Virale versus bacteriële longontsteking
Longontsteking is een acute aandoening van de luchtwegen die verband houdt met recentelijk ontwikkelde radiologische pulmonale schaduwen, die segmentaal, lobair of multilobair kunnen zijn. Het kan zowel optreden als een primaire ziekte of, vaker, als een complicatie die veel ernstig zieke ziekenhuispatiënten treft. Het kan het gevolg zijn van verschillende pathogene organismen, waaronder bacteriën, virussen, schimmels enz.
Aangezien alle pneumonieën gemeenschappelijke kenmerken hebben, wijst dit artikel op enkele verschillen tussen bacteriële pneumonie en virale pneumonie met betrekking tot hun prevalentie, pathogene organismen, klinische symptomen en tekenen, onderzoeken, complicaties en het beheer.
Bacteriële longontsteking
Het veroorzaakt meestal acute luchtruimtepneumonie die het gevolg is van infectie door bacteriën die zich extracellulair vermenigvuldigen in de longblaasjes. De meest voorkomende ziekteverwekker is streptococcus pneumoniae, die goed is voor 60% - 70% van de gevallen, terwijl de andere bacterie legionella pneumophilia (2-5%), mycoplasma (1-2%), staphylococcus aureus (1-2%), enz. Omvat.
De klinische symptomen en tekenen variëren afhankelijk van het organisme. Streptococcus pneumoniae vertoont bijvoorbeeld snel beginnende symptomen en produceert roestig kleurensputum, terwijl mycoplasma-pneumonie veel meer complicaties heeft dan de bovenstaande. Zeldzame complicaties van mycoplasma pneumoniae zijn onder meer hemolytische anemie, erythema nodosum, myocarditis, pericarditis, meningoenchephalitis enz.
De diagnose wordt gesteld aan de hand van klinische symptomen en onderzoeken, waaronder sputumonderzoek, bloedkweken, serologie en bevindingen op de thoraxfoto.
Bacteriële pneumonieën worden meestal behandeld met antibiotica, afhankelijk van de gevoeligheid van het specifieke organisme.
Virale longontsteking
Virale pneumonieën kunnen optreden als een eenvoudige virale infectie, of het kan vaak worden gecompliceerd door een super toegevoegde bacteriële infectie.
De meest voorkomende ziekteverwekkers die virale pneumonieën veroorzaken, zijn griep, para-influenza en mazelen. RSV-infecties worden vaak gezien bij zuigelingen. Varicella-infecties kunnen ernstige longontsteking veroorzaken, indien gecompliceerd.
Opnieuw wordt de diagnose gesteld door de klinische kenmerken en onderzoeken.
Virale pneumonieën kunnen spontaan verdwijnen, tenzij gecompliceerd. Meestal worden antibiotica aan het management toegevoegd om bacteriële infecties door het avondeten te voorkomen.
Wat is het verschil tussen bacteriële longontsteking en virale longontsteking?
• Bacteriële pneumonieën komen vaker voor dan virale pneumonieën.
• Bacteriële pneumonieën veroorzaken gewoonlijk luchtruimte en interstitiële longontsteking.
• Complicaties komen veel vaker voor bij bacteriële longontsteking.
• Virale pneumonieën worden vaak gecompliceerd door bacteriële infecties.
• Bacteriële pneumonieën die gewoonlijk met antibiotica worden behandeld, afhankelijk van de gevoeligheid van het organisme, terwijl virale pneumonieën spontaan kunnen verdwijnen, tenzij gecompliceerd.
