China GAAP versus US GAAP
Hoewel de basisprincipes van boekhouding over de hele wereld hetzelfde blijven, hebben regio-specifieke culturele invloeden en eeuwenoude praktijken van accountants de neiging om kleine verschillen te maken in de manier waarop de boekhouding in een bepaald land wordt gevoerd. Het is de bedoeling van International Financial Reporting Standards (IFRS) om algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) algemeen te aanvaarden en in de praktijk te brengen; er zijn verschillen in China GAAP en US GAAP die ooit hebben geleid tot een woordenstrijd tussen de twee partijen. In dit artikel wordt geprobeerd naar enkele van deze verschillen te kijken, aangezien het niet mogelijk is om beide GAAP in zijn geheel in een klein artikel te analyseren.
Drempel voor kapitalisatie van vaste activa
In China GAAP worden vaste activa die verband houden met de productie en activiteiten van een bedrijf met een levensduur van meer dan een jaar geactiveerd en moeten andere vaste activa met een waarde van meer dan 2000 yuan met een geschatte levensduur van meer dan 2 jaar worden geactiveerd.
In US GAAP hebben bedrijven de vrijheid om hun eigen materialiteitsdrempel te bepalen waarboven uitgaven worden geactiveerd.
Financieringskosten
Als onderdeel van de bouwkosten van een materieel vast actief, moeten financieringskosten op projectspecifieke leningen worden geactiveerd voor zover het China GAAP betreft.
In US GAAP worden rentelasten tijdens de bouw, afhankelijk van het bedrag van de investeringen in een project, geactiveerd ongeacht de financieringsbron, maar zijn ze beperkt tot het bedrag van de gemaakte rentelasten.
Grote revisies
In China GAAP worden de kosten van een grote revisie opgebouwd en geactiveerd en uitgegeven in de periode voorafgaand aan de volgende grote revisie. Aan de andere kant wordt het in US GAAP normaal gesproken uitgegeven op het moment dat het wordt gemaakt, behalve wanneer de organisatie heeft geïdentificeerd als een afzonderlijk onderdeel van het actief.
Bijzondere waardevermindering
In China GAAP wordt bijzondere waardevermindering gewaardeerd tegen de nettoboekwaarde en de realiseerbare waarde op basis van één item, de realiseerbare waarde is de hoogste van de nettoverkoopprijs en de contante waarde van de geschatte toekomstige kasstromen uit continu gebruik en uiteindelijke verkoop.
In US GAAP wordt, wanneer de omstandigheden wijzen op een mogelijke bijzondere waardevermindering, deze getest en is de test gebaseerd op activagroepen waar de kasstroom kan worden geïdentificeerd. Een bijzondere waardevermindering wordt alleen geïdentificeerd als niet-verdisconteerde toekomstige kasstromen onder de boekwaarde liggen.
