Belangrijkste verschil - Monolaag versus suspensiecultuur
Weefselkweek is een methodologie die wordt gebruikt om de groei van cellen te induceren die zijn gescheiden van het organisme en worden gekweekt in verschillende kweekmedia. Bij weefselkweek spelen de kweekmedia een belangrijke rol. Afhankelijk van de fysiologische en chemische eigenschappen van de cellen groeien verschillende cellen in verschillende kweekmedia. Monolaagcultuur en suspensiecultuur zijn twee hoofdtypen culturen die worden gebruikt tijdens het weefselkweekproces. Een monolaagcultuur is een verankering-afhankelijke kweek waarbij de cel groeit terwijl hij aan een substraat is gehecht en suspensiekweek is een verankering-onafhankelijke kweek waarbij celaggregaten worden gebruikt om celculturen in vloeibare media tot stand te brengen. Dit is het belangrijkste verschil tussen monolaagcultuur en suspensiecultuur.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is monolaagcultuur
3. Wat is suspensiekweek
4. Overeenkomsten tussen monolaag en suspensiekweek
5. Vergelijking zij aan zij - Monolaag versus suspensiecultuur in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is monolaagcultuur?
Monolaagcultuur wordt gedefinieerd als een type cultuur waarin cellen worden gekweekt in een enkele laag op een kolf of petrischaal die het kweekmedium bevat. Monolaagcultuur wordt ook wel aanhangende cultuur of verankering-afhankelijke cultuur genoemd. De reden om te verwijzen naar een hechtende of verankering-afhankelijke cultuur is dat deze cellen een substraat nodig hebben voor hechting tijdens hun groei. Ze hechten zich aan de celkweek die het substraat bevat.
De substraten die in het kweekmedium worden gebruikt, moeten vóór gebruik worden opgeladen. Deze geladen substraten bevorderen cel-cel-interacties. Elektrische ionenontladers, tweewaardige kationcoatings en gammastraling zijn de bronnen die worden gebruikt om deze substraten op te laden. In monolaag kweekmedium wordt, zodra de cellen zijn geïnoculeerd, de groei gereguleerd met behulp van het proces dat contactremming wordt genoemd. Tijdens contactremming wordt de celgroei gestopt om de proliferatie van normale cellen te stoppen zodra ze een monolaag vormen die aan het oppervlak is gehecht.
Figuur 01: Aanhankelijke cultuur
De cellen die voor hechting afhankelijk zijn van andere substraten, worden adherente cellen genoemd. Deze hechtende cellen zijn vaak afkomstig van orgaanweefsels zoals de nieren, enz. Deze cellen zijn immobiel en zijn typisch gehecht aan het bindweefsel. Daarom moeten al deze essentiële groeifactoren worden verstrekt bij het kweken van deze cellen op kweekmedia. Het belang van een monolaagcultuur is dat het de oorspronkelijke natuurlijke omstandigheden nabootst voor de cel om zich goed te vestigen.
Wat is opschortingscultuur?
Een suspensiekweek zou kunnen worden gedefinieerd als een soort kweek waarbij vermenigvuldiging van een klein aggregaat van cellen of afzonderlijke cellen plaatsvindt, gesuspendeerd in een vloeibaar medium dat constant in beweging is. Met andere woorden, suspensiekweek is ook bekend als celkweek of celsuspensiecultuur. Deze cultuur helpt bij het tot stand brengen van eencellige culturen die kunnen worden gebruikt tijdens het onderzoek van plantencellen met betrekking tot hun verschillende mogelijkheden en eigenschappen. Onderzoek naar dit aspect zou kunnen worden gebruikt om de onderlinge relaties tussen cellen en hun invloeden als het gaat om meercellige organismen te begrijpen.
Tijdens de eerste plantontwikkeling wordt een callus gevormd die een massa ongedifferentieerde cellen is. Dit niveau van groei veroorzaakt obstakels voor de identificatie van cellulaire gebeurtenissen tijdens de groei- en ontwikkelingsfasen van de plant. Suspensiecultuur werd geïntroduceerd om deze situatie te verhelpen, aangezien het een uitstekend kweekmedium verschafte voor de vestiging van eencellige culturen uit kleine celaggregaten die werden verkregen uit de callus. Dit werd gebruikt om verschillende morfologische en biochemische aspecten te bestuderen tijdens de eerste stadia van de ontwikkeling van een plant.
Figuur 02: Suspensiecultuur
In de context van het verkrijgen van een ideale celkweek, is de typische methode om een brokkelige massa callus over te brengen in een geagiteerd vloeibaar medium waar de massa gemakkelijk wordt gebroken en verspreid. cellen. Vervolgens worden deze cellen overgebracht naar een ander medium. Actief groeiende cellen worden verkregen na twee tot drie weken.
Wat zijn de overeenkomsten tussen monolaag en suspensiecultuur?
- Zowel monolaag- als suspensiekweken zijn twee soorten celculturen die worden gebruikt voor het vestigen van cellen
- Kweken van zowel monolaag als suspensie worden op geschikte kweekmedia gekweekt.
- Zowel monolaag- als suspensiekweken worden algemeen gebruikt in weefselkweek.
Wat is het verschil tussen monolaag en suspensiecultuur?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Monolaag versus suspensiecultuur |
|
| Een monolaagcultuur is een verankeringafhankelijke cultuur waarbij de cellen worden gekweekt terwijl ze aan een substraat zijn bevestigd. | Suspensiekweek is een verankeringonafhankelijke kweek waarbij vermenigvuldiging van kleine aggregaten van cellen of afzonderlijke cellen plaatsvindt gesuspendeerd in een vloeibaar medium dat wordt geroerd. |
| Voorwaarden | |
| Monolaagcultuur vereist een met weefselkweek behandeld vat met periodieke passage. | Suspensiekweek kan worden bereikt door niet met weefselkweek behandelde vaten. |
| Groeibeperkingen | |
| De groei van monolaagcultuur zal worden beperkt door het oppervlak dat rechtstreeks van invloed is op de opbrengst. | Groeibeperking van de suspensiekweek vindt plaats door de concentratie van cellen in het medium. |
| Celdissociatie | |
| Celdissociatie vindt mechanisch of enzymatisch plaats in een monolaagcultuur. | Suspensiecultuur vereist geen hulp van enzymen en mechanische middelen voor celdissociatie. |
| Celvisualisatie | |
| Monolaagcultuur maakt eenvoudige visualisatie van cellen mogelijk. | Het is moeilijker om cellen in suspensiekweken te zien. |
| Functie | |
| Monolaagcultuur wordt gebruikt op het gebied van cytologie, onderzoek en continue productoogst. | Suspensiecultuur wordt gebruikt voor de bulkproductie van eiwitten, onderzoeksstudies en batchoogst. |
Samenvatting - Monolaag versus suspensiecultuur
Monolaagcultuur en suspensiekweek zijn twee hoofdculturen die in weefselkweek worden gebruikt. De monolaagcultuur is een verankeringafhankelijke cultuur. De cellen worden in deze cultuur gekweekt waar ze worden vastgemaakt aan een in de cultuur aanwezig substraat. De substraten worden voor gebruik geladen met behulp van verschillende bronnen, zoals tweewaardige coatings en ionenontladers. Suspensiekweken zijn verankeringonafhankelijke culturen waarbij de cellen groeien zonder de hulp van een hechtsubstraat. Deze cultuur helpt bij het tot stand brengen van eencellige culturen die kunnen worden gebruikt tijdens het onderzoek van plantencellen met betrekking tot hun verschillende mogelijkheden en eigenschappen. Dit is het verschil tussen monolaagcultuur en suspensiekweek.
