Vrijstelling versus uitzondering
Vrijstelling en uitzondering zijn twee woorden die vaak worden verward vanwege de gelijkenis in hun vorm en morfologie. Eigenlijk is er een verschil tussen de twee woorden, namelijk vrijstelling en uitzondering. Het woord 'vrijstelling' wordt gebruikt in de zin van 'vrijheid' of 'uitsluiting'. Aan de andere kant wordt het woord 'uitzondering' gebruikt in de zin van 'weglating'. Dit is het belangrijkste verschil tussen de twee woorden.
Het woord 'vrijstelling' wordt als zelfstandig naamwoord gebruikt en is gevormd uit het werkwoord 'vrijgesteld'. Aan de andere kant wordt het woord 'uitzondering' gebruikt als zelfstandig naamwoord en wordt het gevormd uit het werkwoord 'behalve'. Bekijk de volgende zinnen.
1. Francis kreeg een vrijstelling in het eerste jaar van zijn postdoctorale opleiding.
2. Angela heeft vrijstelling van vergoedingen aangevraagd.
In beide zinnen wordt het woord 'vrijstelling' gebruikt in de zin van 'uitsluiting', en daarom zou de betekenis van de eerste zin zijn 'Francis kreeg een uitsluiting (van papers) in het eerste jaar van zijn postdoctorale opleiding. De betekenis van de tweede zin zou zijn 'Angela heeft een verzoek om uitsluiting van vergoedingen ingediend'.
Bekijk aan de andere kant de volgende zinnen.
1. Alle jongens zijn geslaagd voor het examen, behalve David.
2. Robert is in dit geval een uitzondering.
In beide zinnen wordt het woord 'uitzondering' gebruikt in de zin van 'weglating', en daarom zou de betekenis van de eerste zin zijn 'alle jongens geslaagd voor het examen met weglating van David', en de betekenis van de tweede zin zou zijn 'Robert is in dit geval een omissie'. Het woord 'uitzondering' wordt soms gebruikt in de speciale betekenis van 'specialiteit'. Dit zijn de verschillen tussen de twee woorden die worden verward, namelijk vrijstelling en uitzondering.
