Attributietheorie versus locus of control
In de sociale psychologie zijn attributietheorie en locus of control twee belangrijke theorieën die met elkaar samenhangen, waardoor het noodzakelijk is om het verschil te kennen tussen attributietheorie en locus of control-theorie. Deze twee theorieën leggen uit hoe mensen gebeurtenissen interpreteren. Attributietheorie legt uit hoe mensen gebeurtenissen interpreteren om het gedrag te begrijpen en hoe hun denken en gedrag met elkaar verbonden zijn. Locus of control theory daarentegen verklaart de oorzaken van attributie. Dit benadrukt dat deze twee theorieën met elkaar verbonden zijn en verschillende dimensies van individuele interpretatie van gebeurtenissen verklaren. Dit artikel probeert de verschillen tussen attributietheorie en locus of control-theorie te benadrukken en tegelijkertijd inzicht te geven in de twee theorieën.
Wat is attributietheorie?
In het dagelijks leven proberen mensen de wereld om hen heen te begrijpen. Attributietheorie behandelt dit fenomeen van hoe individuen gebeurtenissen in het dagelijks leven proberen te interpreteren en hoe ze verbanden leggen met denken en gedrag. Attributie kan op twee manieren plaatsvinden.
• Interne attributie
• Externe attributie
Bij interne attributie interpreteren mensen het gedrag van een persoon met de nadruk op bepaalde persoonlijkheidskenmerken. We gebruiken dit vooral als we het hebben over anderen waar er een grotere neiging is om iemand de schuld te geven op basis van zijn of haar interne factoren.
Als iemand bijvoorbeeld koffie over zijn overhemd morst, zou men kunnen zeggen dat dit komt omdat hij onhandig is. In dit geval geven we een persoon de schuld voor interne kenmerken.
Bij externe attributie verklaren mensen het gedrag echter door te focussen op de wereld om hen heen. De meesten van ons gebruiken dit in ons voordeel. Laten we hetzelfde voorbeeld nemen: als we koffie morsen, is de kans groot dat we iemand anders de schuld geven van die specifieke gebeurtenis in plaats van onszelf.
Volgens Weiner zijn, vooral als het over prestaties gaat, vier belangrijke factoren van invloed op onze attributies. Ze zijn bekwaamheid, inspanning, taakmoeilijkheden en geluk. Weiner geloofde dat de oorzaken van attributie driedimensionaal waren. Ze zijn de plaats van controle, stabiliteit en controleerbaarheid. Dit benadrukt dat locus of control onder de attributietheorie valt.
Wat is Locus of Control?
Julian Rotter introduceerde locus of control theory. Hij gelooft dat terwijl sommige mensen de controle over hun gedrag en acties tot zichzelf beperken, anderen dit aan de omgeving geven. Nogmaals, net als de attributietheorie, kan deze in tweeën worden ingedeeld.
• Plaats van controle
• Externe locus of control
Wanneer individuen verantwoordelijkheid nemen voor hun daden en er sterk van overtuigd zijn dat ze verantwoordelijk zijn voor hun daden, hebben deze individuen een interne locus of control. Er zijn echter individuen die geloven dat hun acties worden beheerst door grotere machten zoals het lot, het lot en goden. Deze individuen hebben een externe locus of control.
Wat is het verschil tussen Attribution Theory en Locus of Control?
• Attributietheorie behandelt hoe individuen gebeurtenissen interpreteren en hoe gedrag en gedachten met elkaar in verband staan.
• Dit kan op twee manieren gebeuren als interne en externe attributie.
• Wanneer we het hebben over prestaties, zijn de oorzaken van attributie driedimensionaal.
• Ze zijn de plaats van controle, stabiliteit en controleerbaarheid.
• Locus of control is dus slechts één oorzaak van attributie als het gaat om prestaties.
• Het verwijst naar de overtuiging dat individueel gedrag wordt beheerst door interne factoren of externe factoren.
