Upanishads versus Veda's
Upanishads en Veda's zijn twee termen die vaak als een en hetzelfde worden verward. Eigenlijk zijn het overigens twee verschillende onderwerpen. In feite maken Upanishads deel uit van Veda's.
Rig, Yajur, Sama en Atharva zijn de vier Veda's. Een Veda is verdeeld in vier delen, namelijk Samhita, Brahmana, Aranyaka en Upanishad. Uit de indeling blijkt dat Upanishad het laatste deel van een bepaalde Veda vormt. Omdat Upanishad het einddeel van een Veda vormt, wordt het ook wel Vedanta genoemd. Het woord 'anta' in het Sanskriet betekent 'einde'. Daarom betekent het woord 'Vedanta' 'het eindgedeelte van een Veda'.
Het onderwerp of de inhoud van de Upanishad is normaal gesproken filosofisch van aard. Het spreekt over de aard van de Atman, de grootsheid van de Brahman of de Allerhoogste Ziel en ook over het leven na de dood. Daarom wordt Upanishad de Jnana Kanda van de Veda genoemd. Jnana betekent kennis. Upanishad spreekt over de allerhoogste of de hoogste kennis.
De andere drie delen van de Veda, namelijk Samhita, Brahmana en de Aranyaka, worden samen geroepen als Karma Kanda. Karma betekent in het Sanskriet 'actie' of 'rituelen'. Het mag duidelijk zijn dat de drie delen van de Veda betrekking hebben op het rituele deel van het leven, zoals het brengen van een offer, soberheid en dergelijke.
De Veda bevat dus zowel de rituele als de filosofische aspecten van het leven. Het gaat over de handelingen die in het leven moeten worden uitgevoerd en ook over de geestelijke gedachten die de mens in zijn geest moet ontwikkelen om God te lezen.
Upanishads zijn talrijk, maar slechts 12 van hen worden beschouwd als de belangrijkste Upanishads. Het is interessant op te merken dat Adi Sankara, de grondlegger van het Advaita-filosofische systeem, commentaar heeft geleverd op alle 12 belangrijkste Upanishads. De andere grote leraren van verschillende sekten van filosofische gedachten hebben veel uit de teksten van de Upanishads geciteerd.
