Sodiciteit versus zoutgehalte
We hebben vaak gehoord van 'zoute' oplossingen. Het woord 'zoutoplossing' wordt geassocieerd met zout. Zoutgehalte is afgeleid van 'zoutoplossing' en drukt het zoutgehalte van een oplossing uit. De term 'sodiciteit' is nauw verbonden met het zoutgehalte, maar heeft de eigenschap dat er hoge concentraties natrium (Na +) - ionen in de oplossing zitten. Idealiter zijn beide termen meetvormen die ons meer informatie geven over de eigenschappen van de oplossingen. Over het algemeen wordt de term 'zoutgehalte' gebruikt samen met waterlichamen en bodem, maar de term 'sodiciteit' wordt vaker verbonden met bodemgesteldheid. Daarom is het voor vergelijkingsdoeleinden handig om het effect van beide metingen in de bodem te beschouwen.
Zoutgehalte
Zoals hierboven vermeld, verwijst zoutgehalte naar de zoutheid van een oplossing of, juister, verwijst het naar het gehalte aan opgeloste zout dat in de oplossing aanwezig is. Bij het meten van de zoutconcentraties op een ppt (delen per duizend) schaal, als zoet water het label '0 ppt' heeft, heeft zout water een zoutgehalte van '50 ppt '. Het zoutgehalte wordt ook vaak gemeten in ppm (delen per miljoen), en het kan ook worden gemeten als een geleidbaarheidsverhouding in vergelijking met een kaliumchloride (KCl) -oplossing die bekend staat als de Practical Salinity Scale (PSS), een dimensieloze eenheid.
De meest voorkomende zouten die zoutgehalte veroorzaken zijn natriumchloride (NaCl), magnesiumchloride (MgCl), calciumcarbonaat (CaCO 3), bicarbonaten (HCO 3 -) enz. Een hoog zoutgehalte in de bodem is niet zo gunstig voor plantengroei. Wanneer er meer zout in bodemwater is opgelost, wordt het een meer verzadigde / geconcentreerde oplossing dan zoet water. Daarom zal in plaats van dat de plant water uit wortels opneemt, het water dat de wortelcellen is binnengedrongen, zal weglekken omdat het bodemwater meer geconcentreerd is dan het water in de cellen. Dit gebeurt om een niveau van evenwicht te bereiken door een proces dat 'osmose' wordt genoemd, en de plant zou onder 'chemische droogte' verkeren, ook al blijft de grond vochtig. Overtollig zout in de bodem is daarom geen positieve voorwaarde voor planten. Er is echter ook een juiste hoeveelheid zout nodig om de goede integriteit van de bodem te behouden. Zoutionen (positieve ionen zoals Na +, Ca 2+ en Mg 2+) spelen een belangrijke rol bij het samengebonden houden van de bodemaggregaten, aangezien klei en slib vaak negatief geladen zijn.
Sodiciteit
Sodische bodems hebben een ongewoon hoge concentratie aan natrium (Na +) -ionen, met een percentage van meer dan 15% in de meeste gevallen. De term 'sodiciteit' is afgeleid van de naam van het alkalimetaalnatrium zelf. Sodische bodems hebben een slechte structuur en zijn niet erg geschikt voor plantengroei. Wanneer overtollige hoeveelheden Na + aanwezig zijn, wordt er gezegd dat de grond 'zwelt' en dit zorgt voor verspreiding (scheiding van grondaggregaten in kleine porties). Een verspreide grond verliest zijn integriteit, wordt vatbaar voor wateroverlast en is meestal moeilijker, waardoor het moeilijk wordt om de wortels door te dringen.
Kleideeltjes zijn negatief geladen en Na + helpt de kleideeltjes aan elkaar te binden. Maar vaak verdringen watermoleculen de kleideeltjes gemakkelijk en solvateren het natriumion. Dit gebeurt door de enkelvoudige positieve lading rond natrium, die er maar een paar kleideeltjes tegelijk naar toe trekt, waardoor ze gemakkelijk verplaatsbaar zijn. Daarom vindt dispersie plaats wanneer de kleideeltjes vrijkomen in plaats van aan elkaar te worden gebonden. Aan de andere kant is Ca 2+ een beter middel om kleideeltjes aan elkaar te binden, omdat het veel kleideeltjes eromheen aantrekt, waardoor ze moeilijk door watermoleculen kunnen worden verplaatst, waardoor de integriteit van de bodem wordt beschermd. Daarom kan de toevoeging van gips of kalk (beide bevatten Ca 2+) de toestand van zode bodems verbeteren.
Wat is het verschil tussen zoutgehalte en sodiciteit?
• Zoute bodems hebben hoge zoutconcentraties dan normaal, terwijl sodische bodems hoge concentraties Na + hebben dan normaal.
• Zoute bodems veroorzaken een 'chemische droogte' in bodems, maar sodische bodems niet.
• Sodische bodems veroorzaken wateroverlast, maar zoute bodems niet.
• Zoutgehalte beschermt de integriteit van de bodem in tegenstelling tot sodiciteit die de structuur van de bodem vernietigt door verspreiding te veroorzaken.
• Sodiciteit in de bodem is gemakkelijker te corrigeren dan een hoog zoutgehalte in de bodem.
