Afasie versus apraxie
Afasie en apraxie zijn twee medische aandoeningen die het gevolg zijn van schade aan bepaalde delen van de hersenen. Deze twee medische aandoeningen vertonen zeker bepaalde verschillen tussen beide. Dit geldt vooral als het gaat om de aard van de twee medische aandoeningen. Afasie is een soort taalstoornis. De taalstoornis wordt veroorzaakt door wonden op de linker hersenhelft.
Aan de andere kant is apraxie een aandoening van de motorische planning van de hersenen. Dit type aandoening wordt veroorzaakt door schade die optreedt in het cerebrum. Dit is een van de belangrijkste verschillen tussen afasie en apraxie.
Apraxia is afgeleid van het Griekse 'praxia'. Het betekent 'daad of werk'. Apraxia geeft de betekenis van 'zonder werk van daad'. Integendeel, het woord 'Afasie' is afgeleid van het Griekse 'Aphatos' en betekent 'sprakeloos'.
De patiënt die aan afasie lijdt, vertoont moeite met het begrijpen van talen. Tegelijkertijd is hij niet in staat talen te produceren. Daarom is het een taalstoornis. Afasie treedt op als u weet wat u moet zeggen, maar u het niet op schrift kunt stellen of het moeilijk vindt om te spreken.
Aan de andere kant heeft apraxie alles te maken met het onvermogen om op sommige commando's te reageren. Het is waar dat de hersenen iets bevelen. U wilt van meet af aan op het commando reageren, maar vindt het tegelijkertijd moeilijk om op het commando te reageren. Het onvermogen om te reageren op de commando's van de hersenen resulteert uiteindelijk in het onvermogen om bepaalde bewegingen uit te voeren.
Een interessant type apraxie is de buccofaciale apraxie. Het is het onvermogen om gezichtsbewegingen uit te voeren of uit te voeren, zoals knipogen en hoesten.
