Dille versus venkel
Dille en venkel, twee in de volksmond gebruikte kruiden bij het koken van een verscheidenheid aan gerechten, hebben de neiging om voor elkaar in de war te raken wat betreft smaak en het algemene uiterlijk. Dille en venkel hebben echter elk unieke kenmerken die rechtstreeks van invloed zijn op de aard van de gerechten waarin ze worden gebruikt.
Wat is dille?
Dille (ook bekend als Anethum graveolensm), de enige soort van het geslacht Anethum, is een plant met slanke stengels en lange, delicate bladeren. Met bloemen die wit of geel zijn, produceert dille lange en dikke zaden die licht gebogen zijn met een longitudinaal geribbeld oppervlak. Zowel de dilleblaadjes als het zaad worden gebruikt bij het koken in landen als Duitsland, Zweden, Griekenland, Finland, Polen, Rusland, Noorwegen, de Oostzee en Centraal-Azië. Dilleblaadjes, die bekend staan om hun aromatische aard, worden zowel in verse als droge vorm gebruikt en worden veel gebruikt in gerechten zoals soepen, augurken en jus, terwijl dillezaden met een vergelijkbare smaak als karwijzaad vaak als specerij worden gebruikt. Dilleolie gewonnen uit dillebladeren, zaden en stengels van de plant wordt vaak gebruikt bij de productie van zeep en andere cosmetica.
Wat is venkel?
Venkel, wetenschappelijk bekend als Foeniculum vulgare, is een lid van de familie Apiaceae, een winterharde vaste plant die inheems is aan de oevers van de Middellandse Zee. Een aromatisch en zeer smaakvol kruid met geneeskrachtige eigenschappen en culinaire toepassingen. Venkel vormt samen met anijs de belangrijkste ingrediënten van absint. Venkel komt ook grotendeels voor in de mythologieën van de wereld. In de Griekse mythologie was het met de stengel van de venkel dat Prometheus vuur van de goden stal, terwijl er wordt gezegd dat het van de reuzenvenkel was waarvan de toverstokken van Dionysius en zijn volgelingen waren gemaakt.
Met holle stengels en bladeren die tot 40 cm lang worden, is venkel een rechtopstaande, glaucous groene plant die tot 2,5 meter hoog kan worden. Venkelzaadjes zijn droog en lang met lengtegroeven. Zowel de bladeren als de zaden worden gebruikt voor medicinale en culinaire doeleinden. Venkel staat bekend om zijn windafdrijvende eigenschappen en wordt gebruikt als behandeling voor hypertensie, om het gezichtsvermogen te verbeteren, en werkt ook als een galactagogue om de melkproductie van moeders die borstvoeding geven te verbeteren.
Gedroogd venkelzaad, dat bruin van kleur is en een aromatische specerij is, wordt veel gebruikt in de culinaire tradities van landen als India, Afghanistan, Pakistan, Iran en het Midden-Oosten. De bol van de venkel kan als groente worden gebruikt, terwijl de bladeren worden toegevoegd aan soepen en curries en ook rauw worden gegeten als salade.
Wat is het verschil tussen dille en venkel?
Hoewel ze op elkaar lijken, zijn dille en venkel twee verschillende planten die voor verschillende doeleinden worden gebruikt. De volgende verschillen helpen bij het identificeren van de twee vanwege hun unieke kwaliteiten en eigenschappen.
• De bladeren en zaden van dilleplanten worden gebruikt voor consumptie. In de venkelplant worden de bladeren, het zaad en zelfs de bol gebruikt voor culinaire en medische doeleinden.
• Dille heeft therapeutische effecten op het spijsverteringsstelsel, houdt infectie onder controle en heeft een diuretisch effect. Venkel verhoogt de melkstroom, verlicht spasmen en vermindert ontstekingen.
• Venkel heeft een uitgesproken smaak van zwarte drop die niet voorkomt in dille.
• Venkelblaadjes zijn langer dan dilleblaadjes en smaken duidelijk anders. Beide worden echter gebruikt bij het koken en garneren.
