Dicot vs Monocot Roots
Angiospermen of bloeiende planten kunnen worden ingedeeld in twee hoofdklassen, afhankelijk van hun verschillende morfologische karakteristieke kenmerken; namelijk, tweezaadlobbigen en eenzaadlobbigen. Beide soorten hebben dezelfde basisstructuur van planten, inclusief stengel, bladeren, wortels en bloemen, maar ze verschillen in hun morfologie. Wortels dienen voornamelijk als de primaire organen voor het opnemen van water en mineralen in planten. Ze werken ook om de plant in de grond te verankeren en kunnen bij bepaalde plantensoorten dienen als opslagorganen en vegetatieve reproductiestructuren. Tweezaadlobbigen en gymnospermen hebben meestal een aanhoudende penwortel, die secundaire groei vertoont, terwijl eenzaadlobbigen een penwortel hebben, die kortstondig is en wordt vervangen door een vezelachtig wortelstelsel met veel adventieve wortels. Over het algemeen hebben de primaire wortels van beide groepen een diameter van 0,04 tot 1 mm,maar eenzaadlobbigen hebben vaak kleinere wortels dan tweezaadlobbigen.
Dicot Roots
Epiblema van tweezaadlobbige wortel is kenmerkend enkellaags, bestaande uit buisvormige levende componenten. De cuticula is afwezig op de epidermis. Wortelharen zijn te vinden op de buitenste cellaag van de epidermis. De cortex van eenzaadlobbige wortel is uniform en is samengesteld uit dunwandige parenchymcellagen met opvallende intercellulaire ruimtes. Endodermis is de binnenste cortexlaag die de stele volledig omgeeft. De transversale en radiale wanden van endodermiscellen bevatten een band van lignine en suberine, genaamd Casparian strip, die deze cellen uniek maakt van de rest van wortelcellen. De casparian strip regelt de beweging van materialen van cortex naar stele. Stele wordt beschouwd als het weefsel in de endodermis. Het omvat pericycle, vaatbundels en merg. Pericykel is het oorsprongspunt van zijwortels en is samengesteld uit dikwandige parenchymateuze cellen. Bloedvatbundels zijn radiaal en bevatten xyleem- en floëemweefsels. Merg is meestal klein, of afwezig in tweezaadlobbige wortels.
Eenzaadlobbige wortels
Epiblema lijkt min of meer op die van tweezaadlobbige wortels. Cortex van eenzaadlobbige is kleiner en heeft een karakteristieke casparian strip in de epidermis zoals in de epidermis van tweezaadlobbige. Bepaalde endodermale cellen die 'doorgangscellen' worden genoemd, worden gebruikt om water en opgeloste zouten van de cortex rechtstreeks naar het xyleem over te brengen. Net als bij de tweezaadlobbige wortel, is de stele van eenzaadlobbige plant samengesteld uit pericykel, vaatbundels en merg. In tegenstelling tot de tweezaadlobbige wortel heeft eenzaadlobbige wortel een goed ontwikkeld merg.
Wat is het verschil tussen Monocot en Dicot Roots?
• Vaatbundels in tweezaadlobbige wortel variëren van 2 - 4 en zelden 6, terwijl die van eenzaadlobbige wortel talrijk zijn (8 of meer bundels).
• Bij tweezaadlobbige wortel verschijnt cambium als secundair meristeem op het moment van secundaire groei, terwijl bij eenzaadlobbige wortel cambium afwezig is.
• Xyleemvaten in tweezaadlobbige wortel zijn kleiner van formaat en zijn veelhoekig van vorm, terwijl deze in eenzaadlobbige planten groot en min of meer cirkelvormig zijn.
• Tweezaadlobbige wortel ondergaat een secundaire fase, terwijl eenzaadlobbige wortel dat niet doet.
• Merg in eenzaadlobbige wortel is groot, terwijl het erg klein is of afwezig is in tweezaadlobbige wortel.
• Eenzaadlobbige wortels zijn meestal vezelig, terwijl tweezaadlobbige wortels meestal penwortels zijn.
• De primaire wortels van eenzaadlobbigen zijn kleiner in diameter dan die van tweezaadlobbigen.
• Anders dan bij eenzaadlobbige wortels, strekken de xyleemplaten zich gewoonlijk uit tot in het midden, om een stevige centrale kern te vormen zonder enig merg in tweezaadlobbige wortels.
• De cortex van eenzaadlobbige wortel is kleiner dan die van tweezaadlobbige wortel.
