Disconteringsvoet versus rentetarief
Rentetarieven en disconteringsvoeten zijn tarieven die gelden voor leners en spaarders die rente betalen of ontvangen voor spaargeld of leningen. Rentetarieven worden bepaald door de marktrente en andere factoren waarmee rekening moet worden gehouden, vooral bij het uitlenen van fondsen. Kortingspercentages verwijzen naar twee verschillende dingen. Hoewel disconteringsvoeten de tarieven zijn die door banken in rekening worden gebracht voor leningen die worden verstrekt voor kortlopende financiering, zijn het ook de tarieven die worden gebruikt om toekomstige kasstromen te verdisconteren tot de contante waarde. In het volgende artikel worden beide termen duidelijk uitgelegd en worden de overeenkomsten en verschillen tussen de twee weergegeven.
Rente
Rentetarieven zijn de tarieven die worden toegepast bij het sparen of lenen van geld bij een bank of financiële instelling. Rentetarieven worden meestal uitgedrukt als jaarlijkse tarieven. De rentetarieven worden gereguleerd door de centrale bank van het land, afhankelijk van de vraag naar en het aanbod van geld in de economie van een land. Aangezien de centrale bank van het land de geldhoeveelheid van de economie controleert, hebben zij de nodige macht om de rentetarieven te reguleren. Dit wordt gedaan door het rentetarief te beheersen dat wordt toegepast op banken die geld lenen van de centrale bank. De rentetarieven die op verschillende leningen worden toegepast, zijn ook afhankelijk van een aantal factoren zoals de kredietwaardigheid van de lener, het risico van uitlenen, etc. Als de centrale bank de geldcirculatie (geldhoeveelheid) wil verminderen, zullen hoge rentetarieven worden ingesteld om sparen te stimuleren en als de centrale bank de uitgaven en investeringen wil verhogen, zullen de rentetarieven laag worden gesteld.
Kortingspercentage
Disconteringsvoeten kunnen verwijzen naar twee verschillende dingen; de rente die de centrale bank in rekening brengt van banken en financiële instellingen die geld lenen en de rentetarieven die worden gebruikt bij het verdisconteren van kasstromen. In de eerste situatie is de disconteringsvoet het tarief dat de centrale bank deposito-instellingen in rekening brengt op leningen die op overnight-basis worden verstrekt. Dit tarief wordt bepaald door de centrale bank van het land en wordt niet alleen bepaald door vraag en aanbod. Bij dit tarief wordt echter rekening gehouden met het gemiddelde tarief dat banken aan andere banken zouden aanrekenen om bij elkaar kortlopende leningen aan te nemen. Er zijn verschillende soorten leningen die bewaarinstellingen van de centrale bank krijgen, en elk type lening heeft zijn eigen discontovoet. Aan de andere kant,de disconteringsvoeten worden ook gebruikt om de contante waarde van toekomstige kasstromen van een bedrijf te bepalen. Disconteringsvoeten worden gebruikt om kasstromen te verdisconteren vanwege de tijdswaarde van geld.
Wat is het verschil tussen disconteringsvoet en rentetarief?
Disconteringsvoeten en rentetarieven zijn beide tarieven die worden betaald en ontvangen om geld te lenen of te sparen. Het woord disconteringsvoet heeft twee betekenissen, en het kan ofwel verwijzen naar het tarief dat door bedrijven wordt gebruikt om de huidige waarden van toekomstige kasstromen te berekenen, ofwel het tarief dat door de centrale banken in rekening wordt gebracht voor kortlopende leningen die door de bewaarder worden afgesloten. instellingen. Rentetarieven verwijzen daarentegen naar de tarieven die de bank in rekening brengt wanneer leningen worden verstrekt en de tarieven die worden betaald aan personen die spaargeld storten en aanhouden. Rentetarieven worden bepaald door de krachten van vraag en aanbod en worden gereguleerd door de centrale bank. Depositotarieven (daggeldrentetarieven) worden bepaald door de centrale bank door rekening te houden met een aantal factoren.
Samenvatting:
Disconteringsvoet versus rentetarief
• Rentetarieven zijn de tarieven die worden gehanteerd bij het sparen bij of lenen bij een bank of financiële instelling.
• Disconteringsvoeten kunnen betrekking hebben op twee verschillende dingen; de rente die de centrale bank in rekening brengt van banken en financiële instellingen die kortlopende leningen opnemen en de rentetarieven die worden gebruikt bij het verdisconteren van kasstromen.
• Rentetarieven worden bepaald door de krachten van vraag en aanbod en worden gereguleerd door de centrale bank. Depositotarieven (daggeldrentetarieven) worden bepaald door de centrale bank door rekening te houden met een aantal factoren.
