Solide schildklierknobbeltje versus eenvoudige met vloeistof gevulde zak
De schildklier is een belangrijk endocrien orgaan in het menselijk lichaam en scheidt thyroxine (T4) en tri-joodthyronine (T3) af, wat op zijn beurt helpt om de metabolische functies van het menselijk lichaam te behouden, samen met een goede ontwikkeling van het menselijk lichaam. in vroege stadia en adequate neurale ontwikkeling in de cortex. De schildklier bestaat uit een hoofdbestanddeel van ruwweg bolvormige follikels omzoomd door kubusvormige tot kolomvormige epitheelcellen en met een thyroglobulinerijk colloïde. Het bevat ook in mindere mate para folliculaire cellen, die het hormoon calcitonine uitscheiden. Deze cellen kunnen zich ofwel op een gecontroleerde, voorspelbare manier of op een onvoorspelbare, kwaadaardige manier vermenigvuldigen om carcinomen te produceren. De verschillen die we hier in de discussie zien, zouden dus gebaseerd zijn op de histologie, inhoud en waarschijnlijke uitkomst van de condities.
Solide schildklierknobbeltje
Een geïsoleerd of afzonderlijk schildklierknobbeltje kan in 70% van de gevallen een solitair knobbeltje zijn of in 30% van de gevallen een dominante onder een massa. De kans dat een geïsoleerde schildklierzwelling solide is, is 24% en ze lopen het risico kwaadaardig te zijn. Ze komen vaker voor bij vrouwen, maar vormen een grotere bedreiging voor de mannetjes. De symptomen van de aandoening zouden gerelateerd zijn aan het activiteitsniveau van de schildklier, de druk die wordt uitgeoefend door de knobbel en het niveau van invasie door de kwaadaardige cellen die heesheid van de stem, het syndroom van Horner enz. Veroorzaken. Begin eerst met het detecteren van de schildklieractiviteit door te kijken naar de T4- en TSH-niveaus. Dan kan er een echo worden gemaakt. Het zou bevestigen of het eigenlijk een solide enkelvoudige knobbel is of niet, en het niveau van vasculariteit en de niveaus van lokale extensies. Een radioactief jodiumscan zal uitwijzen of het een warme of koude knobbel is. Koude knobbeltjes hebben een grotere neiging om kwaadaardig te worden. Het beheer is afhankelijk van of het kwaadaardig of goedaardig is. Goedaardige zullen worden behandeld met medicijnen en chirurgie, en de kwaadaardige zullen worden behandeld door middel van uitgebreide chirurgie met postoperatieve radioactief jodiumtherapie met aanvulling van eventuele schildkliertekorten.
Eenvoudige, met vloeistof gevulde zak
Een eenvoudige met vloeistof gevulde zak komt vaker voor bij kleinere leeftijdsgroepen, en dit zijn meestal de thyroglosale cysten. Sommige van deze cysten zijn gedegenereerde knobbeltjes en kunnen complex of eenvoudig zijn en alleen vloeistof bevatten. De symptomen van deze entiteiten zullen hetzelfde zijn als de vaste knobbeltjes, omdat de cysten misschien bedekt zijn met een verharde capsule. En alleen door onderzoeken zoals echografie en fijne naaldaspiratie leren we de inhoud van de cyste kennen. Soms kunnen deze knobbeltjes bloeden en extreme pijn veroorzaken. Maar de eenvoudige met vloeistof gevulde zakjes worden niet kwaadaardig, tenzij er ook vaste componenten in de cyste zitten. Een operatie is niet vereist, omdat deze de neiging hebben om terug te keren. De behandeling bestaat uit echogestuurde aspiratie en het gebruik van een scleroserend middel zoals tetracycline om lege ruimtes uit te wissen.
Verschil tussen solide schildklierknobbeltje en eenvoudige, met vloeistof gevulde zak
Bij het beschouwen van deze twee entiteiten van schildklieraandoeningen, komen ze voor als een enkelvoudige structuur en zouden ze vergelijkbare druksymptomen hebben. Maar cysten hebben geen schildklieroverschot of -deficit, en de ene is volledig solide, terwijl de andere meestal volledig vloeibaar is. De USS-, FNAC- en radiojodium-scans kunnen onderscheid maken tussen de twee. De solitaire knobbeltjes hebben een grotere kans om kwaadaardig te worden dan de cysten. De knobbeltjes hebben specifiek beheer nodig met een operatie, terwijl de cysten geen operatie nodig hebben.
