Aldosteron versus antidiuretisch hormoon (ADH)
Hormonen zijn chemicaliën die worden geproduceerd in een speciale groep cellen of klieren en die inwerken op de andere delen van het lichaam. Ze reizen door de bloedbaan en reguleren vele cellulaire processen door het hele lichaam.
Nier is het osmoregulerende en uitscheidingsregulerende orgaan bij zoogdieren, dus het reguleert het lichaamsvloeistofvolume door het concentreren en opnieuw absorberen of verwijderen van overtollig vocht (Taylor et al., 1998). Wanneer lichaamsvloeistof meer geconcentreerd wordt, herkent de hypothalamus de verandering in zoutconcentratie en geeft ADH vrij om het volume lichaamsvloeistof te corrigeren.
Als er overtollig water is, wordt de bloeddruk verhoogd en worden rekreceptoren geïnduceerd. Als gevolg hiervan reguleert de posterieure hypofyse de afgifte van aldosteron en vermindert het de heropname van water.
Aldosteron
Aldosteron is een steroïdhormoon dat wordt geproduceerd in de cortex van de bijnier en wordt opgeslagen in de achterste hypofyse. Het is de belangrijkste regulator van water en elektrolyten zoals natrium (Na) en kalium (K) in het lichaam. Deze steroïde is een cholesterolafleiding en dit hormoon wordt vrijgegeven met de functie van het renine-angiotensinesysteem. Rennin wordt in de nieren geproduceerd als reactie op de variatie in de plasmakalium- en natriumspiegels en veranderingen in de bloeddruk van het lichaam. Renine-enzym zet het eiwit in plasma om in angiotensine I, en vervolgens wordt angiotensine I omgezet in angiotensine II. Dit eiwit werkt in op de bijnier en geeft het aldosteron af.
Wanneer de bloeddruk lager is, induceert het het rennine-enzym dat eiwit in plasma omzet en angiotensine I vormt. Angiotensine I wordt vervolgens omgezet in angiotensine II, dat het hormoon aldosteron induceert. Het neemt water en natrium weer op in de bloedbaan, om het bloedvolume te verhogen en daardoor de bloeddruk te reguleren. Hoewel aldosteron natrium en water vasthoudt, induceert het de uitscheiding van kalium. Kalium kan worden geïnduceerd door angiotensine II.
Antidiuretisch hormoon (ADH)
ADH is een polypeptide dat wordt uitgescheiden door de hypothalamus en wordt opgeslagen in de achterste hypofyse. ADH komt vrij wanneer het waterpeil in de bloedbaan laag is. ADH regelt het lichaamswaterniveau door urine te concentreren en daardoor het urinevolume te verminderen.
De afname van het waterpeil in de bloedbaan wordt herkend door osmoreceptoren in de hypothalamus. Osmo-receptoren detecteren het zoutgehalte van het bloed als het waterpeil laag is. ADH zorgt ervoor dat de nieren water opnieuw opnemen en ook het zweten verminderen om water te behouden.
Wat is het verschil tussen ADH en aldosteron?
• Hoewel beide hormonen zijn, is het belangrijkste verschil tussen Aldosteron en ADH dat Aldosteron een steroïdhormoon is, terwijl ADH een polypeptide is.
• Aldosteron wordt geproduceerd in de cortex van de bijnier, terwijl ADH wordt uitgescheiden door de hypothalamus.
• Aldosteron is de belangrijkste regulator van water en elektrolyten zoals natrium en kalium in het lichaam, maar ADH komt vrij wanneer het waterpeil van de bloedstroom lager is.
• Aldosteron wordt afgegeven door de signalering van het renine-angiotensinesysteem, terwijl ADH wordt afgegeven met de functie van osmo-receptoren.
• Om aldosteron te induceren, zet Renin plasma-eiwit om in angiotensine I en angiotensine II, terwijl ADH niet bij een dergelijke functie betrokken is.
