Allopatric vs Sympatric Speciation
De wereld verandert voortdurend en vereist dat de soort zich elke dag aanpast aan nieuwe omstandigheden. De bestaande soort zal de uitdaging moeten aangaan door zich aan te passen door de genetische samenstelling te veranderen om te overleven. Wanneer de genetische samenstelling verandert, worden er nieuwe soorten gevormd, de zogenaamde soortvorming. Zoals in een slogan van de Romeinse dichter Horace "dulce et decorum est pro patria mori" betekent dit dat sterke en fatsoenlijke mensen sterven voor hun vaderland, dat verder wordt beschreven als dat ze liever leven dan sterven. De relatie tussen allopatrische en sympatrische soortvorming met de slogan van Horace is echter interessant. Het woord "patria" werd gebruikt om het thuisland te beschrijven, en het leverde het achtervoegsel op om de woorden "allopatrisch" en "sympatrisch" te vormen. Dat betekent dat deze termen met enige geografische betekenis verband houden.
Wat is allopatrische soortvorming?
Allopatrische soortvorming is ook bekend als de geografische soortvorming waarbij één soort twee wordt vanwege de vorming van geografische barrières zoals landscheiding, bergvorming of emigratie. Wanneer een geografische barrière wordt gevormd, treedt isolatie van een deel van een bepaalde populatie op. Dan kunnen er verschillen zijn in milieu- en ecologische omstandigheden waarmee de twee delen te maken krijgen, en zullen genetische modificaties plaatsvinden. Na verloop van tijd zullen die genetische modificaties voldoende veranderingen veroorzaken om een nieuwe soort van de oorspronkelijke soort te creëren. Dit proces kan worden versneld als er mutaties plaatsvinden vanwege geografische isolatie. Adaptieve straling is een van de gevolgen van allopatrische soortvorming, waarbij een soort zich op verschillende plaatsen aanpast aan verschillende omgevingsvereisten. Echter,de verspreiding van populaties zou kunnen worden geïdentificeerd als een van de oorzaken van de geografische isolatie van soorten die leidt tot de vorming van nieuwe soorten door allopatrische soortvorming.
Wat is Sympatrische Speciatie?
Sympatrische soortvorming is de vorming van nieuwe soorten waarbij de genetische modificatie is gebaseerd op een enkele voorouder. Zoals de term sympatrisch impliceert, is het geografische bereik hetzelfde voor zowel de nieuwe als de voormalige soort. Genetisch polymorfisme, dat wil zeggen de actief en gestaag onderhouden populatie, is belangrijk om te overwegen bij het begrijpen van het mechanisme van sympatrische soortvorming. Genetisch verschillende populaties met individuen die van nature zijn geselecteerd door middel van paringsvoorkeuren zijn geïsoleerd en vormden een nieuwe subgroep binnen een soort. Deze subgroep zal een andere genenpool hebben, die voldoende onderscheid zal hebben om te bewijzen dat ze tot een nieuwe soort behoren. Een van de meest gerespecteerde theorieën om het mechanisme van sympatrische soortvorming uit te leggen, is het disruptieve selectiemodel dat in 1966 door John Maynard Smith werd voorgesteld.homozygote individuen hebben meer de voorkeur dan de heterozygote individuen, vooral wanneer de onvolledige dominantie een effect heeft. Dat zorgt ervoor dat een soort wordt omgeleid in twee overlevende groepen, waarbij de ene groep het homozygote dominante genotype heeft en de andere het homozygote recessieve genotype, maar de heterozygote groepen worden uitgeroeid. De twee homozygote groepen zullen met de tijd twee aparte soorten vormen.
Wat is het verschil tussen Allopatric Speciation en Sympatric Speciation ?
• Allopatrische soortvorming vindt plaats in verschillende geografische regio's, maar niet de sympatrische soortvorming.
• Allopatrisch is het meest voorkomende mechanisme voor het vormen van nieuwe soorten vergeleken met het sympatrische mechanisme.
• Geografische isolatie of divergentie moet plaatsvinden bij allopatrische soortvorming, maar de drijvende kracht achter de vorming van nieuwe soorten bij sympatrische soortvorming is de genetische of seksuele isolatie.
