Thymine versus Uracil
De nucleïnezuren bevatten ketens van nucleotiden. Elke nucleotide omvat een stikstofbase, een pentosesuiker en een fosfaatgroep. Stikstofhoudende basen vormen de ruggengraat van de nucleïnezuren. Stikstofbasen worden hoofdzakelijk in twee soorten verdeeld; (a) pyrimidinen, waaronder cytosine, uracil en thymine, en (b) purinen, waaronder adenine en guanine. Deze basen vertonen specifieke basenparen; adenine paren altijd met thymine (in DNA) of uracil (in RNA) terwijl guanine paren met cytosine. Er zijn waterstofbruggen tussen elk basenpaar die helpen om de basen bij elkaar te houden.
Thymine
Thymine is een van de vier stikstofbasen die nodig zijn om de ruggengraat van het DNA-molecuul te maken. Het is altijd gepaard met adenine door twee waterstofbruggen. Thymine is een pyrimidine dat alleen in DNA-moleculen wordt aangetroffen en wordt gesynthetiseerd uit uracil.
Uracil
Uracil is een stikstofbase van het pyrimidine-type die alleen in RNA-moleculen wordt aangetroffen. Het paren altijd met adenine. Het chemische verschil tussen uracil en thymine is erg klein. Uracil heeft een waterstofatoom op C-5 koolstof, terwijl thymine een methylgroep heeft op hetzelfde koolstofatoom.
Wat is het verschil tussen Thymine en Uracil?
• DNA-moleculen bevatten thymine, terwijl RNA uracil bevat.
• Thymine bevat een methylgroep (CH3) op nummer 5 koolstofatomen, terwijl uracil een waterstofmolecuul (H) bevat op nummer 5 koolstofatomen.
• In alle biologische systemen wordt thymine voornamelijk gesynthetiseerd uit uracil.
• Ribonucleoside van de thymine is thymidine, terwijl die van uracil uradine is.
• Deoxyribonucleoside van de thymine is deoxythymidine, terwijl die van uracil deoxyuridine is.
