Belangrijkste verschil - Replicatiebel versus replicatievork
Replicatiebel en replicatievorken zijn twee structuren die worden gevormd tijdens de DNA-replicatie en het belangrijkste verschil tussen replicatiebel en replicatievork is dat de replicatiebel een opening is die aanwezig is in de DNA-streng tijdens het initiëren van replicatie, terwijl replicatievorken structuren zijn die aanwezig zijn in de replicatie bel die het daadwerkelijke voorkomen van replicatie aangeeft.
In de context van moleculaire biologie is DNA-replicatie een proces waarbij twee identieke kopieën van DNA worden geproduceerd uit een DNA-molecuul. Dit biologische proces is de basis van continuïteit van alle levensvormen en biologische overerving. DNA-replicatie vindt plaats in alle levende organismen. Replicatieproces bestaat uit verschillende technieken, enzymen, biologische verbindingen en replicatiestructuren die tot stand worden gebracht om replicatie te initiëren en te verwerken. De replicatiebel en replicatievorken zijn dergelijke structuren die worden gevormd tijdens DNA-replicatie. Zowel replicatiebel als replicatievork zijn aanwezig in prokaryoten en eukaryoten.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is replicatieballon
3. Wat is replicatievork
4. Overeenkomsten tussen replicatieballon en replicatievork
5. Vergelijking zij aan zij - Replicatiebel versus replicatievork in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is een replicatieballon?
DNA-replicatie is een proces waarbij een DNA-molecuul repliceert en een kopie van zichzelf maakt. De replicatiebel wordt beschouwd als de opening die aanwezig is in de DNA-streng tijdens het begin van de replicatie. De vorming van replicatiebellen varieert in prokaryoten en eukaryoten. Prokaryoten bevatten een enkele replicatiebel, terwijl eukaryoten meerdere replicatiebellen bevatten.
De replicatiebel kan in twee richtingen groeien dankzij de aanwezigheid van replicatievorken. In elke replicatiebel bevinden zich twee replicatievorken. Dit is het punt waar de dubbele DNA-helix van de ouder splitst. In de context van eukaryote organismen bevatten ze een echte kern. Het eukaryote DNA is lineair. Om deze reden vindt de replicatie plaats op meerdere locaties, wat resulteert in de aanwezigheid van meerdere replicatiebellen.
De werking van de replicatiebel vindt plaats met het enzym DNA-helicase dat de waterstofbruggen verbreekt die aanwezig zijn tussen de stikstofbasen van de twee ouderlijke DNA-strengen. Single Strand Binding Proteins worden aan de gescheiden ouderlijke DNA-strengen gehecht om de hervorming van waterstofbruggen te voorkomen.
Figuur 01: Replicatiebellen van eukaryotisch DNA
Het verbreken van waterstofbruggen tussen de twee strengen resulteert in relaxatie van de dubbele helix en ook tot opbouw van spanning verderop in het molecuul als gevolg van afwikkeling. Het enzym topoisomerase omvat het verbreken van de fosfodiësterbindingen van de dubbele helix verder stroomafwaarts van de replicatiebel die de spanning op die gebieden verlicht door onmiddellijke herbevestiging.
Wat is een replicatievork?
In de context van de celcyclus vindt DNA-replicatie plaats in de S-fase. Het proces begint met DNA-sequenties die vooraf zijn gedefinieerd en worden aangeduid als replicatieoorsprong. Op deze gebieden worden replicatiebellen gevormd die DNA-replicatie triggeren. Eerder werd vermeld dat elke replicatiebel twee replicatievorken bevat. Wanneer DNA-replicatie wordt geactiveerd, organiseren replicatie-eiwitten zich in een structuur die lijkt op een tweetandige vork. Vanwege de vorming van een dergelijke structuur wordt dit replicatievork genoemd. Deze replicatie-eiwitten coördineren het hele proces van DNA-replicatie.
DNA-helicase wikkelt het dubbelstrengs ouder-DNA af in twee enkele strengen door de waterstofbruggen te verbreken die de stikstofbasen van de twee strengen verbinden. Dit gebeurt voor de replicatievork en creëert enkelstrengs DNA.
De belangrijkste functies van de replicatievork zijn DNA-afwikkeling en DNA-synthese. DNA-synthese door de replicatievork wordt bereikt met het enzym DNA-polymerase. DNA-polymerase verbindt DNA-basen in de juiste volgorde volgens de theorie van complementaire basenparing.
Figuur 02: Replicatievorkcomponenten
Om het blokkeren van de replicatievork te voorkomen, is er een speciaal eiwitcomplex dat bekend staat als replicatievorkbeschermingscomplex. De belangrijkste functie van dit complex is om opnieuw te stabiliseren als de replicatievork om welke reden dan ook vastloopt en het omvat de coördinatie van de synthese van leidende en achterblijvende strengen en ook bij signalering van replicatiecontrolepunten.
Wat zijn de overeenkomsten tussen replicatiebel en replicatievork?
- Zowel de replicatiebel als de replicatievork zijn te zien tijdens de DNA-replicatie.
- Beide structuren zijn gemeenschappelijk voor zowel prokaryote als eukaryote DNA-replicatie.
- Beide structuren helpen en activeren de DNA-replicatie.
Wat is het verschil tussen replicatieballon en replicatievork?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Replicatiebel versus replicatievork |
|
| Replicatiebel wordt gedefinieerd als een opening die aanwezig is in de DNA-streng tijdens het begin van replicatie. | Replicatievork wordt gedefinieerd als structuren die aanwezig zijn in de replicatiebel die het optreden van replicatie aangeeft. |
| Prokaryotische replicatie | |
| Er wordt één replicatiebel gevormd. | Er wordt één replicatievork gevormd. |
| Eukaryote replicatie | |
| Er worden meerdere replicatiebellen gevormd. | Er worden meerdere replicatievorken gevormd. |
Samenvatting - Replicatiebel versus replicatievork
DNA-replicatie is een proces waarbij een ouder-DNA-streng twee identieke kopieën van zichzelf geeft. Het replicatieproces bestaat uit verschillende componenten. Replicatiebel is een opening van de DNA-streng waar initiatie van replicatie plaatsvindt. In eukaryoten zijn meerdere replicatiebellen aanwezig, terwijl in prokaryoten slechts één replicatiebel aanwezig is. Elke replicatiebel bevat twee replicatievorken. Een replicatievork wordt gedefinieerd als een set replicatie-eiwitten die worden gewaarschuwd in een tweeledige vork die de start van het replicatieproces bevestigt. Het replicatievorkbeschermingscomplex is aanwezig om opnieuw te stabiliseren als de replicatievork vastloopt. Prokaryoten bevatten een enkel replicatievorkcomplex, terwijl er in eukaryoten meerdere aantallen vorken zijn. Dit is het verschil tussen replicatiebel en replicatievork.
