Belangrijkste verschil - in situ hybridisatie versus immunohistochemie
Diagnostiek van kanker en infectieziekten is een populaire trend waarbij nieuwe op proteomica en genomica gebaseerde technieken worden gebruikt voor het identificeren van tumoren of infectieuze cellen, de proliferatie ervan en de plaatsen van celontwikkeling en voor het analyseren van de genetische basis van de meeste overdraagbare en niet-overdraagbare ziekten. Dit zal resulteren in het nauwkeurig verwerken en ontwerpen van geneesmiddelen en in het ontwikkelen van op maat gemaakte therapieën voor ziekten. In situ hybridisatie (ISH) en immunohistochemie (IHC) zijn twee van dergelijke veelgebruikte technieken in de kankerbiologie en het belangrijkste verschil tussen in situ hybridisatie en immunochemie ligt in de moleculen die in de analyseprocedure worden gebruikt. In ISH worden de nucleïnezuurprobes gebruikt in analyse, terwijl in IHC monoklonale en polyklonale antilichamen worden gebruikt voor de diagnostische bepalingen.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is in situ hybridisatie
3. Wat is immunohistochemie
4. Overeenkomsten tussen in situ hybridisatie en immunohistochemie
5. Vergelijking zij aan zij - in situ hybridisatie versus immunohistochemie in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is in situ hybridisatie (ISH)?
In situ hybridisatie is een nucleïnezuurhybridisatietechniek die direct wordt uitgevoerd op een gedeelte of sectie van weefsel, in het gehele weefsel of in cellen. De techniek hangt af van de theorie van Watson Crick complementaire basenparing, resulterend in ofwel DNA-DNA-hybriden of DNA-RNA-hybriden die gemuteerde genen kunnen detecteren of het vereiste gen van belang kunnen identificeren. Enkelstrengs DNA-sequenties, dubbelstrengs DNA-sequenties, enkelstrengs RNA-sequenties of synthetische oligonucleotidesequenties worden gebruikt als sondes tijdens de hybridisatietechniek, en deze sondes worden gelabeld met een radioactieve fosfor aan het 5'-uiteinde voor identificatieprocedures na autoradiografie of gelabeld met fluorescerende kleurstoffen. Er zijn verschillende soorten ISH-technieken beschikbaar op basis van het type sonde dat wordt gebruikt en het type visualisatietechniek dat wordt gevolgd.
Figuur 01: Fluorescerende in situ hybridisatie
Er zijn veel toepassingen van ISH, voornamelijk in de moleculaire diagnostiek van infectieziekten om de aanwezigheid van pathogenen te identificeren en om de ziekteverwekker te bevestigen via moleculaire diagnostiek. Het wordt ook gebruikt op het gebied van ontwikkelingsbiologie, karyotypering en fylogenetische analyse en fysieke mapping van chromosomen.
Wat is immunohistochemie (IHC)?
In de techniek van IHC is het belangrijkste geanalyseerde molecuul het antigeen. Tijdens IHC worden monoklonale en polyklonale antilichamen gebruikt om de aanwezigheid van antigenen bij infectie of de status van kwaadaardige celproliferatie te bepalen. De techniek is gebaseerd op antigeen-antilichaambinding en voor deze techniek worden enzymlabels gebruikt; een van die toepassingen is de ELISA (Enzyme linked immunosorbent assay). De markers kunnen ook fluorescent gelabelde antilichamen of radioactief gelabelde antilichamen zijn.
Figuur 02: Immunohistochemie
IHC wordt veel gebruikt voor het opsporen van kankercellen. De diagnostische procedures richten zich op de antigenen die op de tumorcellen aanwezig zijn om de tumor te identificeren en te karakteriseren. Dezelfde procedure is opgenomen om infectieuze agentia te diagnosticeren. Monoklonale en polyklonale antilichamen worden ook gebruikt om verschillende genproducten te analyseren door de antilichaam-antigeenbindingsreactie tussen het gewenste eiwit en het toegediende synthetische antilichaam mogelijk te maken.
Wat zijn de overeenkomsten tussen in situ hybridisatie en immunohistochemie?
- ISH en IHC zijn zeer specifieke reacties.
- Beide technieken zijn zeer nauwkeurig.
- Beide technieken kunnen worden gebruikt bij de diagnostiek voor kanker en infectieziekten.
- Deze technieken worden uitgevoerd in steriele in-vitro-omgevingen.
- Beide zijn snelle technieken die reproduceerbare resultaten opleveren.
- ISH en IHC gebruiken detectiemethoden zoals radio-labeling en fluorescentietechnieken.
Wat is het verschil tussen in situ hybridisatie en immunohistochemie?
Diff Artikel Midden voor Tafel
In situ hybridisatie versus immunohistochemie |
|
| ISH is een nucleïnezuurhybridisatietechniek die direct wordt uitgevoerd op een deel of sectie van weefsel of het gehele weefsel. | IHC is een techniek waarbij monoklonale en polyklonale antilichamen worden gebruikt om de aanwezigheid van antigenen te bepalen, dit zijn speciale eiwitmarkers die op het celoppervlak worden geplaatst. |
| Type geanalyseerde biomoleculen | |
| ISH analyseert nucleïnezuren. | IHC analyseert proteïne-antigenen. |
| Basis van biochemische reactie | |
| Complementaire basenparing tussen DNA-DNA of DNA-RNA vindt plaats in deze techniek. | Antigeen-antilichaam-interacties zijn betrokken bij immunohistochemie. |
| Enzym-gekoppelde detectiemethoden | |
| Enzymgebonden detectiemethoden kunnen in ISH niet worden gebruikt. | Enzym-gekoppelde detectiemethoden kunnen worden gebruikt in IHC. |
Samenvatting - In situ hybridisatie versus immunohistochemie
Moleculaire diagnostiek zijn snelle en bevestigende methoden die kunnen worden gebruikt om een niet-overdraagbare ziekte zoals kanker of een overdraagbare ziekte zoals HIV of tuberculose te identificeren op basis van de moleculaire markers die aanwezig zijn op de cellen die tot de manifestatie van de ziekte leiden. Moleculaire merkers kunnen aanwezig zijn in de vorm van tot expressie gebrachte eiwitten of op genetisch niveau op basis waarvan verschillende nieuwe technieken worden geïntroduceerd om de efficiëntie te verhogen en zijn minder bewerkelijk, hoewel er hoge kosten aan verbonden zijn. ISH hangt dus af van de vorming van DNA-DNA of DNA-RNA-hybride, en IHC hangt af van de specifieke reacties tussen antilichaam en antigeen. Dit is het verschil tussen in situ hybridisatie.
Download de pdf-versie van in situ hybridisatie versus immunohistochemie
U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citatienota. Download hier de pdf-versie. Verschil tussen in situ hybridisatie en immunohistochemie.
