Belangrijkste verschil - Additieve versus niet-additieve genactie
De interacties van de allelen op verschillende genloci kunnen aanleiding geven tot verschillende genacties of fenotypes. Met kwantitatieve genetische methoden kunnen deze genacties worden gemeten in verschillende geselecteerde populaties. Genactie kan dus worden onderverdeeld in drie hoofdtypen, namelijk additieve genactie, dominante genactie of niet-additieve genactie en epistasis. Additive Gene Action wordt het fenomeen genoemd waarbij de twee allelen in gelijke mate bijdragen aan de productie van het fenotype. Niet-additieve of dominante genactie verwijst naar het fenomeen waarin het ene allel sterker tot uitdrukking komt dan het andere allel. Het belangrijkste verschil tussen de additieve en de niet-additieve genactie is gebaseerd op de allelische expressies. In additieve genactie,beide allelen worden tot expressie gebracht terwijl bij niet-additieve genactie het ene allel sterker tot expressie wordt gebracht dan het andere allel.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is additieve genactie
3. Wat is niet-additieve genactie
4. Overeenkomsten tussen additieve en niet-additieve genactie
5. Vergelijking zij aan zij - Additieve versus niet-additieve genactie in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is additieve genactie?
Additieve genactie verwijst naar het voorkomen waarbij beide allelen in het gen gelijkelijk tot expressie worden gebracht en geen dominantie over elkaar vertonen. Elk allel heeft een gelijke kans om tot expressie te worden gebracht om het fenotype te doen ontstaan. Het resulterende fenotype is een combinatie van de twee homozygote (homozygote dominante en homozygote recessieve) typen. Daarom wordt additieve genactie getoond onder heterozygote omstandigheden.
De genwerking zou ook additief zijn als ze de volgende kenmerken vertonen;
- Wanneer vervanging van het ene allel door het andere hetzelfde plus- of min-effect oplevert, ongeacht een of meer andere genen.
- Wanneer het effect hetzelfde is, treedt vervanging op in een homozygote of heterozygote toestand.
Het volgende voorbeeld toont het additieve genactiemodel;
Figuur 01: Additief genactiemodel
In dit model zou elke allelcombinatie hetzelfde gemiddelde opleveren als ze door elkaar worden gesubstitueerd. Volgens dit is Tt = [TT + tt] / 2 = 8. Dit toont aan dat geen van beide allelen dominantie laat zien. Het lijkt ook op het R-gen.
Wat is niet-additieve genactie?
Niet-additieve genactie wordt ook wel de dominantie-genactie genoemd, omdat het zich bezighoudt met het kenmerk van dominantie. Bij niet-additieve genactie wordt één allel van het gen sterker tot expressie gebracht dan het andere allel. Daarom, als het genotype wordt vervangen, zal de werking of het fenotype van het gen variëren. Daarom staat dit kwantitatieve genetische model ook bekend als de dominantie-genactie.
De dominantie kan verder worden gecategoriseerd als volledige en onvolledige dominantie, afhankelijk van de verkregen middelen. Als het een heterozygote aandoening is, kan dit leiden tot onvolledige dominantie, terwijl het in de homozygote toestand resulteert in volledige dominantie.
Het niet-additieve genactiemodel wordt geïllustreerd in het volgende voorbeeld.
Figuur 02: Niet-additief genactie-model
Dit model laat zien dat de combinatie TT gelijk is aan RR en hetzelfde is als bij de heterozygote aandoening die respectievelijk tt en rr is. Daarom is er volledige dominantie en is er geen interactie tussen de T- en R-genen.
Daarom maskeert bij niet-additieve genactie één allel de expressie van het allel. Dit komt ook tot uiting in de Mendeliaanse genetica, waar de heterozygoot de dominante vorm vertoonde tijdens zijn fenotypische expressie wanneer homozygote ouders met elkaar kruisen.
Wat zijn de overeenkomsten tussen additieve en niet-additieve genactie?
- Beide typen resulteren in de kwantitatieve meting van genactie.
- Beide zijn betrokken bij het voorspellen van de allele expressie onder homozygote of heterozygote omstandigheden.
Wat is het verschil tussen additieve en niet-additieve genactie?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Additief versus niet-additief gen |
|
| Additieve genactie wordt het fenomeen genoemd waarbij de twee allelen van het gen in gelijke mate bijdragen aan de productie van het fenotype. | Niet-additieve of dominante genactie verwijst naar het fenomeen waarin het ene allel sterker tot uitdrukking komt dan het andere allel. |
| Dominantie | |
| Vertoont geen enkele dominantie, beide allelen worden gelijkelijk uitgedrukt in additieve genactie. | Kan volledige dominantie of onvolledige dominantie vertonen bij niet-additieve genactie. |
Samenvatting - Additieve versus niet-additieve genactie
Additieve en niet-additieve genacties behoren tot de categorie van kwantitatieve genetica waar de allelexpressies worden geanalyseerd. Bij additieve genactie draagt elk allel van het gen in gelijke mate bij tot zijn expressie, terwijl bij niet-additieve genactie het ene allel sterker tot uitdrukking komt in vergelijking met het andere, wat leidt tot een dominantie-situatie. Deze allelische expressies worden gemeten en de frequenties worden verkregen om de genetica van een individu of een plant te karakteriseren. Deze gegevens worden meestal gebruikt in plantenveredelingstechnieken om de krachtigste genetische variëteiten van gewassen te kiezen. Dit is het verschil tussen additieve en niet-additieve genactie.
Download de pdf van Additive vs Non Additive Gene Action
U kunt de pdf-versie van dit artikel downloaden en offline gebruiken volgens de citatienota. Download de pdf-versie hier: Verschil tussen additieve en niet-additieve genactie
