Het belangrijkste verschil tussen colorimetrie en spectrofotometrie is dat colorimetrie gebruikmaakt van vaste golflengten die alleen in het zichtbare bereik liggen, terwijl spectrofotometrie golflengten in een groter bereik kan gebruiken.
Spectrofotometrie en colorimetrie zijn technieken die we kunnen gebruiken om moleculen te identificeren op basis van hun absorptie- en emissie-eigenschappen. Bovendien is dit een gemakkelijke techniek om de concentratie van een monster met een kleur te bepalen. Hoewel moleculen geen kleur hebben, als we er door een chemische reactie een gekleurde verbinding van kunnen maken, kan die verbinding ook in deze technieken worden gebruikt. Bovendien zijn energieniveaus geassocieerd met een molecuul en zijn ze discreet. Daarom zullen discrete overgangen tussen de energietoestanden alleen optreden bij bepaalde discrete energieën. Bij deze technieken meten we de opname en emissie die voortvloeien uit deze veranderingen in de energietoestanden. Dit is dus de basis van alle spectroscopische technieken.
