Apraxie versus dysartrie
Een spraakstoornis of een belemmering is waar het normale spraakpatroon wordt beïnvloed, en verbale communicatie wordt negatief beïnvloed of volledig teniet gedaan. Het kan variëren van stotteren, verrommelen, stomheid tot stemstoornissen. De oorzaken van deze aandoeningen kunnen van cerebrale oorsprong zijn, of van het cerebellum, of van de spieren of psychologisch. Hier bespreken we op de site van herkomst, presentaties en managementstrategieën, die variëren en overlappen in apraxie en dysartrie.
Wat is apraxie?
Apraxie is een aandoening van de hersenen en het zenuwstelsel, waarbij de persoon niet in staat is taken en bewegingen uit te voeren, ook al is de auditieve input, het begrip van de taak, psychologische bereidheid en leren aanwezig. Dit is te wijten aan schade aan de hersenen, die te wijten kan zijn aan een hersentumor, neurodegeneratieve ziekte, beroerte, hoofdtrauma, enz. Dit kan optreden in combinatie met afasie, het cerebrale onvermogen om te begrijpen (auditief - Wernicke's gebied), of te vocaliseren (motor-Broca's gebied). Bij apraxie is het moeilijk om een woord in de juiste volgorde te plaatsen, of om naar het juiste woord te zoeken, of om langere woorden uit te spreken, hoewel ze ook kortere woorden kunnen gebruiken ('Wie ben jij?'). Ook is het schrijven beter dan de spraak bij deze personen. Dit wordt beheerd door middel van spraak- en taaltherapie,ergotherapie en behandeling van depressie. Dit kan gecompliceerd worden met leerproblemen en sociale problemen.
Wat is dysartrie?
Dysartrie treedt op als gevolg van in-gecoördineerde spieracties die leiden tot de moeilijkheid bij het uitspreken van woorden. Dit kan optreden als gevolg van een probleem in de hersenen (tumor, beroerte), of als gevolg van zenuwbeschadiging bij een trauma / operatie aan de nek / het gezicht, of een neuromusculaire oorzaak zoals myasthenia gravis, de ziekte van Parkinson, multiple sclerose, enz., Of door een exogene oorzaak zoals alcoholvergiftiging. Deze personen hebben moeite met het uitspreken van bepaalde woorden, en het zal lijken alsof ze mompelen, of fluisterend spreken, of met een benauwde / nasale stem. Ze worden beheerd met spraak- en taaltherapie en behandelen ook bijbehorende psychische aandoeningen. Ze kunnen ook communicatiehulpmiddelen gebruiken. Als complicatie kunnen ze ook aspiratiepneumonie ontwikkelen.
Wat is het verschil tussen apraxie en dysartrie?
Zowel apraxie als dysartrie hebben een etiologie van het zenuwstelsel en moeite met communiceren. De onderzoeksmethoden, managementstrategieën en complicaties komen in beide vaak voor. Apraxie is van cerebrale oorsprong, terwijl dysartrie cerebraal / neuraal / gespierd is, of een combinatie daartussenin. Apraxie is inconsistent, onvoorspelbaar, met eilanden van duidelijke spraak. Dysartrie is consistent, voorspelbaar en zonder eilanden van duidelijke spraak. Alle aspecten van spraak worden beïnvloed bij dysartrie, maar alleen articulatie wordt beïnvloed bij apraxie. Bij dysartrie is er een verandering in spierspanning, terwijl er geen verandering is in apraxie. Bij apraxie verhoogt een verhoogde spreeksnelheid de verstaanbaarheid, terwijl het een tegengesteld effect heeft bij dysartrie. Dyspraxie wordt geassocieerd met aspiratiepneumonie als complicatie, terwijl dysartrie niet zo relevant is.
Deze twee moeten als afzonderlijke entiteiten worden beschouwd, hoewel de resultaten enigszins vergelijkbaar zijn. Maar een zorgvuldige onderzoeker zou aspecten vinden die we eerder hebben beschreven en die de twee onderscheiden. Het beheer voor deze twee is vergelijkbaar in die zin dat de veroorzakende mechanismen onomkeerbaar zijn en alleen compenserende inspanningen kunnen worden geleverd.
