Analoge vertraging versus digitale vertraging
Analoge en digitale vertraging zijn twee verschillende methoden om geluidseffecten in muziek te produceren. Delay is een woord dat veel wordt gebruikt in de muziekwereld, vooral door degenen die gitaar spelen. Dit is eigenlijk een apparaat dat een echo-effect produceert door het ingangsgeluidssignaal te nemen en het na een tijdje af te spelen. Het is mogelijk om het geluid meerdere keren af te spelen om het echo-effect te produceren. Soms wordt zelfs een afstervend echo-effect geproduceerd met behulp van vertraging. Twee belangrijke soorten vertragingen die tegenwoordig worden gebruikt, zijn analoge en digitale vertragingen. Hoewel beide populair zijn, is het noodzakelijk om het verschil tussen analoge vertraging en digitale vertraging te begrijpen om er een te kiezen die aan uw eisen voldoet.
Analoge delay werd geïntroduceerd in de jaren '70 omdat gitaristen een sterke behoefte voelden aan een draagbare echobox die ook niet duur was. Dit apparaat nam zojuist het invoergeluid, nam het op en speelde het af met de gekozen vertraging. Aan de andere kant wordt bij digitale vertraging het ingangsgeluid eerst omgezet in digitaal geluid of in een reeks nullen en enen, net als een binaire taal, en vervolgens wordt dit signaal afgespeeld. Het is dan duidelijk dat het belangrijkste verschil tussen de twee vertragingen is dat terwijl het originele geluid wordt afgespeeld in analoge vertraging, de digitale versie van het originele geluid wordt weergegeven in digitale vertraging. Andere grote verschillen zijn dat digitale vertraging niet alleen goedkoper en beter is; het neemt ook heel weinig ruimte in beslag in vergelijking met analoge vertraging.
Velen zijn van mening dat analoge vertraging beter is omdat het een zacht gevoel geeft. Dit komt door het verlies van sterkte van het signaal in het gebied van hoge frequentie, wat het effect geeft van zachtheid met lage bassen. Dit effect kan niet worden gecreëerd met een digitale vertraging, aangezien er geen verlies is in de sterkte van het signaal. Daarom zijn de echo's die via digitale delay worden gebruikt allemaal dezelfde intensiteit als het originele geluid. Er zijn echter velen die zeggen dat digitale vertraging veel beter is omdat deze langer duurt. In vergelijking met de duur van milliseconden (max. 350-300 ms) die kunnen worden geproduceerd met behulp van analoge vertraging, is een vertraging van enkele seconden mogelijk via digitale vertraging. Deze functie is van grote betekenis voor een gitarist, omdat hij het geluidseffect veel beter kan regelen. Terwijl de vertraging wordt ingesteld met handmatige knoppen in analoge vertraging,digitale delay is veel geavanceerder en er zijn instellingen waardoor een muzikant ze niet zo nu en dan hoeft te wijzigen.
Ondanks dat er zoveel verschillen zijn, zijn er nog steeds muzikanten die de voorkeur geven aan analoge delay. Het is dus duidelijk dat het een kwestie van persoonlijke keuze is. Steeds meer muzikanten krijgen tegenwoordig echter te maken met digitale vertraging, omdat het hen meer mogelijkheden en opties biedt.
Samenvatting
• Analoge en digitale vertraging zijn twee verschillende methoden om geluidseffecten in muziek te produceren
• Analoge vertraging neemt alleen het originele geluid op en wordt na een vertraging afgespeeld, terwijl digitale vertraging invoer omzet in digitale signalen en vervolgens opnieuw wordt afgespeeld.
• Het geluidseffect dat wordt geproduceerd met behulp van analoge vertraging, produceert een zachter geluid omdat er signaalsterkte verloren gaat, wat niet het geval is bij digitale vertraging.
• De duur van de vertraging is erg kort bij analoog, terwijl deze langer is bij digitale vertraging.
• Digitale vertraging maakt meer opties en instellingen beschikbaar.
