Aardbeving versus naschok
Aardbeving en Aftershock zijn classificatie van de trillingen die in clusters optreden in het geval van een aardbeving. Aardbevingen zijn natuurrampen van grote omvang die een enorme verwoesting in hun kielzog brengen. Soms worden dagenlang kleine trillingen gevoeld voordat de grote of grote aardbeving een gebied treft. Deze trillingen, mild of sterk, worden voorspellingen genoemd. Op een vergelijkbare manier is het gebruikelijk dat een plaats die het zwaarst is getroffen door een enorme aardbeving, dagenlang na de aardbeving kleinere trillingen ervaart. Deze trillingen worden na schokken genoemd. Mensen zijn vaak in de war over wat het verschil is tussen aardbeving en naschok, en voor de slachtoffers zijn naschokken vaak net zo verwoestend, vooral psychologisch. Dit artikel zal de verschillen verduidelijken,evenals kenmerken van zowel een aardbeving om mensen beter te informeren over deze natuurramp.
Aardbeving
Aardbevingen zijn plotselinge en enorme trillingen die het gevolg zijn van het vrijkomen van seismische energie van onder de aardkorst. Deze aardbevingen vinden zonder enige waarschuwing plaats in alle delen van de wereld, maar sommige plaatsen zijn geografisch gevoeliger voor aardbevingen dan andere, zoals wordt bewezen door de frequentie van aardbevingen die in het verleden op deze plaatsen plaatsvonden. Aardbevingen treden meestal op als gevolg van breuk van geologische breuken, maar vinden ook plaats door vulkanische activiteiten en aardverschuivingen. Sommige aardbevingen zijn het resultaat van activiteiten van de mensheid zoals mijnbouw en kernproeven. Het punt waar de breuk plaatsvindt, wordt de focus of het hypocentrum van de aardbeving genoemd, terwijl het epicentrum verwijst naar een plaats net boven dit hypocentrum op grondniveau.
De omvang van een aardbeving wordt gemeten op de schaal van Richter en krijgt een waarde van 1-9 op de schaal met toenemende waarde die verwijst naar een aardbeving van grotere omvang. Over het algemeen geldt dat hoe ondieper een aardbeving is, hoe meer verwoesting deze kan veroorzaken op het aardoppervlak.
Naschok
Zoals eerder beschreven, komen aardbevingen normaal gesproken voor in clusters die worden geclassificeerd als voorschokken, hoofdaardbevingen en naschokken. In het algemeen zijn naschokken ook aardbevingen, maar van ondergeschikte omvang en veroorzaken dus minder of geen schade, maar er zijn gevallen geweest waarin naschokken van grotere omvang waren en later als de hoofdschok werden genoemd. Het is dus duidelijk dat al deze schokken met elkaar verband houden. Als algemene regel geldt dat een naschok moet plaatsvinden na de hoofdgebeurtenis die de aardbeving wordt genoemd, binnen één breuklengte van de oorspronkelijke breuk.
Op basis van ervaringen uit het verleden verwachten mensen naschokken na de grote aardbeving, en dit is het grote verschil tussen aardbeving en naschokken. Er is geen manier om een aardbeving te voorzien, maar mensen zijn mentaal voorbereid op de naschokken. Over het algemeen nemen de frequentie en het aantal naschokken af met het verstrijken van de tijd na de aardbeving. Naschokken komen vaker voor in de eerste uren van de aardbeving en bijna de helft van de naschokken worden binnen enkele uren na de aardbeving gevoeld. Er is waargenomen dat de omvang van de naschokken ook afhankelijk is van de omvang van de aardbeving. Dus als de aardbeving van grote omvang is geweest, zal de grootste naschok ook van grote omvang zijn.
In het algemeen, hoewel naschokken qua aard vergelijkbaar zijn met aardbevingen, kunnen ze, ondanks dat ze niet zo sterk zijn als een aardbeving, toch materiële schade veroorzaken en zelfs tot verlies van levens leiden.
