SuperSPARC versus UltraSPARC
SPARC (afgeleid van Scalable Processor ARChitecture) is een RISC (Reduced Instruction Set Computing) ISA (Instruction Set Architecture) ontwikkeld door Sun Microsystems. Deze SPARC-microprocessors zijn te vinden in notebooks tot supercomputers zoals bedrijfsservers. Ze draaien besturingssystemen zoals Solaris, OpenBSD en NetBSD. SuperSPARC is de versie van SPARC die is ontwikkeld in 1992. SuperSPARC-microprocessor gebruikt de SPARC V8-architectuurversie. UltraSPARC is de SPARC-microprocessor, die SuperSPARC heeft vervangen. UltraSPARC is in 1995 ontwikkeld door Sun Microsystems. UltraSPARC gebruikte de V9 SPARC ISA en het was de eerste SPARC-microprocessor die de V9 ISA gebruikte.
SuperSPARC
SuperSPARC is de versie van de SPARC-microprocessor die in 1992 werd uitgebracht door Sun Microsystems. Het had de codenaam Viking. SuperSPARC-microprocessor gebruikt de SPARC V8 ISA. Sun introduceerde SuperSPARC-microprocessorversies van 33 MHz en 40 MHz. In SuperSPARC zaten 3,1 miljoen transistors. Texas Instruments (TI) heeft deze microprocessor in Japan vervaardigd. SuperSPARC + en SuperSPARC-II waren twee afgeleiden van SuperSPARC. De bedoeling achter het uitbrengen van SuperSPARC + microprocessor was om enkele bugs in de originele versie op te lossen. De SuperSPARC-II-microprocessor, die in 1994 werd uitgebracht, was echter een verbeterde versie vergeleken met de originele SuperSAPRC-microprocessor met snelheden tot 80-90 MHz. SuperSAPRC-microprocessor had een L1-cache van 16 KB. De L2-cache had een capaciteit van 2 MB. L3-cache was niet aanwezig in SuperSPARC-microprocessor. SuperSPARC-II had de codenaam Voyager.
UltraSPARC
UltraSPARC is de versie van de SPARC-microprocessor die in 1995 door Sun Microsystems is uitgebracht en die SuperSPARC-II vervangt. Het gebruikte V9 ISA van SPARC-architectuur. In feite was het de eerste SPARC-microprocessor op basis van 64 bit SPARC V9 ISA. Texas Instruments heeft de fabricage van 64 bit UltraSPARC uitgevoerd. 32 64-bits vermeldingen waren in het integer-registerbestand. Het is een superscalaire processor, die instructies in volgorde uitvoert in een pijplijn met negen fasen. Er waren twee ALU-eenheden, maar er kon er maar één vermenigvuldigen en delen. UltraSPARC-microprocessor heeft een speciaal type drijvende-komma-eenheid genaamd FGU (floating-point / grafische eenheid), die ook multimedia-ondersteuning biedt. Er zijn twee cacheniveaus: primair en secundair. De primaire cache is 16 KB en de secundaire cache is 512 KB tot 4 MB. Het had zes invoer- en uitvoerpoorten in de vorm van drie lees- en drie schrijfbewerkingen. Het bevatte 3,8 miljoen transistors.
Wat is het verschil tussen SuperSPARC en UltraSPARC?
SuperSPARC en UltraSPARC microprocessors hebben veel verschillen, vooral sinds UltraSPARC microprocessor SuperSPARC in 1995 verving. SuperSPARC microprocessor gebruikte V8 SPARC ISA, terwijl UltraSPARC microprocessor de eerste SPARC microprocessor was die V9 SPARC ISA gebruikte. In feite was de UltraSPARC-microprocessor een 64-bits microprocessor. Het is begrijpelijk dat de UltraSPARC-microprocessor hogere klokfrequenties had dan de SuperSPARC-microprocessor. In termen van functionele eenheden was er een merkbaar verschil. Om hogere klokfrequenties te bereiken dan SuperSPARC, heeft de UltraSPARC-microprocessor eenvoudigere eenheden. Dit werd bijvoorbeeld bereikt door de ALU-eenheden niet in cascade te plaatsen om ervoor te zorgen dat de klokfrequentie niet werd beperkt. SuperSPARC-microprocessor had 3.1 transistors, terwijl UltraSPARC 3.8 transistors had. UltraSPARC-microprocessor had een grotere L2-cache in vergelijking met SuperSPARC's L2. Over het algemeen leverde UlatraSPARC betere prestaties op alle gebieden in vergelijking met SuperSPARC.
