Dubbele verplaatsing versus zuur-base-reacties
Tijdens een chemische reactie veranderen alle reactanten van vorm en produceren ze nieuwe verbindingen met nieuwe eigenschappen. Er zijn verschillende manieren om te detecteren of er een chemische reactie plaatsvindt. Er kunnen bijvoorbeeld verwarming / koeling, kleurverandering, gasproductie en neerslagvorming worden genomen. Er zijn ook veel soorten reacties. Dubbele verplaatsingsreacties en zuur-basereacties zijn twee van dergelijke ypes.
Wat is een dubbele verplaatsingsreactie?
Dit soort reacties wordt ook wel dubbele vervangingsreactie genoemd. Wanneer twee verbindingen met elkaar reageren, wisselen ze hun positieve en negatieve ionen met elkaar uit. Dit type reacties heeft de volgende algemene formule.
AB + CD → AD + BC
Gewoonlijk zijn AB en CD ionische verbindingen. Daarom hebben ze in waterig medium de vorm van ionen (A + en B -, C + en D -). A en C zijn kationen en B en D zijn anionen. Het kation van AB (dat is A) vormt een nieuwe verbinding met het anion van CD (dat is D). En dit gebeurt vice versa. Kortom, een dubbele verplaatsingsreactie is waar kationen en anionen van twee verbindingen van partner wisselen. Er zijn drie soorten dubbele verplaatsingsreacties zoals neerslagreacties, neutralisatiereacties en gasvormende reacties. Bij neerslagreacties zal een van de nieuwe verbindingen in vaste toestand zijn. We nemen bijvoorbeeld de reactie tussen zilvernitraat (AgNO 3) en HCl. Ag +en H + zijn eenwaardige kationen, en NO 3 - en Cl - zijn eenwaardige anionen. Wanneer deze switchpartners worden AgCl en HNO 3 gevormd. Van deze twee producten is AgCl een neerslag.
AgNO 3 + HCl → AgCl + HNO 3
Net als in het bovenstaande voorbeeld zijn alle kationen en anionen eenwaardig. Dus bij het uitwisselen kan automatisch een gebalanceerde vergelijking worden verkregen. Maar als de valentie in ionen anders is, moeten de vergelijkingen in evenwicht zijn. En bij het schrijven van de producten moet de valentie zorgvuldig worden overwogen. Neem het volgende voorbeeld. De kationen zijn Fe 3+ en H +, terwijl de anionen O 2 2- en Cl - zijn. Daarom kan de vergelijking na het schrijven van de producten worden uitgebalanceerd zoals hieronder.
Fe 2 O 3 + 6 HCl → 2 FeCl 3 + 3 H 2 O
Wat is een zuur-base-reactie?
Normaal gesproken identificeren we een zuur als een protondonor. Zuren kunnen worden onderverdeeld in twee, op basis van hun vermogen om te dissociëren en protonen te produceren. Sterke zuren zoals HCl, HNO 3 worden volledig geïoniseerd in een oplossing om protonen te geven. Zwakke zuren zoals CH 3 COOH dissociëren gedeeltelijk en geven minder hoeveelheden protonen. Op de pH-schaal staan van 1-6 voor zuren. Een zuur met pH 1 zou erg sterk zijn en naarmate de pH-waarde toeneemt, neemt de zuurgraad af. Basen hebben een hydroxide-anion en hebben het vermogen om het als een hydroxide-ion te doneren om een base te zijn. Zuur-base-reacties zijn neutralisatiereacties. Wanneer een zuur en een base reageren, worden zout en water gevormd. Water ontstaat door de combinatie van H + -ionen, vormt het zuur en OH -ionen uit de basis. Daarom is dit ook een soort dubbele verplaatsingsreactie.
Wat is het verschil tussen Double Displacement Reaction en Acid Base Reaction?
• Zuur-base-reacties zijn een soort dubbele verplaatsingsreactie.
• Bij zuur-base-reacties is water een product (ander product is een zout), terwijl het bij andere dubbele verplaatsingsreacties niet noodzakelijkerwijs vereist is.
