Belangrijkste verschil - primair versus secundair antilichaam
Antilichamen zijn Y-vormige eiwitten of immunoglobulinen die door plasmacellen worden geproduceerd. Antilichamen hebben het vermogen om antigenen te identificeren, dit zijn vreemde moleculen zoals pathogenen, toxines, enz., En neutraliseren met succes de dreiging die ze vormen. De antilichaamstructuur is samengesteld uit een deel dat bekend staat als paratope (antigeenbindingsplaats aanwezig in de punt van de 'Y'-vormige structuur) om de complementaire structuur van het antigeen, dat bekend staat als een epitoop, te identificeren en eraan te binden. Paratope en epitope werken respectievelijk als 'slot' en 'sleutel'. Dit maakt de juiste binding van het antigeen aan het antilichaam mogelijk. Het effect van het antigeen is recht evenredig met het type antigeen. Als een antilichaam eenmaal aan een antigeen is gebonden, activeert het andere immuunresponsen zoals de werking van macrofagen om het vreemde pathogene agens te vernietigen. Voor activering,een antilichaam communiceert met de andere componenten van het immuunsysteem door het Fc-gebied dat aanwezig is in de basis van de 'Y'-vormige structuur van het antilichaam. Er zijn vijf verschillende soorten antilichamen: IgM, IgG, IgA, IgD en IgE. Volgens het mechanisme van binding van een antilichaam aan een antigeen (direct of indirect), zijn er twee soorten antilichamen die bekend staan als primair antilichaam en secundair antilichaam. Het primaire antilichaam heeft het vermogen om rechtstreeks aan het antigeen te binden, terwijl een secundair antilichaam niet rechtstreeks aan het antigeen bindt, maar een interactie aangaat door binding aan een primair antilichaam. Dit is het belangrijkste verschil tussen primair en secundair antilichaam. IgD en IgE. Volgens het mechanisme van binding van een antilichaam aan een antigeen (direct of indirect), zijn er twee soorten antilichamen die bekend staan als primair antilichaam en secundair antilichaam. Het primaire antilichaam heeft het vermogen om rechtstreeks aan het antigeen te binden, terwijl een secundair antilichaam niet rechtstreeks aan het antigeen bindt, maar een interactie aangaat door binding aan een primair antilichaam. Dit is het belangrijkste verschil tussen primair en secundair antilichaam. IgD en IgE. Volgens het mechanisme van binding van een antilichaam aan een antigeen (direct of indirect), zijn er twee soorten antilichamen die bekend staan als primair antilichaam en secundair antilichaam. Het primaire antilichaam heeft het vermogen om rechtstreeks aan het antigeen te binden, terwijl een secundair antilichaam niet rechtstreeks aan het antigeen bindt, maar een interactie aangaat door binding aan een primair antilichaam. Dit is het belangrijkste verschil tussen primair en secundair antilichaam. Dit is het belangrijkste verschil tussen primair en secundair antilichaam. Dit is het belangrijkste verschil tussen primair en secundair antilichaam.
INHOUD
1. Overzicht en belangrijkste verschil
2. Wat is een primair antilichaam
3. Wat is een secundair antilichaam
4. Overeenkomsten tussen primair en secundair antilichaam
5. Vergelijking zij aan zij - primair versus secundair antilichaam in tabelvorm
6. Samenvatting
Wat is een primair antilichaam?
Een primair antilichaam kan worden gedefinieerd als een immunoglobuline dat specifiek aan eiwitten bindt. Het is het antilichaam dat zich rechtstreeks aan het antigeen bindt. Dit wordt bereikt door de herkenning van een epitoop dat aanwezig is op het antigeen door het variabele gebied van het primaire antilichaam. Ze zijn ontwikkeld als polyklonale en monoklonale antilichamen. Deze antilichamen zijn nuttig voor onderzoeksdoeleinden om biomarkers op te sporen voor ziekten zoals diabetes, kanker, de ziekte van Alzheimer en de ziekte van Parkinson. Een fluorofoor of een enzym is niet aanwezig in het primaire antilichaam.
Figuur 01: Primair antilichaam
Om ervoor te zorgen dat de onderzoeker het antigeen kan visualiseren, moet het worden gecombineerd met andere reagentia zoals secundaire antilichamen. Het is ook belangrijk om de absorptie, distributie, metabolisme en uitscheiding (ADME) en multi-drug resistentie (MDR) van verschillende therapeutische middelen te bestuderen. Primaire antilichamen zijn in verschillende vormen, variërend van ruw antiserum tot met antigeen gezuiverde preparaten; dus ze worden dienovereenkomstig geproduceerd en geleverd. In de handel verkrijgbare primaire antilichamen zijn normaal gesproken met biotine gelabeld of fluorescerend gelabeld.
Wat is een secundair antilichaam?
Secundaire antilichamen worden gebonden aan de zware ketens van de primaire antilichamen om te helpen bij de detectie, sortering en zuivering van doelantigenen. Secundaire antilichamen interfereren niet met de bindingsprocedure van de primaire antilichamen met de antigenen. Het bindt niet rechtstreeks aan het antigeen. Zodra de primaire antilichamen rechtstreeks aan de doelantigenen zijn gebonden, komen secundaire antilichamen die zich binden aan de primaire antilichamen. Het secundaire antilichaam moet specifiek zijn voor de soort antilichaam en voor de isotoop van het primaire antilichaam tijdens de antigeendetectie. Het type secundair antilichaam wordt gekozen door de klasse van het primaire antilichaam, de brongastheer en het voorkeurslabel. De meeste primaire antilichaamklassen zijn van de IgG-klasse.
Figuur 02: Secundair antilichaam
Voor onderzoeksdoeleinden worden secundaire antilichamen gebruikt in verschillende soorten assays zoals ELISA of Western blotting, Flowcytometrie en Immunohistochemie, enz.
Wat zijn de overeenkomsten tussen primair en secundair antilichaam?
- Primaire en secundaire antilichamen zijn betrokken bij immuunresponsen.
- Beiden delen de typische structuur van een antilichaam.
Wat is het verschil tussen primair en secundair antilichaam?
Diff Artikel Midden voor Tafel
Primair versus secundair antilichaam |
|
| Primair antilichaam is een immunoglobuline dat specifiek bindt aan een bepaald eiwit of een ander biomolecuul dat van belang is voor onderzoek met het oog op het zuiveren of detecteren en meten. | Secundair antilichaam is een type antilichaam dat indirect bindt met antigenen door de binding met primaire antilichamen om te helpen bij de detectie, sortering en zuivering van doelantigenen. |
| Interacties met antigeen | |
| Primaire antilichamen binden rechtstreeks aan het antigeen. | Secundair antilichaam bindt niet direct aan het antigeen maar interageert door binding met het primaire antilichaam. |
| Functie | |
| Primaire antilichamen worden gebruikt als biomarkers voor de detectie van ziektetoestanden zoals kanker, diabetes, de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, enz. | Secundaire antilichamen worden gebruikt bij immunolabeling. |
Samenvatting - Primair versus secundair antilichaam
Antilichamen zijn immunoglobulinen die een grote rol spelen in het immuunsysteem. Ze hebben een 'Y'-vormige structuur en identificeren vreemde substanties; antigenen, om de aanwezigheid van pathogene organismen te detecteren en deze met succes te elimineren zonder dat de pathogenen schade toebrengen aan het gastheerorganisme. Antilichamen zijn van vijf verschillende typen; IgM, IgG, IgA, IgD en IgE en afhankelijk van het type binding van een antilichaam aan een antigeen (direct of indirect), zijn er twee soorten antilichamen; primair antilichaam en secundair antilichaam. Primaire antilichamen hebben het vermogen om direct aan het antigeen te binden, terwijl een secundair antilichaam niet rechtstreeks aan het antigeen bindt, maar interacties vormt door binding aan het primaire antilichaam. Dit is het verschil tussen primair en secundair antilichaam.
Download de pdf-versie van primair versus secundair antilichaam
U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en voor offline doeleinden gebruiken volgens de citatienota. Download hier de pdf-versie. Verschil tussen primair en secundair antilichaam.
