria waaraan de beleggers moeten voldoen om in aanmerking te komen om in dergelijke effecten te beleggen. Dit soort investeerders worden 'geaccrediteerde investeerders' genoemd.

Om bijvoorbeeld te worden gecategoriseerd als een erkende belegger om in een hedgefonds te beleggen, moet een belegger;

• Een nettowaarde hebben van meer dan $ 1 miljoen, alleen of samen met een echtgenoot in eigendom
• Heb de afgelopen twee jaar $ 200.000 verdiend
• In de afgelopen twee jaar $ 300.000 verdiend in combinatie met een echtgenoot
• Verwacht redelijkerwijs hetzelfde bedrag in de toekomst te verdienen